"KRASNOLUDKI"- GRUPA III

Kochane Krasnoludki i Drodzy Rodzice na początek przepraszam za opóżnienie
w zamieszczaniu zabaw, które proponuję w tym krótszym tygodniu- problemy techniczne
z laptopem. A ten tydzień to zabawa z nocą i dniem, do której serdecznie Was zachęcam i jeśli nie
w całości to z proponowanych aktywności wybierzecie to, co uznacie za stosowne.
Życzę dobrej zabawy!

POZDRAWIAM SERDECZNIE

Anna Łyszcz

TEMAT TYGODNIA: "DZIEŃ I NOC"

1. "Dzień i noc"
2. "Po nocy zawsze jest dzień"
3. "Układ Słoneczny"

CELE OGÓLNE:

• Wprowadzenie pojęć: dzień , noc oraz rano, południe, po południu, wieczór.
• Zapoznanie z cyklem dnia i nocy i wyglądem Układu Słonecznego.

ŚRODA

1. Wprowadzenie do tematu- rozwiązanie zagadek:

Ciemnym płaszczem świat przykrywa, na jej płaszczu gwiazd tysiące, a w kieszeniach sny ukrywa – zniknie zanim wstanie słońce (noc)

Po nocy rankiem nas wita, w południe słonkiem ogrzewa. Wieczorem bajkę opowie i kołysanki zaśpiewa. (dzień)

Żółte i gorące,na błękitnym niebie.
Ogrzewa Ziemię,zwierzęta i ciebie. (słońce)

Kiedy po niebie wędruje nocą,
dokoła niego gwiazdy migocą.
Raz jest jak rogalik, raz okrągły jak talerz.(księżyc)

2. Praca plastyczna "Słońce i księżyc".

Potrzebujemy dwóch okragłych talerzyków plastikowych, papierowych albo kartek lub tekturek z których wycinamy koło i jego część, czyli księżyc. Powstałe sylwety dziecko ozdabia np. malując zółtą farbą, albo wyklejamy plasteliną, lub żółtym papierem. Słońcu dziecko może dokleić paseczki wokół, czyli promienie.

Wykonane sylwety posłużą nam do dalszych zabaw.

Ustalamy z dzieckiem, że symbolem dnia jest słónce, nocy to księżyc.

3. Zabawa z wykorzystaniem wiersza Doroty Gellner - „Dzień i noc’’

Dzień to godzina ilość spora-

Trwa od rana do wieczora.

Od wieczora zaś do rana

Rządzi noc- w sto gwiazd ubrana

(Rodzic trzyma sylwetę słońca. Podnosi powoli zgodnie z treścią wiersza pokazując dzieciom wędrówkę słońca nad horyzontem od świtu do zmierzchu- można wykorzystać jeden z rysunków dziecka przedstawiajacych krajobraz, jako tło do wędrówki słónca)

Rano wszyscy wstają z łóżek,

Lewą albo prawą nogą,

Choć niektóre straszne śpiochy

do południa wstać nie mogą!

Rano jemy co? Śniadanie!

A w południe co? Obiadek!

Dwa obiadki je łakomczuch,

Pół obiadku kto? Niejadek!

Po południu- podwieczorek

można zjeść, lecz niekoniecznie,

a wieczorem co? Kolację!

I czas iść do łóżka grzecznie.

(Na granatowym tle pokazujemy dziecku sylwetę księżyca )

W nocy jeść już nie należy.

W nocy raczej spać wypada.

Nikt nie skacze, każdy leży,

a noc w koło sny rozkłada.

(Odkładamy granatowe tło i znowu trzymamy sylwetę słońca)

Gdy po nocy świt zaświta,

Słońce zejdzie i świt wstanie,

znowu z łóżek wyskoczymy

i będziemy jeść śniadanie.

4. Rozmowa dziecka z rodzicem na podstawie wiersza, połączona z zagadkami patomimicznymi. Pytamy np; Co robimy w dzień? A co robimy w nocy?Jakie są pory dnia, wymienione w wierszu? Pokaż mi za pomocą ruchu co robisz rano, po południu itd.
5. Ćwiczenie oddechowe ,,Migocące gwiazdki’’. Dziecko trzyma przed sobą zawieszoną na nitce gwiazdkę ( np. z folii aluminiowej) i wprawia ją w ruch oddechem . Ćwiczenie regulowania fazy wdechu i wydechu.
6. A wieczorem do snu posłuchajcie kołysanek:

https://www.youtube.com/watch?v=7HH9xZsKvtY

https://www.youtube.com/watch?v=MTT5iZyb5rM

CZWARTEK

1. Zabawa ,, Turniej sylab’’

Rodzic rzuca piłkę w kierunku dziecka z poleceniem dokończenia wyrazu zaczynającego się na określona sylabę. Wyrazy mogą dotyczyć aktualnie omawianych treści, np. słoń-ce, ra- no, noc-ka, so- wa itp. Dziecko chwyta piłkę i wykonuje polecenie. Ćwiczenie koordynacji wzrokowo – ruchowej i reakcji słownej. Ćwiczenie w dzieleniu wyrazu na sylaby.

2. Film edukacyjny dla dzieci- "Dlaczego jest dzień i noc?"

https://www.youtube.com/watch?v=ekY5oZDdQ4k

3. "Dzień-noc"- zabawa dydaktyczna. Zapoznanie się z rytmiczną organizacją czasu w oparciu o pomysł Gruszczyk – Kolczyńskiej.

Dziecko i rodzic siedzą przy stole, z boku znajdują się potrzebne pomoce:

• koło, obręcz wycięta z papieru-odrysowana od pokrywki, talerza.
• kartoniki z symbolem słońca i kartoniki z symbolem księżyca lub kartoniki żółte i niebieskie
• kolocki np żółte(dzień) i klocki niebieskie (noc)

Dorosły zwraca się do dziecka: Zaczyna się dzień, słońce wstało. Jest rano. Słońce wędruje po niebie od wschodu do zachodu. Kończysię dzień i zaczyna noc.Jest noc. Księżyc świeci i mrugają gwiazdki z nieba. Noc się kończy, bo słońce wstaje. Zaczyna się dzień. Słońce wędruje po niebie: od wschodu do zachodu. Zaszło już. Kończy się dzień i zaczyna noc. Rodzic powtarza to opowiadanie jeszcze dwa, trzy razy i dziecko dostrzega stałe następstwo nocy i dni. Następnie dorosły proponuje: Ułożymy kalendarz. Będzie się składał z dni i nocy. Mamy kartoniki z obrazkami słońca – dzień i księżyca -noc. Kalendarz ułożymy na tym kole. Zaczynamy... dzień, noc, dzień, noc, dzień, noc, aż do zamknięcia koła. Potem taki rytm możemy ukadać z klocków.

Podczas układania takich kalendarzy dziecko dokonuje przekładu: dostrzeżoną w opowiadaniu dorosłego regularność przedstawia w formie rytmu układanego na kole. Najważniejsze jest tu różnicowanie dni i nocy oraz uwzględnianie stałego następstwa. Mimo wykorzystywania różnych elementów, dziecko właśnie to potrafi wyrazić.Po ułożeniu kalendarza, trzeba go koniecznie przeczytać. Dziecko wskazuje figury ułożonego ornamentu i mówi: Dzień, noc, dzień, noc,dzień, noc... Wskazywany rytm i wysłuchana przemienność słów pozwalają dziecku upewnić się o stałym następstwie dni i nocy. Po tych doświadczeniach dzieci zwykle zapewniają: Po dniu jest noc, po nocy dzień. I tak będzie zawsze.

4. Posłuchaj piosenki o dniu i nocy, którą zaśpiewały "Fasolki"

https://www.youtube.com/watch?v=CB7Vks0iT1s

PIĄTEK

1."W planetarium" – słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller "Spacerkiem po Drodze Mlecznej".
Już sama myśl o planowanej od dawna wycieczce do planetarium wprawiała Adę w doskonały humor.
– Pani obiecała, że będziemy oglądać planety – opowiadała mamie, podskakując przy każdym
słowie. – I zobaczymy taką białą drogę…
– Drogę Mleczną – poprawił ją Olek. – Byliśmy na takiej wycieczce w tamtym roku. I widzieliśmy…
– Może nie zdradzaj wszystkich szczegółów – poprosiła mama. – Niech Ada ma niespodziankę.
I miała. Jeszcze jaką! Już sam budynek planetarium z kosmiczną kopułą zrobił na niej
duże wrażenie. Kiedy na sali zgasły światła, Duśce zrobiło się trochę nieswojo, ale gdy ujrzała
nad sobą niebo pełne gwiazd, jej zachwyt nie miał granic.
– Oto nasz Układ Słoneczny – usłyszała płynący z głośników wyraźny głos lektora. – Ta najjaśniejsza
gwiazda w samym środku to Słońce.
– Gwiazda? – zdziwiła się Ada.
Nikt do tej pory nie powiedział jej, że Słońce jest gwiazdą… Z tym większą uwagą słuchała dalej.
– Nasza Ziemia krąży wokół Słońca – płynęła z głośnika opowieść ilustrowana ruchem planet
w przestrzeni kosmicznej (czyli nad głowami dzieci). – Możemy żyć na niej, ponieważ nie
jest ani tak zimna jak Uran czy Neptun, gdzie temperatura może spaść do dwustu stopni poniżej
zera, ani tak gorąca jak Wenus, gdzie urządzenia pomiarowe odnotowują ponad czterysta stopni na plusie.
W pewnej chwili nad głową Ady pojawiły się wszystkie planety Układu Słonecznego. Po kolei
każda z nich stawała w świetle reflektorów jak na jakiejś kosmicznej scenie.
– Oto Merkury – najmniejsza, znajdująca się najbliżej Słońca, planeta; zaraz po niej Wenus,
Ziemia, Mars, następnie Jowisz – największa ze wszystkich planet, otoczona gromadą kilkudziesięciu
księżyców, za nią Saturn, Uran i Neptun.
Pokaz tak się podobał Adzie, że przez cały dzień nie potrafiła myśleć i opowiadać o niczym innym.
Nazajutrz w przedszkolu czekała na nią kolejna niespodzianka. Po śniadaniu pani przeczytała
fragment książki o Małym Księciu, który miał własną planetę.
– Wyobraźcie sobie, że i wy macie… swoją planetę – uśmiechnęła się pani, rozdając wszystkim
styropianowe kule. – Możecie ją sami zaprojektować i ozdobić. Oto farbki, klej, bibuła, folia
aluminiowa, kolorowa plastelina i różne drobiazgi, które mogą wam się przydać. „Biedronki”
z zapałem zabrały się do pracy i już po chwili białe globy zaczęły nabierać kolorów. Wojtuś
postanowił, że jego planeta będzie podobna do Księżyca. Owinął ją srebrną folią, wyżłobił nawet
kratery. Adaś oblepił swoją planetę błękitną bibułą i poprzyczepiał do niej papierowe łódki,
żeby móc żeglować do woli. Kasia pomalowała swoją kulę na zielono i oblepiła ją kolorowymi
kwiatkami. Na planecie Zosi zamieszkały małe zwierzątka, a Ada stworzyła planetę zabawek.
– Tu będą mieszkały lalki – opowiadała, obracając ją w dłoniach – a tu misie. Zawsze o piątej
będę zapraszała swoje koleżanki na podwieczorek.
– A kolegów? – upomniał się Bartek.
– To będzie dziewczyńska planeta – wyjaśniła z naciskiem Ada.
– Będę odpoczywać na niej od kolegów… i od Olka.

2."Planety"- animacja edukacyjna.

Zapraszam Cię Krasnoludku do obejrzenia tego filmu, postaraj się zapamiętać nazwy planet
i zaśpiewać wspólnie.

https://www.youtube.com/watch?v=yxVMhKt-cvI

3. Zabawa ruchowa z piłką- "Układ Słoneczny"
Dziecko i rodzic stają na przeciwko siebie. Rodzic rzuca piłką do dziecka i jednocześnie wymienia nazwę planet np. Wenus, Ziemia Mars itd. Dziecko łapie piłkę oburącz i odrzuca. Kiedy padnie słowo „Słońce” to nie może łapać, a jeśli dziecko złapie to musi oodać fanta , a potem go wykupić np.piosenką lub ćwiczeniem.

4. Poproś rodzica o wydrukowanie i pokoloruj/wyklej plasteliną Układ Słoneczny:

https://miastodzieci.pl/kolorowanki/uklad-sloneczny/

lub pokoloruj jedną z planet online:

https://www.kolorowankionline.net/planeta-saturn

Krasnoludku, jeśli zafascynował Cię temat planet polecam dodatkowe materiały (piosenki i filmy) na sobotę i niedzielę :

https://www.youtube.com/watch?v=MqrAV8D2zMg

https://www.youtube.com/watch?v=Aug7FRYvIHU

https://www.youtube.com/watch?v=gUGT--hs02s

https://www.youtube.com/watch?v=RKbnq2AAHQw