Aktualności

PSZCZÓŁKI GRUPA IV
2020-05-04Witajcie PSZCZÓŁKI! Kolejny tydzień, kolejne zadania dla Was! Dziękujemy Wam za wspaniałe zdjęcia, wiadomości wysłane do nas. Cieszymy się, że tak świetnie radzicie sobie z wykonywaniem zadań w domu. Wszyscy z niecierpliwością czekamy na powrót do przedszkola, a tym czasem przesyłamy Wam zadania do wykonania w tym tygodniu. Udanej zabawy i powodzenia!
TEMAT TYGODNIA : Tajemnice książek
TEMATY DNIA:
- CZYM SĄ DLA NAS KSIĄŻKI?
- JAK POWSTAJE KSIĄŻKA?
- JESTEŚMY AUTORAMI!
- BIBLIOTEKA
- KSIĘGARNIA
CELE OGÓLNE:
- rozbudzanie zainteresowań czytelniczych; kształtowanie poszanowania dla książek
- doskonalenie myślenia przyczynowo–skutkowego; wprowadzenie litery F, f; kształtowanie motywacji do samodzielnego czytania
- zapoznanie z różnymi rodzajami książek; rozwijanie umiejętności plastycznych
- rozpoznawanie grafemów poznanych dotąd liter; rozwijanie sprawności językowych
- „Niewidzialna zagadka” – doskonalenie percepcji słuchowej, rozbudzanie wyobraźni. R. włącza nagranie z odgłosem przekładanych kartek, https://www.youtube.com/watch?v=mcDZHJKyv3c a dzieci wysuwają propozycje, co to może być. R. wyjaśnia, że odpowiedź znajduje się w worku. W nieprzezroczystym worku ma kilka książek. Dziecko przez worek dotyka zawartości i próbuje odgadnąć, co jest w środku.
- Film edukacyjny „Jak powstaje książka?” https://www.youtube.com/watch?v=5dHmwZRQ0FI
- „Mapa myśli” – ćwiczenie na budowanie wypowiedzi i formułowanie pytań. Dzieci dzielą się swoją wiedzą na temat książek. R. może zadawać pytania pomocnicze: Co to jest książka? Z czego jest zbudowana? Jakie mogą być książki? O czym mogą być? itp. Dzieci stawiają również pytania, na które chciałyby poznać odpowiedź. (Uwaga! R. nie udziela odpowiedzi, siatka wiedzy będzie uzupełniana w trakcie tygodnia wraz ze zdobywaną wiedzą). R. rysuje mapę myśli za pomocą prostych słów i symboli.
- Praca z KP4.8b – ćwiczenie umiejętności oceniania, doskonalenie zdolności grafomotorycznych, rozwijanie kreatywności.
- Książka – wysłuchanie wiersza Anny Kamieńskiej pod tym samym tytułem i rozmowa na temat treści utworu.
Czemu książka stoi niema?
Może o czym mówić nie ma?
Jej literek czarne rządki
Smutne jak jesienne grządki.
Czemu tak nudna, pusta,
Jakby jej zamknięto usta?
Aż tu nagle moja miła,
Niema książka przemówiła.
I gadała i śpiewała,
Czego nie opowiadała!
O przygodach, awanturach,
ptakach, kwiatach, morzach, górach.
Gdzie to wszystko w niej mieszkało?
Jak to wszystko w niej drzemało?
Chyba nie ma o co pytać:
Nauczyliśmy się czytać.
Po przeczytaniu wiersza R. zadaje dzieciom pytania: Czemu początkowo książka była smutna? Czy miała kolorowe obrazki? Dlaczego nagle zaczęła być ciekawa dla osoby mówiącej w wierszu? Co się zmieniło?
- „Regulamin postępowania z książką” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem KP4.9b. Dzieci oglądają obrazki wskazane na karcie i zastanawiają się, jak jeszcze należy lub nie należy postępować z książkami
- „Różne zakończenia” – zabawa w kończenie zdań. R. odczytuje początek zdania, a dzieci je kończą.
. Zdania: Ola nigdy się nie wstydzi gdy… Klara poczuła wstyd, ale… Maciej wstydzi się… Można się zawstydzić, kiedy… To wstydliwa sprawa… Nie czuję wstydu, kiedy… Kasia czuła się zawstydzona, gdy… Wstyd to uczucie, które… Kiedy się wstydzę…
- Nauka piosenki „Lubimy bajki” muz. Tomasz Strąk, sł. Stanisław Karaszewski https://www.youtube.com/watch?v=L2PQj85PYDY
1. Oj rety, rety, co tu się dzieje,
wszędzie są wróżki i czarodzieje.
To nie do wiary, ja chyba śnię,
wszystko, co zechcę, to spełnia się!
Ref.: No, bo my lubimy bajki,
wtedy, kiedy jest nam źle.
My lubimy takie bajki,
które dobrze kończą się.
2. Jeden ruch różdżką, jedno zaklęcie,
oto księżniczka tańcuje z księciem.
Wróżka Kopciuszka stroi na bal,
tylko macochy trochę mi żal.
Ref.: No, bo my lubimy bajki,
wtedy, kiedy jest nam źle.
My lubimy takie bajki,
które dobrze kończą się.
3. Abrakadabra, hokus-marokus,
w czarach jest siła i mnóstwo pokus.
Dla czarodzieja przestroga ta,
aby nie zbudził śpiącego zła.
Ref.: No, bo my lubimy bajki,
wtedy, kiedy jest nam źle.
My lubimy takie bajki,
które dobrze kończą się. (×2)
- „Imię” – zabawa z wykorzystaniem W.20a. Zadaniem każdego dziecka jest odnalezienie i przykrycie, np. kawałkami kolorowego papieru / klockami / kamykami, wszystkich liter swojego imienia.
- Mała książka o książce – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa na jego temat.
Mała książka o książce ; Agnieszka Filpkowska
Julka już od kilku dni nie chodziła do przedszkola. Miała anginę i musiała zostać w domu. Mama nie zawsze miała czas, żeby się z nią pobawić, czy poczytać jej jakąś książkę, bo była zajęta nadrabianiem zaległości w pracy. Żeby się nie nudzić, dziewczynka wymyślała sobie przeróżne zajęcia. Najbardziej spodobało jej się tworzenie własnych, barwnie ilustrowanych książeczek. Kilka kartek papieru składała na pół, wkładała jedną w drugą i po zrobieniu na grzbiecie dwóch otworów dziurkaczem, związywała wszystko razem ozdobną wstążeczką. Potem zabierała się do zapełniania stron obrazkową opowieścią, gdzieniegdzie opatrzoną prostym słowem, które już potrafiła samodzielnie napisać. – Mamo, jak będę duża, to zostanę księgarnią – oznajmiła pewnego dnia Julka pochłonięta ozdabianiem swoich małych arcydzieł. – Doprawdy? – rzuciła mama, zerkając na córkę znad laptopa, po czym zanurzyła usta w zimnej już kawie, tylko po to, by nie wybuchnąć śmiechem. – To znaczy, czym dokładnie będziesz się zajmować? – No jak to czym? Robieniem książek, tak jak teraz – odpowiedziała dziewczynka. – Wiesz, córciu, księgarnia to właściwie nie jest osoba, tylko miejsce, taki sklep, w którym można kupić książki. I tam pracują księgarze albo księgarki, czyli osoby, które powinny znać się na literaturze, umieć coś doradzić, polecić – wyjaśniła mama. – Ale zanim książka trafi do księgarni, nad jej powstaniem pracuje wiele osób. – No popatrz, a ja robię wszystko sama i to jeszcze z anginą – rzekła z dumą Julka. – Tak, jesteś bardzo dzielna – przyznała ze śmiechem mama. – I wiesz co? Mam dla ciebie ciekawe zadanie. Co powiesz na stworzenie książki o tym, jak powstaje książka? – Super pomysł! – ucieszyła się mała artystka. – To od czego powinnam zacząć? – Hmmm… Najpierw powinnaś narysować las. – Jak to? To książki powstają w lesie? – Nie w lesie, tylko z lasu, a dokładnie z rosnących w nim drzew, które są ścinane, potem odpowiednio mielone i w specjalnej fabryce przetwarzane na papier – sprostowała mama. Julka zostawiła na razie stronę okładki pustą. Na kolejnej zaś naszkicowała stojące w szeregu drzewa o rozłożystych koronach. Od nich skierowała strzałkę w stronę złożonej z prostokątów i trójkątów fabryki z dymiącymi kominami. A dalej narysowała pokaźną stertę papierów. I czekała na dalsze wskazówki. – Teraz potrzebujemy autora, czyli osoby, która wymyśli opowieść. Od niego wszystko zależy. To on tworzy świat, jaki będziesz sobie później wyobrażać jako czytelnik. Zapełnia ten świat bohaterami, którym pozwala przeżywać różne przygody – kontynuowała mama. – To on w magiczny sposób przemienia pustą kartkę papieru w barwną, tętniącą życiem historię. W Julkowej książeczce wnet pojawił się pochylony nad dużym zeszytem mężczyzna w okularach, trzymający w ręce coś, co chyba miało być długopisem. Z głowy pisarza „wypączkowała” chmurka pełna pomysłów autora. Była tam królewna w krzywej koronie, ziejący pomarańczowym ogniem smok i rycerz z mieczem w dłoni. – Piękne te twoje rysunki – skomentowała mama z uznaniem. – Może zamiast księgarnią, zostaniesz ilustratorką. To kolejna ważna osoba tworząca książkę. – Czasami ważniejsza od pisarza, prawda? Bo w niektórych książkach są tylko obrazki, tak jak w mojej! – ożywiła się Julka. – Wiem! Na następnej stronie narysuję siebie, jak tworzę ilustracje do mojej książki! – I tak też zrobiła. – Dobrze, to teraz czas na współpracę z wydawnictwem – podsumowała mama. – Pracują tam redaktorzy, którzy podpowiadają autorowi, jak ulepszyć napisany tekst, dokonują korekty, czyli poprawiają znalezione błędy, i przygotowują książkę do druku. – A na czym polega to przygotowanie? – zainteresowała się mała ilustratorka. – Na wybraniu odpowiedniego koloru, kształtu czy wielkości liter, rozmieszczeniu tekstu oraz ilustracji na stronie, na zaprojektowaniu okładki i stron tytułowych – wyliczała mama. – O, widzę, że już naszkicowałaś małe wydawnictwo. – Tak, tu jest redaktor, który czyta książkę i poprawia błędy – objaśniała Julka, wskazując postać siedzącą przy nieforemnym biurku. – A ten wybiera najładniejsze literki z tych powieszonych na maleńkich wieszaczkach. – Pięknie! – zachwyciła się mama. – Choć wiesz, dziś pisarze i redaktorzy zwykle pracują na komputerach, tak jest szybciej i wygodniej – dodała rozbawiona. – Ciekawa jestem, jak narysujesz drukarnię, do której właśnie zmierzamy. Są tam specjalne maszyny, które na ogromnych arkuszach papieru drukują wiele stron książki jednocześnie. Potem te arkusze trzeba odpowiednio pociąć, złożyć w całość i skleić albo zszyć. A na koniec oprawić w piękną okładkę. I tak powstał szkic drukarni, w której drukarze, niczym dzielne krawcowe, próbowali okiełznać pokrytą mrówczym pismem płachtę papieru za pomocą nożyczek oraz igły z nitką. – Brawo, Julciu! – Mama pogładziła córkę po głowie. – Tak właśnie powstaje książka, która zostanie teraz wysłana do księgarni, gdzie stanie na półce, a potem trafi do rąk czytelników. – A moja, jak już wyzdrowieję, trafi do Julka, którego narysuję na okładce z otwartą książką na kolanach! – oznajmiła radośnie dziewczynka, dumna ze swojego dzieła.
- Rodzic czyta dzieciom wierszyk:
Jak powstaje każda książka? Kto słuchał, odpowie. Najpierw rodzi się w pisarza pomysłowej głowie. Gdy redaktor w wydawnictwie tekst dobrze ogarnie, O druk, cięcie i oprawę poprosi drukarnię.
- „Jak powstaje papier?” – praca z KP4.7a, doskonalenie myślenia przyczynowo-skutkowego, poszerzanie wiedzy ogólnej.
- Wprowadzenie litery F, f: (Sposób wprowadzenia litery i zabawy potrzebne do ich utrwalania można znaleźć na naszej stronie we wcześniej podanych treściach.) 1. zaaranżowanie sytuacji, w której pojawi się wyraz podstawowy, np. burza mózgów – Czego potrzebujemy, aby stworzyć książkę dla dzieci? (kartki, papier, komputer, drukarka – farby); 2. wydzielenie jednej głoski, by utożsamić ją później z wprowadzaną literą; 3. analiza i synteza słuchowa wyrazu podstawowego; 4. wprowadzenie schematu i modelu; 5. poprawna artykulacja wyrazu podstawowego; 6. tworzenie schematu i modelu wyrazu; 7. podział modelu na zgłoski; 8. zastępowanie okienek modelu literami drukowanymi; 9. wyodrębnienie z wyrazu podstawowego „farby” pierwszej głoski, poszukiwanie jej w innych wyrazach; 10. pokaz nowej litery drukowanej, analiza pokazywanej litery, jej elementów, wodzenie palcem po małej i wielkiej literze drukowanej.
- Praca z KP4.5a – poszukiwanie grafemu litery, doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych.
- KP4.5a • Praca z W.4 – ozdobienie szablonu litery dowolnym materiałem.
- Zabawa z W.20a – rozpoznanie nowej litery wśród innych liter.
- Praca z KP4.5b – doskonalenie percepcji słuchowej i zdolności grafomotorycznych, czytanie globalne.
- Do wydruku: szlaczki, literki, nauka pisania, dla chętnych dzieci.
http://bystredziecko.pl/karty-pracy/nauka-literek/1/nauka-literek-szablon-f.pdf
http://bystredziecko.pl/karty-pracy/nauka-pisania/2/nauka-pisania-f.pdf
http://bystredziecko.pl/karty-pracy/szlaczki/szlaczki-l-9.pdf
http://bystredziecko.pl/kolorowanki/mandala/kolorowanka-mandala-prosta-01.pdf
- „Bingo z literami: p, b, d, t, ł, m, n, w, u” – zabawa z wykorzystaniem W.49b. Zasada gry w bingo, z tym że litery się powtarzają, a dziecko decyduje, którą zakryje. Wygrywa ta osoba, która jako pierwsza zakryje cztery pola w pionie, poziomie albo na skos.
- „Magiczna maszynka” – zabawa matematyczna z wykorzystaniem maszynki z W.45–47. R. prosi dzieci o wybranie takich okienek na suwakach, by łącznie powstała liczba, którą wskaże, np. 9, 2, 8. Uwaga! dzieci dzielą sie swoimi pomysłami po ułożeniu, ponieważ każdy może mieć inną konfigurację, np. jedna osoba może mieć w okienku III + 2 + 2 + 1 , kolejna 3 + I + IIII + puste, inna, III + 1 + 4 + 0 itd. Warto zwrócić uwagę, że kolejność nie zmienia wyniku (3+4+1+1=9 oraz 4+1+1+3=9).
- Praca z KP4.6 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej, dekodowanie.
- „Części książki” – wprowadzenie słownictwa do czytania globalnego dotyczącego budowy książek. R. prezentuje wyrazy do czytania globalnego. Dzieci odczytują pierwszą literę, następnie R. czyta cały wyraz, a dzieci go powtarzają: autor, okładka, grzbiet, ilustracja, tytuł, numer strony, spis treści. Jeśli są dzieci czytające, to one odczytują całe wyrazy.
- „Quiz” – rozpoznawanie zdań prawdziwych i fałszywych, doskonalenie logicznego myślenia. R. czyta zdania na temat budowy książek, a dzieci za pomocą lizaków TAK /NIE z W.21 głosują, czy są to zdania prawdziwe, czy fałszywe.
Przykładowe zdania: – Okładka to zewnętrzna część książki. – Autor to osoba, która napisała książkę. – Każda książka ma 5 stron. Spis treści to miejsce, gdzie jest umieszczone nazwisko autora. – Ilustracja to rysunek w książce. – Ilustracje zawsze muszą być kolorowe. – Grzbiet książki to inna nazwa pierwszej strony. – Spis treści pozwala zobaczyć, co zawiera książka i na których stronach. – Okładka jest w środku książki.
- „Moja książka” – praca z KP4.7b, doskonalenie twórczego myślenia i zdolności grafomotorycznych, przypomnienie rodzajów książek (kucharskie, przewodniki, dla dzieci, albumy, atlasy, słowniki itp.). Dzieci decydują, jaki rodzaj książki chciałyby stworzyć. Następnie wykonują zadanie z KP4.7b i prezentują swoje okładki
- „Ilustracja” – praca plastyczna w dowolnej technice. Dzieci tworzą ilustrację do swojej książki z wykorzystaniem dowolnej techniki, np. farb, pasteli, kredek, mazaków, wyklejanek. Podpisują się na odwrocie kartki.
Zachęcam nadal do dzielenia się z nami wspólnymi zabawami z dziećmi i wysłanie zdjęć na adres e-mail reniapoz@o2.pl Zdjęcia zostaną zamieszczone na stronie internetowej naszego przedszkola w galerii ,, Zabawy naszych przedszkolaków w domu’’
- „Na półce” – praca z KP4.8a, segregowanie książek wg pierwszej litery tytułu.
Tu była zaplanowana wycieczka do BIBLIOTEKI , ale sytuacja nie pozwoli nam tego zrealizować . Głowa do góry nadrobimy , obiecuję.
- Praca z KP4.9a – ćwiczenie spostrzegawczości, dostrzeganie różnic w obrazkach.
- „Na półce” – segregowanie książek wg kategorii. Wybrane przez siebie książki dzieci układają na półkach (np. stolikach, krzesłach, parapecie) oznaczonych kategorią (w zależności od dostępnych książek, np. albumy, encyklopedie, wiersze, bajki dla dzieci).
- „Zabawa w księgarnię” – przyjmowanie ról. R. losuje kto będzie księgarzami, a kto kupującym dowolną książkę. Podczas zabawy dzieci posługują się pieniędzmi z W.56. R. pomaga tym, którzy tego potrzebują, w wybraniu odpowiednich monet i banknotów. Zadaniem księgarza jest sprawdzenie, czy kwota się zgadza – jeśli kupujący się pomyli, następuje zmiana (kupujący staje się księgarzem).
Tu była zaplanowana wycieczka do KSIĘGARNI , ale sytuacja nie pozwoli nam tego zrealizować . Głowa do góry nadrobimy , obiecuję.
- "Życie książek" - wiersz dla dzieci
https://www.youtube.com/watch?v=OXO8UMRGQbo
https://www.youtube.com/watch?v=wnJFiwa5a8U
"Podróż do krainy bajek"
https://www.youtube.com/watch?v=yFcvIKAnFZE
„Piosenka o czytaniu książek”
https://www.youtube.com/watch?v=1g8LubYjMsA
„Magiczna podróż”
https://www.youtube.com/watch?v=nAgxUyX-Fwg
„Bajeczki”
https://www.youtube.com/watch?v=aGfrMwIbPTY
Zachęcam Państwa do grania z dziećmi w gry planszowe, dzięki takim aktywnościom dzieci przyzwyczają się do ponoszenia porażki i radzenia sobie z tak trudnymi emocjami.
Warto znaleźć czas, by wygodnie usiąść i przeczytać dziecku kilka stron jego ulubionej bajki. 20 minut wspólnej lektury to dla dziecka bardzo wiele. Książki mają wielką moc – budują więź między rodzicem a dzieckiem i pozytywnie wpływają na rozwój.
Życzymy miłej owocnej pracy! Pozdrawiamy cieplutko
Renata Poznańska
Pani Jolanta Jakubowicz