Aktualności

,,MISIE’’ -GRUPA V

2020-05-24

TREŚCI DO REALIZACJI W DNIACH 25.05-29.05 GRUPA V ,,MISIE’’

TEMAT TYGODNIA „ NIBY TACY SAMI, A JEDNAK INNI”.

Główne cele pracy to:

Cele główne:

• rozwijanie mowy,

• kształtowanie postawy tolerancji w stosunku do dzieci niepełnosprawnych,

• rozwijanie sprawności manualnej,

• dostrzeganie różnic i podobieństw pomiędzy dziećmi różnych ras,

• porównywanie masy przedmiotów,

• zapoznanie z działaniem wagi szalkowej,

• rozwijanie sprawności fizycznej

• kształtowanie poczucia rytmu,

• rozwijanie zdolności wokalnych,

• wykorzystanie w pracy surowców wtórnych.

• rozróżnianie emocji, przyjemnych i nieprzyjemnych, towarzyszących ludziom dorosłym

i dzieciom.

Umiejętności dziecka:

• wypowiada się zdaniami rozwiniętymi,

• jest tolerancyjne w stosunku do dzieci niepełnosprawnych,

• wykonuje pracę plastyczną,

• wymienia różnice i podobieństwa między dziećmi różnych ras.

• stosuje słowa: ciężki, lekki, cięższy od, lżejszy od, o takiej samej masie,

• porównuje masę przedmiotów umieszczonych na wadze,

• aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych.

• porusza się rytmicznie przy muzyce,

• śpiewa piosenkę,

• rozróżnia i nazywa emocje: przyjemne i nieprzyjemne.

Propozycje zabaw i aktywności związanych z tematem:

PONIEDZIAŁEK

Zaczynamy od zestawu ćwiczeń porannych.

Tamburyn.

- Zabawa orientacyjno-porządkowa Różne powitania.

Dziecko porusza się po sali w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Podczas przerwy

w grze rodzic mówi, jakimi częściami ciała mają się przywitać ,np.: − Witają się z rodzicem/rodzeństwem kolanami (plecami, łokciami, czołami…). Dźwięki tamburynu są sygnałem do swobodnego poruszania się.

- Ćwiczenia wyczucia ciała i przestrzeni – Wiatraczki.

Dziecko obraca się wokół własnej osi z rozłożonymi w bok rękami, w jedną i w drugą stronę.

- Ćwiczenia rąk i nóg – Spacer raków.

Dziecko porusza się tyłem, w siadzie podpartym, w różnych kierunkach.

- Podskoki – Skaczące piłeczki.

Dziecko podskakuje nisko – przy szybkich uderzeniach w tamburyn, wysoko – przy wolnych uderzeniach.

- Ćwiczenia równowagi – Na huśtawce.

Dziecko podaje ręce rodzicowi; naprzemiennie wykonują przysiady.

- Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Myjemy się po zabawie.

Dziecko naśladuje mycie poszczególnych części ciała swojego partnera.

Słuchanie piosenki Dziwni goście (sł. i muz. Krystyna Gowik).

Rozmowa na temat piosenki.

I. Przyszła do mnie dziś pani Złość.

Krzyczy, że całego świata ma już dość!

Nogą głośno tupie i pięści pokazuje,

brzydkie miny stroi. O! O! O!

A za chwilę wszedł wielki Śmiech

i za brzuch się gruby trzyma, ech, ech, ech!

Tak się głośno śmieje, że łzy ze śmiechu leje,

i żartuje sobie: he, he, he!

Ref.: E e e emocje, tacy dziwni goście,

złoszczą, śmieszą, smucą, straszą nas.

Czy jest na to czas i pora, czy nie czas.

E e e emocje, czasem ich wyproście.

Bo i tak powrócą w inny czas,

jeszcze raz i jeszcze raz, i jeszcze raz.

II. Potem Smutek wpadł, tutaj siadł,

łzy mu kapią z mokrych oczu: kap, kap, kap.

Nic go nie ucieszy i nikt go nie pocieszy.

Smutku, przestań płakać, tak, tak, tak!

A na koniec: ciach! Wskoczył Strach!

Trochę boi się wszystkiego, ach, ach, ach!

Wielkie zrobił oczy i jak tu nie podskoczy!

Idź już, Strachu, sobie: sio, sio, sio!

Ref.: E e e emocje…

- Rozmowa na temat piosenki.

- O czym jest ta piosenka?

- Co oznacza słowo: emocje?

- O jakich emocjach jest mowa w piosence?

- Jakie emocje nas „odwiedzają”? Co się wtedy dzieje?

Ćwiczenia dotyczące emocji.

Obrazki przedstawiające buzie z emocjami: złością, radością, smutkiem, strachem.

Dziecko nazywa i pokazuje emocje.

https://www.youtube.com/watch?v=dThbJhxoE2Q

Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Piłka dla wszystkich.

Książka (s. 82–83) dla każdego dziecka.

Dzieci słuchają opowiadania i oglądają ilustracje w książce.

Niepełnosprawny Franek z grupy Ady często śnił o tym, że gra w piłkę nożną. W snach nie

siedział na wózku inwalidzkim, tylko biegał po boisku najszybciej z całej drużyny i strzelał najwięcej

goli.

– Brawo, Franek! – krzyczeli kibice.

– To najlepszy zawodnik! – rozlegały się głosy.

Jednak gdy szczęśliwy i dumny Franek otwierał oczy, od razu uświadamiał sobie, że to był

tylko sen, a on nigdy nie zostanie piłkarzem. Patrzył na swoje nogi, którymi nie mógł poruszać,

i robiło mu się wtedy bardzo smutno.

Ada przyjaźniła się z Frankiem i bardzo lubiła się z nim bawić. Pewnego dnia zauważyła, że

chłopiec jest wyjątkowo radosny. Miał roześmiane oczy i wesoło pomachał do niej, gdy tylko

pojawiła się w sali. Dziewczynka była ogromnie ciekawa, co jest tego przyczyną. Może dostał

długo oczekiwany bilet do teatru? A może spełniło się jego marzenie o jeździe na koniu?

– Cześć! Nie uwierzysz, co się stało! – powiedział Franek, gdy Ada usiadła przy nim na dywanie.

– Opowiedz.

– W sobotę pojechałem z moim starszym kuzynem na mecz piłki nożnej. Grały drużyny

z dwóch różnych szkół. Byłem bardzo blisko i mogłem obserwować każdy ruch zawodników!

– To świetnie. Ja nie przepadam za oglądaniem meczu, ale cieszę się, że ci się podobało –

odpowiedziała Ada.

– Mój kuzyn podwiózł mnie do ławki, na której siedzieli zawodnicy rezerwowi. I całe szczęście,

bo bramkarz skręcił nogę w kostce i trzeba go było zastąpić. Wyobraź sobie, że nagle ktoś

kopnął piłkę, a ja ją złapałem!

– Ojej! Zostałeś bramkarzem?

– Nie. Po prostu piłka wypadła poza boisko i leciała prosto na mnie. Chwyciłem ją i rzuciłem

z powrotem jednemu z napastników.

– Brawo!

– A wtedy on na mnie nakrzyczał…

– Jak to nakrzyczał? Powinien ci podziękować – zdziwiła się Ada.

– Niestety, nie. Powiedział, żebym się stamtąd wynosił, bo tylko przeszkadzam. A jego koledzy

się śmiali i słyszałem, jak mówią o mnie „krasnal na wózku”.

– Prawdziwi sportowcy się tak nie zachowują! – zezłościła się Ada.

– Jeden z nich zaczął pokracznie chodzić i wskazywał na mnie palcem, a potem wszyscy

śmiali się z moich butów. Chciałbym chodzić, nawet taki wykrzywiony, a ja przecież nie mogę

chodzić wcale… Pomyślałem, że piłka jest nie dla mnie.

– Myślałam, że opowiesz mi o czymś wesołym. Jak cię zobaczyłam, wyglądałeś na szczęśliwego,

a ta historia jest smutna – stwierdziła Ada.

– Bo jeszcze wszystkiego ci nie opowiedziałem! – uśmiechnął się Franek. – Potem wydarzyło

się coś wspaniałego!

Ada była bardzo ciekawa, a Franek opowiadał dalej:

– Mój kuzyn bardzo się zdenerwował i zdecydował, że zabierze mnie z tego boiska, chociaż

mecz rozgrywał się dalej. Kiedy odjeżdżałem, usłyszałem dźwięk gwizdka. Kapitan drużyny

przerwał mecz i zwołał wszystkich zawodników. Nie słyszałem, co do nich mówił, ale po chwili

dogonił nas, a za nim przybiegła reszta drużyny. Powiedział do mnie tak: „Jako kapitan Niebieskich chciałem cię przeprosić za zachowanie moich kolegów. Oni zresztą zrobią to sami”. I wtedy

każdy z piłkarzy podszedł do mnie i podał mi rękę. Widziałem, że było im wstyd. Zapytali, jak

mam na imię i co mi właściwie dolega.

– To dobrze, bo już chciałam się wybrać z Olkiem na to boisko i im dokopać! – powiedziała

stanowczo Ada.

– Chciałaś ich zbić? – spytał zaskoczony Franek.

– Nie, dokopać im kilka goli. Jak się zdenerwuję, to potrafię kopnąć tak mocno jak stąd do

Krakowa!

– To szkoda, że cię tam nie było – zaśmiał się chłopiec.

Franek opowiedział Adzie ciąg dalszy tej historii. Zawodnicy dowiedzieli się, że chłopiec

doskonale zna zasady gry w piłkę nożną, bo razem z tatą ogląda każdy ważny mecz. Zaproponowali

Frankowi, żeby został sędzią, dali mu gwizdek i posadzili na honorowym miejscu,

z którego miał świetny widok na całe boisko. Od tej chwili chłopiec bacznie obserwował grę,

dawał sygnały zawodnikom, a nawet zadecydował o jednym rzucie karnym. Okazało się, że

jest bardzo dobrym i uważnym sędzią i nikt nie powiedział o nim „sędzia kalosz”, czyli taki, który

się nie zna na grze i ciągle się myli.

– I wiesz, co mi powiedzieli na pożegnanie? – zakończył opowieść Franek. – Powiedzieli,

że skoro mam niesprawne nogi i nie mogę grać w piłkę nożną, to przecież mam sprawne ręce

i mogę grać w koszykówkę. Mój tata dowiedział się, kto prowadzi drużynę koszykarską dla zawodników

na wózkach, i od jutra zaczynam treningi. A ja myślałem, że piłka jest nie dla mnie.

– Piłka jest dla wszystkich! – powiedziała Ada. – Zobaczysz, kiedyś przyjdę na mecz koszykówki.

Ty będziesz najlepszym koszykarzem, a ja będę piszczała najgłośniej ze wszystkich kibiców.

- Rozmowa na temat opowiadania.

- Co śniło się Frankowi?

- O czym opowiadał Adzie?

- Jak zachowywali się chłopcy?

- Co zrobił ich kapitan?

- Kim został Franek na meczu?

- Co powiedzieli chłopcy Frankowi na pożegnanie?

- Co będzie ćwiczył Franek?

- Jak oceniacie zachowanie chłopców na początku, a jak potem, po rozmowie z kapitanem?

- Wyjaśnienie pojęcia tolerancja.

Tolerancja oznacza cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowaniem

cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania, choćby były

całkowicie odmienne od własnych albo zupełnie z nimi sprzeczne. Współcześnie rozumiana

tolerancja to szacunek dla wolności innych ludzi, ich myśli i opinii oraz sposobu życia.

- Czy chłopcy byli tolerancyjni?

- Czy znacie inne przypadki braku tolerancji? (Wyśmiewanie się z ludzi o innym kolorze skóry, innego wyznania…).

- Czy należy wyśmiewać się z kogoś, dlatego że jest gruby, jeździ na wózku…?

Wykonanie pracy plastycznej Dzieci z całego świata.

- Oglądanie zdjęć przedstawiających dzieci z różnych kontynentów, wymieniają różnice między przedstawionymi na nich dziećmi (kolor skóry, kształt oczu itd.).

- Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy plastycznej Dzieci z całego świata.

Potrzebne materiały: kartka z narysowanymi kołami (o średnicy 15 cm), kwadraty (o boku długości 20 cm), wycięte z szarego papieru pakowego, klej, nożyczki, kredki.

- Wycinanie kół.

- Rysowanie na kołach oczu, nosa, ust (kształt jest uzależniony od koloru koła).

- Przyklejanie kół na kwadracie z szarego papieru.

- Dorysowywanie włosów w taki sposób, aby zarysować kredkami linię łączącą koło z papierem.

- Wycinanie narysowanej głowy.

- Układanie na kartonie kompozycji z głów, tworzącej zbiorowy portret dzieci.

Karton formatu A3, klej.

Rodzic wspólnie z dzieckiem układa na kartonie narysowane i wycięte głowy, a następnie dziecko je przykleja. Na jednym kartonie można zmieścić od 6 do 8 głów. Na każdym kartonie powinny się znaleźć głowy w różnych kolorach (białe, czarne, żółte).

Zabawa uwrażliwiająca zmysł dotyku – Badamy swoją twarz.

Dziecko za pomocą dotyku bada kształt swojej głowy, wypukłość nosa, uszu i policzków,

ułożenie brwi itp.

Rodzic pyta:

- Jaki kształt ma głowa?

- Jakie są twoje włosy? (Proste, kręcone, miękkie…).

- Wymieńcie części twarzy.

7. Rozmowa na temat indywidualności dzieci.

Należy podkreślać, że nie można kogoś nie lubić za wygląd lub sposób zachowania, mówienia.

- Wszystkie dzieci lubią się bawić.

- Wszystkie dzieci chcą mieć koleżanki i kolegów.

- Wszystkie dzieci cieszą się, gdy jest im wesoło.

- Wszystkie dzieci płaczą, gdy jest im smutno.

- Karta pracy, cz. 4, s. 54.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Rysowanie siebie w swoim ulubionym ubraniu, ze swoją ulubioną zabawką. Kolorowanie

ramki swoim ulubionym kolorem. Samodzielne pisanie swojego imienia (swoich imion)

i nazwiska

Ćwiczenia: oddechowe, artykulacyjne i słuchowe, na podstawie wiersza Ewy Małgorzaty Skorek Dni tygodnia.

https://www.youtube.com/watch?v=KJiXPp1jSgQ

Jakie nazwy dni

tygodnia znamy?

Czy wszystkie nazwy

dni pamiętamy?

Jeśli ktoś lubi

takie zadania,

niech się zabiera

do wyliczania.

Powietrza dużo

buzią nabiera

i na wydechu

niech dni wymienia:

− poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela.*

Jeśli za trudne

było zadanie,

ćwicz dalej z nami

to wyliczanie.

− Poniedziałek, wtorek, środa, czwartek,

piątek, sobota, niedziela.*

W miejscach oznaczonych * dzieci powtarzają za rodzicem – na jednym wydechu – nazwy dni tygodnia.

Ćwiczenia ruchowe – naśladowanie chodzenia po różnym podłożu i w różnych warunkach.

Dziecko naśladuje chodzenie, np.

- po piasku,

- po kamieniach,

- gdy wieje mocny wiatr,

- przez rwący strumyk,

- po głębokim śniegu…

WTOREK

Zaczynamy od zestawu ćwiczeń porannych.

- Marsz po obwodzie koła, dłonie oparte na biodrach – kciuk znajduje się z przodu, a pozostałe palce – z tyłu. (Należy zwrócić uwagę na wyprostowane plecy, wciągnięty brzuch,

wysokie podnoszenie kolan).

- Swobodny bieg, na hasło: Wichura – podbieganie dziecka do ściany i przyleganie

do niej plecami, ramiona ułożone w skrzydełka, brzuch wciągnięty.

- Marsz po sali, odliczenie sześciu kroków, wspięcie na palce, uniesienie ramion w górę, wdech nosem, opuszczenie ramion, wydech ustami.

- Leżenie na brzuchu, ramiona wyprostowane (są przedłużeniem tułowia), na sygnał podniesienie głowy i rąk z szarfą nisko nad podłogą, wytrzymanie około 5 sekund, opuszczenie głowy i rąk.

- Siad prosty, podparty z tyłu, rozłożona szarfa leży na podłodze – zwijanie szarfy jedną

nogą, zgiętą w kolanie, przesuwając ją palcami stopy. Potem – zmiana nóg.

- Pozycja stojąca, trzymanie szarfy za plecami jedną ręką, podniesioną do góry – łapanie

szarfy od dołu drugą ręką, opuszczoną, zgiętą w łokciu, przeciąganie szarfy rękami, naśladowanie wycierania się ręcznikiem. Potem – zmiana rąk.

- Ćwiczenia w parach: siad prosty w rozkroku naprzeciw siebie, oparcie stóp o stopy rodzica, trzymanie dwóch szarf wyciągniętymi do przodu rękami (jak do przeciągania liny),

naprzemienne pociąganie za szarfy przez ćwiczących, odchylanie się i pochylanie partnera.

Co jest cięższe, a co lżejsze? – zabawy z zastosowaniem wagi szalkowej.

- Zapoznanie z wagą szalkową.

Dzieci oglądają wagę, poznają jej części.

- Ćwiczenia z zastosowaniem wagi szalkowej lub innej wagi.

Klocki , miś.

Dziecko porównuję wagę (masę) misia i klocków.

• Pierwsza sytuacja.

Na lewej szalce kładzie misia, a na prawej – trzy klocki.

- Co jest cięższe? Po czym to poznałeś(aś)?

- Co jest lżejsze? Po czym to poznałeś(aś)?

• Druga sytuacja.

Na lewej szalce kładzie misia, a na prawej – cztery klocki.

- Co jest cięższe? Co jest lżejsze?

- Po czym poznaliście, że cztery klocki ważą tyle co miś?

(Ilość klocków musi być taka, aby ich masa równoważyła masę misia).

• Trzecia sytuacja.

Na lewej szalce kładzie misia, a na prawej – pięć klocków.

- Co jest cięższe? Po czym to poznaliście?

- Co jest lżejsze? Po czym to poznaliście?

- Ćwiczenia w porównywaniu masy przedmiotów.

Różne przedmioty, np.: klocki, piłeczki, lalki, misie, tworzywo przyrodnicze

Dziecko porównuje masę wybranych przedmiotów i określa, co jest cięższe, co jest lżejsze.

- Karta pracy, cz. 4, s. 55.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Kolorowanie w każdej parze cięższego przedmiotu. Kończenie rysowania wag według wzoru.

Zabawa ruchowa Waga.

Dziecko stoi naprzeciwko rodzica. Podają sobie ręce i naprzemiennie wykonują przysiady.

Zabawy Miny i minki.

Dziecko mimiką naśladują polecenia rodzica:

Jesteś smutny. ( układa usta w podkówkę),

Jesteś zdziwiony. ( marszczy czoło),

Jesteś przestraszony ( szeroko otwiera oczy, otwiera usta) tak jakby chciał powiedzieć głoskę O,

Dmuchaj na płomień świecy.( wykonuje głęboki wdech i wydech),

Śpij. (zamyka oczy)

Zabawa Witanie się różnymi częściami ciała.

Tamburyn.

Dziecko porusza się podskokami po wyznaczonym miejscu w rytmie wystukiwanym na tamburynie. Mocne uderzenie w tamburyn jest sygnałem do zatrzymania

się. Dziecko:

- Powitaj rękami czoło.

- Powitaj rękami brzuch.

- Powitaj rękami łydki.

- Powitaj rękami stopy (łokcie, uda, plecy, uszy itd.).

Słuchanie wiersza Ewy Małgorzaty Skorek Nazwy miesięcy – utrwalanie nazw miesięcy.

https://www.youtube.com/watch?v=vF-f4pSW9zk

https://www.youtube.com/watch?v=y7oHy5EzApU

W miejscach oznaczonych * dzieci powtarzają – na jednym wydechu – nazwy miesięcy.

Jakie miesiące

w roku mamy?

Czy wszystkie nazwy

miesięcy znamy?

Komu nie sprawi

trudu zadanie,

niech rozpoczyna

ich wyliczanie.

Powietrza dużo

buzia nabiera

i na wydechu

nazwy wymienia:

− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad,

grudzień. *

Jeśli za trudne

było zadanie,

ćwicz dalej z nami

to wyliczanie:

− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik*,

− styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik*.

Słuchanie piosenki Hymn dzieci (sł. i muz. Jolanta Kucharczyk).

Rozmowa na temat tekstu piosenki.

I Masz skórę czarną, żółtą albo białą,

czy mieszkasz w Polsce, czy też w innym kraju,

to jesteś dzieckiem, tak jak ja,

i chcesz tak żyć, jak chcę żyć ja.

Ref.: Każde dziecko na świecie chce bezpiecznie żyć,

każde dziecko na świecie chce szczęśliwe być.

Chce mieć dobrych rodziców i dom chce własny mieć,

dobrze uczyć się, pięknie bawić się,

przecież tak mało chce!

II. Niech żadne dziecko już nie będzie głodne,

niech widzi tylko sprawiedliwość, dobro.

Więc wszyscy w zgodzie muszą żyć,

na świecie pokój musi być.

Ref.: Każde dziecko…

III. Niech tu, na Ziemi, słońce zawsze świeci

i niech szczęśliwe będą wszystkie dzieci.

Bo przecież pięknie można żyć,

śnić tylko najpiękniejsze sny.

Ref.: Każde dziecko…

- Czego pragnie każde dziecko?

- Czy każde dziecko jest bezpieczne i szczęśliwe?

- Czy dzieci innych ras, mające inny kolor skóry, różnią się jeszcze czymś od was?

ŚRODA

Karty pracy, cz. 4, s. 56–57.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Patrzenie na obrazek. Opowiadanie, co się na nim dzieje. Odszukiwanie na dużym obrazku

przedmiotów, roślin umieszczonych na dole kart.

2. Zabawa Wyżej – więcej – dalej.

Dziecko oklaskują najlepszych lub wyjątkowych uczestników zabawy, charakteryzujących

się wymienionymi cechami, umiejętnościami, np.:

- Kto jest najwyższy?

- Kto jest najniższy?

- Kto podskoczy najwyżej (dosięgnie powieszonego dość wysoko przedmiotu)?

- Kto przeczyta podane wyrazy?

3. Zabawy przy piosence Dziwni goście.

- Utrwalanie piosenki Dziwni goście (przewodnik, cz. 5, s. 101).

- Śpiewanie z różnym natężeniem głosu (głośno, cicho, szeptem).

4. Ćwiczenia Słuchamy bębenka – rozwijanie sprawności ruchowej.

Bębenek.

Dziecko porusza się zgodnie z rytmem wygrywanym na bębenku, reagując na ustalone sygnały:

– rytm ćwierćnut – maszeruje,

– mocne uderzenie – wykonuje przysiad,

– dwa uderzenia – robi dwa kroki w tył,

– szybkie, miarowe uderzenia – biega na palcach,

– mocne, miarowe uderzenia – maszeruje na piętach.

5. Zabawa Dziwne głosy – rozwijająca zdolność wyrażania emocji głosem.

Nagranie piosenki Dziwni goście, odtwarzacz CD, obrazki przedstawiające twarze wyrażające

różne emocje.

Na początku zabawy ustalamy dla każdej twarzy na obrazku charakterystyczny głos.

Umieszczamy w widocznym miejscu na tablicy obrazki przedstawiające:

− strach − prawdziwy krzyk,

− smutek − mruczenie, pociąganie nosem,

− radość – hi, hi, hi, ha, ha, ha, lub prawdziwy śmiech,

− złość – warczenie.

W rytmie nagrania piosenki dziecko maszeruje po okręgu. Podczas przerwy w nagraniu rodzic

wskazuje wybrany przez siebie obrazek. Dziecko stara się wyrazić głosem emocje przedstawione

na obrazku.

6. Wykonanie pracy Pożegnalny obrazek dla przyjaciela.

- Wypowiedź dziecka na temat: Kogo nazywamy przyjacielem?

Kartonowe serce, mazak.

Dziecko podaje cechy przyjaciela, które rodzic zapisuje na kartonowym sercu.

Np.: dba o nas, jest pomocny, opiekuńczy, rozbawia nas, czujemy się przy nim bezpiecznie…

- Zapoznanie ze sposobem wykonania prac (według Igora Buszkowskiego).

Potrzebne materiały: podstawa pudełka po czekoladkach, brystol, szary papier, kolorowy

papier, nożyczki, klej.

Ramą obrazka jest podstawa pudełka po czekoladkach. W jej wnętrzu dziecko tworzy dowolną

kompozycję, np. góry, jezioro, las, łąkę, miasto… Aby kompozycja była wypukła.

- Karta pracy, cz. 4, s. 58.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Opowiadanie o tym, jak Olek i Ada obchodzili Dzień Dziecka. Układanie zdań o każdym

obrazku. Pisanie samodzielnie lub przez N. imienia dziecka. Ozdabianie pola z imieniem.

CZWARTEK

Zabawa rozwijająca wyobraźnię, zdolności obrazowania tekstu ruchem, wyrażania emocji.

– Różne opowiadania.

Nagranie wybranej muzyki pasującej do opowiadania, gazety, klocki,

aktorzy: mama, dziecko, pluszowy kot, krzesełko i kocyk (zasłona).

Wybrane fragmenty muzyki muszą mieć odpowiedni charakter, dostosowany do treści.

Włączamy nagranie muzyki o tajemniczym nastroju.

• Dziecko wciela się w postać Tomka,

wykonując płynne ruchy, zgodne z nagraniem muzyki. Nasłuchuje. Rodzic gniecie gazetę lub

w inny wybrany przez siebie sposób naśladuje dziwne szmery. Chłopiec biegnie do mamy,

wskazuje kierunek, z którego dobiegają dźwięki, robi przerażoną minę. Razem z mamą

wraca do pokoju. Mama skrada się w kierunku, z którego słychać dziwne dźwięki. Odsłania

zasłonę. Tomek podskakuje wesoło, przestaje się bać. Bierze kotka na ręce, pokazuje go

mamie. Uśmiecha się i przytula swojego domowego przyjaciela.

Teksty Bożeny Formy:

• Tomek bawi się w swoim pokoju. Nagle słyszy dziwne szmery. Jest przerażony. Biegnie do mamy.

Mamusia postanawia sprawdzić, co to za odgłosy. Trzyma Tomka za rękę i wraca do jego pokoju.

Po cichu skradają się w kierunku firanki, zza której nagle wychodzi kot. Ach, to jego sprawka. Tomek

bierze go na ręce, przytula, głaszcze i żartobliwie mu grozi. Uśmiecha się do mamy.

• Dzisiaj są urodziny Marty. Marta jest bardzo smutna, ponieważ wszystko jest przygotowane,

a goście nie przychodzą. Ciągle pyta rodziców, która godzina. Siada na fotelu i zaczyna płakać.

Nagle słychać dzwonek. Biegnie do drzwi – otwiera je… O!! Ze zdziwienia otwiera buzię. Ile

gości. Cała rodzina i dzieci. Wszyscy mają kolorowe balony i prezenty, uśmiechają się. Marta

jest szczęśliwa. Radośnie bije jej małe serduszko. Zaprasza gości do środka.

• Tymon bawi się z Arturem klockami. Jest bardzo zadowolony i szczęśliwy. Nagle podbiega do

nich Tomek. Nie zwraca uwagi na Tymona. Szepce coś Arturowi do ucha i po chwili chłopcy

odchodzą. Tymon jest bardzo smutny. Zaczyna płakać. Po chwili staje się bardzo zły. Niszczy

piękną budowlę z klocków. Kładzie się na dywanie i płacze, uderzając rękami o dywan. Nagle

podchodzą do niego Ada i Rafał. Pocieszają go i zapraszają do wspólnej zabawy. Tymon znów

się uśmiecha. Jest zadowolony i miły.

Wykonanie papierowych pacynek paluszkowych.

Wyprawka, karta I, nożyczki, klej.

Dzieci wycinają pacynki, sklejają je. Określają, jakie emocje są przedstawione na buziach

Olka i Ady. Dzieci dobierają się w pary i próbują prowadzić dialogi, korzystając z wybranych

pacynek.

Nauka wiersza Krystyny Datkun-Czerniak Wszystkie dzieci.

W sercach dzieci Mają prawo do miłości

radość gości – przecież po to są!

– gdy bezpieczne są.

Ćwiczenia w czytaniu.

Książka (s. 90–91)

Czytanie tekstu Od buraka cukrowego do cukierka.

PIĄTEK

Zabawa Lustro emocjonalne.

Dziecko bawi się z rodzicem. Jedna osoba w parze jest lustrem, druga – przegląda się w nim.

Osoba stojąca przed lustrem wyraża miną, gestem, ruchem ciała różne emocje,

a lustro je powtarza. Po chwili następuje zmiana ról.

Słuchanie tekstu Jolanty Kucharczyk Moje uczucia.

- Zabawa z wykorzystaniem kostki mimicznej.

Dziecko nazywa emocje przedstawione na obrazkach buzi.

Pytamy:

- Kiedy się złościmy? (Kiedy ktoś lub coś nie pozwala robić tego, co chcemy albo dostać tego,

czego potrzebujemy, gdy ktoś chce nam wyrządzić krzywdę).

- Kiedy się smucimy? (Gdy żegnamy się z tym, co straciliśmy albo gdy godzimy się z tym, że

niektórych rzeczy nie będziemy mieć).

- Kiedy się boimy? (Gdy czujemy zagrożenie, strach chroni nas przed nim, bo każe nam krzyczeć,

uciekać, chować się lub walczyć).

- Kiedy się cieszymy? (Różne osoby cieszą inne rzeczy, zdarzenia).

- Kiedy się wstydzimy? (Gdy różnimy się czymś od innych i oni dają nam to odczuć; gdy nie

spełniamy czyichś oczekiwań, nadziei, gdy przyłapano nas na czymś niewłaściwym).

- Kiedy zazdrościmy? (Gdy nie mamy tego, co mają inni – pojawia się wtedy w nas złość lub

smutek, możemy czuć jedno i drugie).

Słuchanie tekstu Jolanty Kucharczyk Moje uczucia.

Żal mi minionych wakacji, urodzin, które już były,

i tego, że odwiedziny babci już się skończyły.

Smutno, że tata wyjechał, mama tak mało ma czasu,

i złość mnie bierze, że brat mój robi tak dużo hałasu.

Tu, w moim sercu, mieszkają uczucia: miłość, radość i smutek.

Czasem jestem tak bardzo szczęśliwy, lecz czasem także się smucę.

W kieszonce kasztan na szczęście o tym wciąż przypomina,

że wszystko, co jest tak smutne, kiedyś z czasem przemija.

Zobacz, już się uśmiechasz, bo znowu będą wakacje,

tata niedługo już wróci, z mamą pójdziesz na spacer.

Po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci,

po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

Rozmowa na temat tekstu.

- Co mieszka w sercu?

- Czy zawsze jest nam wesoło?

- Czy zdarza się, że coś was smuci?

- Czy zdarza się, że coś was złości?

Przypominamy, że uczucia, emocje są czymś normalnym, naturalnym, co zawsze towarzyszy

ludziom – dorosłym i dzieciom. Ale należy pamiętać o tym, że po burzy zawsze jest tęcza, po

deszczu słońce znowu świeci, po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.

Rysowanie na kartkach tego, co cieszy dziecko, i tego, co je smuci.

Kartka podzielona na pół – w lewym górnym rogu rysunek chmurki,

a w prawym górnym rogu – słoneczka, kredki.

Dziecko dostaje kartki podzielone na pół, z rysunkiem chmurki i słoneczka w ich rogach. Po

lewej stronie kartki (chmurka) rysuje to, co je smuci, a po prawej stronie (słonko) – co je

cieszy.

- Karta pracy, cz. 4, s. 59.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie rybek i fal po śladach.

Kończenie rysowania rybek według wzoru. Kolorowanie ich.

Wprowadzenie nazwy czerwiec na podstawie fragmentu wiersza Apolinarego Nosalskiego „O dwunastu braciach”.

Drogą do lasu Patrzy na łąkę

idzie już czerwiec mokrą od rosy:

z wiązanką chabrów − Już czas najwyższy

i dzbanem czernic. na sianokosy.

Pytania:

- Jak nazywa się nowy miesiąc?

- Co to są sianokosy?

- Jak wyglądają chabry?

- Wymieńcie nazwy wszystkich miesięcy, zaczynając od czerwca

Zabawa Z czego jestem zadowolony?

Duża koperta, małe karteczki

Dziecko dostaje kopertę, którą podpisuje lub ozdabia. Potem na karteczkach rysuje to, co

zrobiło wczoraj dobrze, z czego jest zadowolone. Piszemy datę na karteczkach, a dziecko chowa

je do koperty. Ćwiczenie to wykonujemy przez tydzień, a potem je podsumowujemy.

Dziecko pokazuje karteczki i mówi, co przez tydzień robiło dobrze, z czego było zadowolone.

Pozdrawiamy i życzymy miłej zabawy

Panie z grupy Misie

Przeczytaj: ,,MISIE’’ -GRUPA V ...

KĄCIK SPECJALISTY PSYCHOLOG

2020-05-21

Lateralizacja czyli stronnośćtofunkcjonalna dominacja jednej ze stron ciała a związana jest z dominowaniem jednej z półkul mózgowych. Dotyczy ona dominacji kończyny - ręki, nogi ale i oka czy ucha. Za wykształcenie się tej dominacji odpowiedzialny jest mózg, którego przeciwległe półkule różnią się w zakresie kompetencji i sprawowanych funkcji.

Warto wiedzieć, za co odpowiada każda z nich więc bardzo krótko: lewa półkula odpowiedzialna jest za mówienie oraz funkcje językowe (w tym nabywanie słów oraz łatwość uczenia się języków obcych), rozumowanie oraz myślenie logiczne. Prawa półkula odpowiedzialna jest za sterowanie myśleniem przestrzennym, za emocje oraz zdolności plastyczne i muzyczne. Półkule mózgu w sposób krzyżowy sterują ruchami kończyn. Oznacza to, że w przypadku osób praworęcznych, za ruch prawymi kończynami w sposób dominujący odpowiada lewa półkula, a u osób leworęcznych prawa półkula. Jednakże nie ma żadnych różnic w aktywności lub liczbie połączeń między komórkami nerwowymi w prawej i lewej półkuli. Każdy z nas jednocześnie używa obu półkul gdyż aby każda z nich mogła działać zgodnie ze swoją specjalizacją, musi zachodzić między nimi nieustanna komunikacja – dzięki temu mózg działa prawidłowo, a my sprawnie radzimy sobie z codziennymi obowiązkami.

Nie sposób ustalić dokładnego momentu, w którym rozpoczyna się dominacja jednej ze stron organizmu. Ocenia się, że najwcześniejsze sygnały rozwijającej się lateralizacji można zauważyć nawet w 6 miesiącu życia, gdy rozwija się u dziecka odruch chwytu jednoręcznego. Należy jednak zauważyć, że lateralizacja organizmu obniża się około 2 roku życia, gdy dziecko jest już sprawne ruchowo i może samodzielnie się przemieszczać. Nauka chodzenia angażuje pracę obu półkul, co skutkuje zahamowaniem lateralizacji. Gdy dziecko osiągnie wprawę w samodzielnym poruszaniu się, lateralizacja organizmu staje się ponownie widoczna. Z tego powodu pierwsze wyraźne i jednoznaczne symptomy świadczące o przewadze prawej lub lewej strony można zaobserwować w zachowaniu dziecka w okresie między 3 a 5 rokiem życia. U dzieci prawidłowo rozwijających się lateralizacja określonej strony organizmu jest w pełni wykształcona już w roku czwartym. Natomiast u dzieci ze skrzyżowaną lateralizacją lub nieustaloną proces ten może trwać do 7-8 roku życia. Dlatego też dzieci idące do szkoły powinny mieć sprawdzoną lateralizację: można zrobić to w poradni psychologiczno – pedagogicznej (odpowiednie testy), w przedszkolu – nauczyciel lub psycholog (podczas badań przesiewowych psycholog sprawdza lateralizację każdemu dziecku w ostatnim roku uczęszczania do naszego przedszkola), a także na własny użytek samemu w domu.

Jak zbadać lateralizację u swojego dziecka? Na początek zbadajmy lateralizację w zakresie ręki. Połóżmy przed dzieckiem kredki i czyste kartki i powiedzmy, żeby coś napisało lub narysowało. Zobaczmy, którą ręką się posługuje. Dajmy mu np. w koszyczku klamerki i poprośmy, aby przeczepiło je (jedną ręką) do trzymanego przez nas kartonika. Zauważmy, którą ręką je posiłek, którą wkręca śrubki przy zabawie, którą sięga po klocki - ręką, której dziecko częściej używa powinna być ręką dominującą. Noga: połóż piłkę przed dzieckiem i poproś, by kopnęło piłkę jedną nogą, niech stanie na jednej nodze (wybranej przez siebie) i przeskoczy na tej nodze przez próg, linię na podłodze czy sznurek. Zaobserwuj, którą nogą wchodzi na pierwszy schodek, którą pierwszą podniesie gdy bawi się w "bociana", którą strzela gole. Oko: kładziemy przed dzieckiem lunetę, kalejdoskop, rurkę po papierze toaletowym i poprośmy, by spojrzało jednym okiem co tam widać, zajrzało jednym okiem do pojemnika i powiedziało, co tam ukryliśmy. Początkowo dziecko nie zamknie drugiego oka ale może przytrzymać ręką. Ucho: kładziemy przed dzieckiem zegarek, który cyka lub bardzo cicho włączony telefon z muzyką, prosimy by postarało się usłyszeć przykładając ucho do zegarka/telefonu (nie biorąc w rękę). Na tej podstawie (obserwacji i prób) możemy wyróżnić kilka typów lateralizacji. Są to:

Lateralizacja jednostronna jednorodna - mówimy o niej, gdy dominują elementy z jednej strony ciała, np. prawa ręka, noga, prawe oko oraz ucho lub lewa ręka, oko, noga, ucho
Lateralizacja skrzyżowana, niejednorodna, mieszana - mówimy o niej, gdy dominują elementy z obu stron ciała, np. prawa ręka, prawa noga ale lewe oko i ucho. Możliwości skrzyżowań jest wiele.
Lateralizacja nieustalona, słaba - mówimy o niej, gdy u danej osoby nie da się ustalić, która strona dominuje, np. ktoś pisze i prawą i lewą ręką.

Najbardziej pożądana jest oczywiści ta jednostronna. O zaburzeniach lateralizacji mówimy, gdy mimo osiągnięcia wieku szkolnego (koniec przedszkola) jest ona nadal nieustalona lub gdy ustalona formuła lateralizacji przysparza dziecku problemów. Powinno się podjąć nad nią pracę (specjalista), jeśli powoduje dodatkowe zaburzenia: emocjonalne, motoryczne, percepcji wzrokowej, orientacji w schemacie własnego ciała i przestrzeni. Jak możemy pomóc swojemu dziecku gdy zauważymy że "coś jest nie tak", proponuję:

stymulowanie tak zwanej motoryki małej, czyli sprawności rąk, np. poprzez stosowanie ćwiczeń z masami plastycznymi, np. plasteliną ale i nawlekanie koralików, wiązanie sznurowadeł - ćwiczenia takie przygotowują do nauki pisania;
ćwiczenia orientacji w schemacie ciała i przestrzeni
doskonalenie sprawności grafomotorycznej, czyli zdolności kreślenia znaków, możemy uczyć dziecko przerysowywania figur, odwzorowywania kształtów: najpierw różnorodnych, później skupiajmy się na kształtach literopodobnych, dbajmy, by dziecko odwzorowywało je w liniaturze, jak w zeszycie;
doskonalenie sprawności i koordynacji wzrokowo-ruchowej: kodowanie znaków, np. pisanie szyfrem, układanie puzzli, układanie narysowanych wzorów z klocków, itp. Wszystkie te ćwiczenia jak i wiele innych opisane są we wcześniejszych artykułach.

Dla osób chcących pogłębić wiedzę:

https://www.zssjarocin.pl/publikacje-pliki/Lateralizacja-i-jej-zaburzenia.pdf https://profesor.pl/publikacja,9559,Artykuly,Trudnosci-dziecka-uwarunkowane-nieprawidlowa-lateralizacja-i-leworecznoscia

Przeczytaj: KĄCIK SPECJALISTY PSYCHOLOG ...

Język angielski

2020-05-21

Witam wszystkich na kolejnych zajęciach języka angielskiego.

Dzisiejsza tematyka:My family and Me

Na początek rozgrzewka z piosenką i przypomnienie nazw członków rodziny:

We Are Family Song - My Family and ME! Acoustic Version - ELF Kids Videos

https://www.youtube.com/watch?v=GiRUF7hvWuM

Jeżeli spodobała ci się ta piosenka wysłuchaj jej ponownie i spróbuj zaśpiewać.

Teraz trochę trudniejsze zadanie, ale myślę że wykonasz je doskonale.

Posłuchaj i powtórz:

My Family Vocabulary For Kids | Pronouns and Contractions | ELF Learning

https://www.youtube.com/watch?v=G3oo5Xxv8yU

Gotowe? To zapraszam do wykonania „Paluszkowej rodzinki”

https://www.youtube.com/watch?v=mjFcrv6Lfx8

Narysuj mini portrety każdego członka Twojej rodziny: mamy, taty, rodzeństwa, dziadków wytnij i za pomocą paska papieru owiń dookoła palca i sklej. Powstanie paluszkowa kukiełka. Na każdy palec załóż jedną postać. Zaśpiewaj samodzielnie po angielsku piosenkę : Finger Family pokazując i nazywając kolejnych członków rodziny.

Dla tych którzy nie wiedzą jak wykonać postaci do piosenki mam szablony do wycięcia w załączniku.

Na koniec dla wszystkich spragnionych ruchu piosenki które znacie.

Posłuchaj i zatańcz tak jak to robiliśmy w przedszkolu!

The Penguin Dance | Animal Songs | PINKFONG Songs for Children

https://www.youtube.com/watch?v=JkiglO98YYo

Baby Shark Dance PINKFONG Songs for Children

https://www.youtube.com/watch?v=XqZsoesa55w

Wszystkie materiały dostępne również na poczcie:

hasło: przedszkole245

Have a fun!

and

See You soon!

Iwona Suska

Przeczytaj: Język angielski ...

PSZCZÓŁKI GRUPA IV

2020-05-18

Drodzy Rodzice! Kochane Pszczółki!

Ten tydzień dotyczy emocji – temat trudny, ale niezwykle ważny dla nas wszystkich, a zwłaszcza dla dzieci. Przesyłamy Wam propozycje zadań do wykonania . Dobrej zabawy i powodzenia!

Pozdrawiamy cieplutko

Renata Poznańska

Pani Jolanta Jakubowicz

TEMAT TYGODNIA : Wrażenia i uczucia

TEMAT:

EMOCJE – CO TO TAKIEGO?
JAKIE EMOCJE PRZEŻYWAJĄ PRZEDSZKOLAKI?
SKĄD SIĘ BIORĄ ŁZY?
JAK RADZIĆ SOBIE Z EMOCJAMI?
WCZUWAMY SIĘ W EMOCJE INNYCH

CELE OGÓLNE:

utrwalenie nazw emocji; doskonalenie sprawności ręki poprzez prace plastyczne i zadania grafomotoryczne; rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmu kilkuelementowego
rozpoznawanie i podawanie nazw emocji własnych oraz innych osób; doskonalenie umiejętności pracy w grupie
doskonalenie umiejętności matematycznych w codziennych sytuacjach – objętość, waga, dzielenie; rozwijanie inteligencji językowej – umiejętność wypowiadania się na określony temat
wskazywanie sposobów radzenia sobie z negatywnymi emocjami; wyrażanie swoich przeżyć w formie ekspresji plastycznej
doskonalenie umiejętności rozpoznawania emocji innych i podawania ich nazw; rozwijanie empatii

PONIEDZIAŁEK

Nasze emocje- Piosenka dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=kRJFN6V7TB4

„Emocje” – diagram, doskonalenie umiejętności głoskowania. R. rysuje na kartce kratki. Dzieci rzucają kostką, a liczba, która wypadnie wskazuje numer zagadki. R. czyta zagadkę – pierwsza osoba, która się zgłosi i odgadnie hasło, próbuje zapisać je. Zabawę można urozmaicić o język angielski.

1. Służy do mierzenia czasu. Po angielsku clock. 2. Budynek, w którym mieszkamy. Po angielsku house. 3. Żółty owad w czarne paski. Po angielsku bee. 4. Następuje po dniu. Po angielsku night. 5. Polska to nasz… Po angielsku country. 6. Kolorowe do rysowania.

Rodzic pyta dzieci: Jakie hasło powstało? Co ono oznacza? Czym są emocje? Jakie emocje znacie? R. zapisuje wszystkie nazwy emocji podane przez dzieci. R. czyta wyrazy, a dzieci powtarzają. Dzieci wyodrębniają pierwszą i ostatnią głoskę w każdym wyrazie.

„Zgadnij” – odgadywanie emocji jedynie po mimice, opisywanie cech charakterystycznych. Dzieci odliczają 1… 2… 3…, minę pokaż Ty!, a R. pokazuje jedną z emocji jedynie za pomocą mimiki. Dzieci odgadują jej nazwę. Następnie opisują, jak się ona objawia (np. radość: uśmiech, podniesione kąciki ust, dołeczki w policzkach; gniew: zmarszczone czoło i brwi, zaciśnięte usta itd.). Na koniec dzieci pokazuje ją na swoich twarzach.
„Emocje na twarzy” – rozpoznawanie emocji po wyrazie twarzy, zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem KP4.19b.
„Druga połówka” – utrwalenie nazw emocji oraz ich zapisu, praca z KP4.19a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, odwzorowywanie, rozwijanie umiejętności kontynuowania rytmu kilkuelementowego.
„Moje emocje” – malowanie farbami przy Sonatcie Księżycowej L. van Beethovena https://www.youtube.com/watch?v=ldlk7w1TjfE

(pędzlem lub palcami). Po zakończeniu pracy dzieci oglądają obrazy i na ich podstawie zgadują, jaki nastrój im towarzyszył.

„Podróż do krainy: złości, radości, smutku, strachu” – zabawa dramowa. Dzieci przy muzyce https://www.youtube.com/watch?v=eCCan3TFPoc naśladują gesty Rodzica. Gdy muzyka ucichnie, zatrzymują się w krainie złości, radości, smutku, strachu – przedstawiają mimiką, gestem różne uczucia i emocje.

Richard Clayderman - Ballade Pour Adeline

https://www.youtube.com/watch?v=eCCan3TFPoc

WTOREK

„Przedszkolne emocje” – praca z KP4.20b, rozpoznawanie emocji innych na podstawie opowieści i ilustracji, dostrzeganie związków przyczynowo–skutkowych. R. opowiada historyjkę na podstawie ilustracji z KP4.20b, w każdym przypadku wypowiada zdanie: Wtedy czuła…. Zadaniem dzieci jest dokończenie zdania nazwą emocji. Następnie dzieci dopasowują buźki z emocjami do rysunków.

Nazwij emocje

Rekwizyty: zdjęcia ludzi (dorosłych i dzieci) pokazujące różne emocje

Obejrzyj z dzieckiem ilustracje przedstawiające różne postacie. Nazywaj przeżywane przez nie emocje, np. radość, smutek, strach, gniew, zdziwienie.
Poproś dziecko, by spróbowało pokazać, jak ono wyrażałoby taką emocję. Pokaż mu swoją wersję. Zadanie można utrudnić (urozmaicić): spróbujcie pokazać jakąś emocję, zwiększając lub zmniejszając jej intensywność. Możecie też ćwiczyć poszukiwanie emocji przeciwnych.

Zły humorek – wysłuchanie wiersza Doroty Gellner, swobodne wypowiedzi dzieci.

„Zły humorek” D. Gellner https://www.youtube.com/watch?v=2ZiqVi5muTE

Jestem dzisiaj zła jak osa !
Złość mam w oczach i we włosach !
Złość wyłazi mi uszami
I rozmawiać nie chcę z wami !
A dlaczego ?
Nie wiem sama
Nie wie tata , nie wie mama …
Tupię nogą , drzwiami trzaskam
I pod włos kocura głaskam .
Jak tupnęłam lewą nogą ,
Nadepnęłam psu na ogon .
Nawet go nie przeprosiłam
Taka zła okropnie byłam .
Mysz wyjrzała z mysiej nory :
– Co to znowu za humory ?
Zawołałam : – Moja sprawa !
Jesteś chyba zbyt ciekawa .
Potrąciłam stół i krzesło ,
co mam zrobić , by mi przeszło ?!
Wyszłam z domu na podwórze ,
Wpakowałam się w kałużę.
Widać , że mi złość nie służy ,
Skoro wpadłam do kałuży.
Siedzę w błocie , patrzę wkoło,
Wcale nie jest mi wesoło…
Nagle co to ?
Ktoś przystaje
Patrzcie ! Rękę mi podaje !
To ktoś mały , tam ktoś duży-
Wyciągają mnie z kałuży .
Przyszedł pies i siadł koło mnie
Kocur się przytulił do mnie,
Mysz podała mi chusteczkę :
– Pobrudziłaś się troszeczkę !
Widzę , że się pobrudziłam ,
Ale za to złość zgubiłam
Pewnie w błocie gdzieś została .
Nie będę jej szukała !

Po przeczytaniu wiersza R. zadaje dzieciom pytania: Co czuła dziewczynka? Z jakiego powodu czuła gniew? Jak się zachowywała? Co znaczy być złym, a co złościć się / być zezłoszczonym? Czy to oznacza to samo?

• „Moje emocje” – rozpoznawanie własnych emocji i podawanie ich nazw. Rodzic czyta dzieciom zdania opisujące różne zdarzenia. Dzieci mówią, jakie emocje poczułyby w takiej sytuacji. (R. podkreśla, że chodzi o ich emocje i że każdy ma prawo czuć coś innego, nie ma jednej dobrej odpowiedzi). Dzieci wybierają emocje, ustawiając się w danym miejscu. R. wcześniej rozkłada w różnych miejscach emotikony pokazujące emocje (radość, strach, gniew, smutek, zdziwienie, wstyd).

Przykładowe zdania:

Ktoś zepsuł moją zabawkę.
Mama mnie pochwaliła.
Idę do dentysty.
Biegnie do mnie duży pies.
Mam dziś urodziny.
Przyjechała ciocia, której dawno nie widziałem / widziałam.
Pierwszy raz jadę na wycieczkę bez rodziców.
Wylał mi się sok.
Dostałem / dostałam prezent od kolegi bez okazji.
Występuję na przedstawieniu z okazji Dnia Matki.
Jestem na placu zabaw, gdzie jest mnóstwo dzieci, których nie znam.

Zabawa relaksacyjna „Figurki” muzyka relaksacyjna https://www.youtube.com/watch?v=kh-6z4Xmgr4

Rodzice włączają muzykę relaksacyjną, dziecko słucha muzyki wykonując masaż na plecach mamy / taty rysuj spirale, figury geometryczne i inne kształty jednym palcem, kilkoma palcami albo całą dłonią. Następnie usiądźcie po turecku naprzeciw siebie i wymyślcie wspólny taniec dłoni do utworu, porozumiewając się ze sobą bez słów.

„Lustro” – zabawa w parach. dziecko jest lustrem i jego zadaniem jest wierne kopiowanie każdego ruchu partnera/rodzica. Po kilku minutach następuje zamiana ról

„Chmurka” – praca plastyczna techniką kolażu. Dzieci rysują swoją małą postać na dole strony oraz dwie chmurki – w jednej rysują i wklejają rzeczy / sytuacje, które sprawiają że: są radosne, a w drugiej te, które wywołują w nich smutek.
Praca z KP4.20a – doskonalenie umiejętności nazywania uczuć, rozwój zdolności grafomotorycznych i kreatywności, budowanie wypowiedzi.

ŚRODA

„Ciasteczka” – wspólne pieczenie lekarstwa na smutki, ciasteczek owsianych według dowolnego przepisu. Doskonalenie umiejętności matematycznych w używaniu jednostek wagi i objętości w codziennych sytuacjach

https://www.youtube.com/watch?v=FiqCcg8KoAk przepis na ciasteczka 1, filmik

https://miastodzieci.pl/zabawy/pyszne-ciasteczka-owsiane/ przepis na ciasteczka 2

„Matematyczne dylematy” – dzielenie po ileś, dzielenie po równo. R. rozkłada przed sobą stos kół / ciasteczek, które się upiekły. Prosi dziecko, by rozdało sprawiedliwie ciasteczka. Okazuje się, że jest więcej niż po jednym dla każdego, ale mniej niż po dwa. Dzieci próbują rozwiązać sytuację problemową. (Uwaga! Jest wiele rozwiązań – rozdać tylko po jednym, znaleźć jakiś klucz, komu dać dwa, podzielić część ciastek na pół itd.)

„Co się ze mną dzieje?” – próba odpowiedzi na pytanie, co się dzieje w naszym organizmie, gdy jest nam smutno. Dzieci próbują określić, co się dzieje z ich ciałem. Mówią np. Czuję coś w gardle, Jest mi zimno / gorąco, trzęsę się, trzęsie mi się broda, płyną mi łzy, pojawia się katar.
„Łzy” – swobodne wypowiedzi dzieci na temat tego, po co są łzy i skąd się biorą.

Informacja dla Rodzica: Łzy to substancja nawilżająca i oczyszczającą, która chroni oko przed zarazkami. Łzy składają się głównie z wody, niewielkiej ilości soli oraz substancji bakteriobójczych. Bez niej nos czy gałki oczne stałyby się łatwym wejściem do naszego organizmu dla groźnych bakterii. Nad oczami znajdują się dwa gruczoły, które nieustannie produkują łzy. Stamtąd łzy spływają kanalikami, a ich nadmiar jest odprowadzany do nosa. Dlatego gdy płaczemy, musimy wydmuchać nos. Gdy oko zostaje podrażnione, łez jest tak dużo, że kanaliki nie nadążają ich odprowadzać. Oczy łzawią, na co nie mamy żadnego wpływu. Więcej łez jest produkowanych również wtedy, gdy przeżywamy silne emocje, np. smutek, radość. Łzy pojawiają się na skutek tego, co czujemy, albo są wynikiem naszych myśli czy wspomnień. Płacz jest nam czasem bardzo potrzebny, działa pozytywnie na organizm: obniża ciśnienie krwi, dotlenia mózg, powoduje spadek napięcia emocjonalnego. Niektórzy uważają płacz za oznakę słabości, inni doceniają wrażliwość płaczących. Niewątpliwie jednak płacz jest naturalną reakcją naszego organizmu.

Bajki edukacyjne:

JESTEM ZŁY - odcinek 31, seria BALI

https://www.youtube.com/watch?v=QOPTsmm7GsE

NIE PODZIELĘ SIĘ - odcinek 25, seria BALI

https://www.youtube.com/watch?v=-VEui1sDMz4

Co to jest cierpliwość? I Uczę się z Lulek.tv

https://www.youtube.com/watch?v=sABJQ-XWRtg

CZWARTEK

Czarna jama – R. zaciemnia pokój i z właściwą intonacją czyta wiersz Czarna jama Joanny Papuzińskiej.

Nie wie tata ani mama,

że jest w domu czarna jama...

Czarna, czarna, czarna dziura

bardzo

straszna i ponura.

Gdy w pokoju jestem sam

lub gdy w nocy się obudzę,

to się boję spojrzeć tam.

tam jest chyba mokro, ślisko,

jakby przeszło ślimaczysko...

Musi żyć tam wstrętne zwierzę,

co ma skołtunione pierze,

i do łóżka mi się wepchnie!

To jest gęba rozdziawiona,

wilczym zębem obrębiona,

coś w niej skrzeknie, chrypnie, wrzaśnie

i ta gęba się zatrzaśnie...

Ła!

Ojej tato, ojej mamo,

uratujcie mnie przed jamą!

Nie zamykaj, mamo, drzwi,

bo jest bardzo straszno mi.

A w dodatku

w tamtej jamie

coś tak jakby mruga na mnie,

że mam przyjść...

Może tkwi tam mała bieda,

która rady sobie nie da?

Którą trzeba poratować?

Może leżą skarby skrzacie?

Więc podczołgam się jak kot.

Ja – odważny, ja – zuchwalec

wetknę w jamę jeden palec.

I wetknąłem aż po gardło,

ale nic mnie nie pożarło.

Więc za palcem wlazłem cały.

Wlazłem cały!

No i już.

Jaki tu mięciutki kurz.

Chyba będę miał tu dom.

Chyba to jest pyszna nora,

nie za duża, lecz dość spora.

Latareczkę małą mam.

Nie ma

w domu

żadnych jam!

Po przeczytaniu dzieciom wiersza R. zadaje pytania: Co czuł chłopiec i dlaczego? Czego się bał? O co prosił rodziców? Jak się zakończył wiersz? Co się stało? Jaki znalazł sposób na pozbycie się lęku? Co mu pomogło? Dlaczego boimy się ciemności?

„Mój strach” – praca plastyczna. Dzieci rysują węglem na białej kartce lub białą kredą na ciemnej to, czego się boją. Następnie prezentują swoją prace podają propozycje, jak dany lęk można pokonać. (Dzieci na znak uporania się z lękiem mogą go zamazać – węgiel lub kreda się rozmyją i strach będzie mniejszy).
Praca z KP4.21a – doskonalenie umiejętności dostrzegania pozytywnych i negatywnych sposobów wyrażania uczuć, rozwijanie zdolności grafomotorycznych.
Piosenka. https://www.youtube.com/watch?v=G8Gv1sC3d3k

Piotr Rubik- Złość to straszny zwierz:

Przyszła Ala do mamusi
I od progu krzyczy:
"Nie chcę zupy!" "Nie chcę pizzy!"
"Mam już dość słodyczy!"
Buzia brzydka, nadąsana,
Nogą tupie głośno,
Ala nie wie, co się dzieje,
Lecz walczy z tą złością.

Refren:
Nie wiem, czy wiesz,
Że złość to straszny zwierz,
Wyciąga pazury, kły i często bywa zły. x2

Kasia z Antkiem i Kubusiem,
Bawią się w najlepsze,
Wtem podbiega do nich Tymek,
Złości się: "Ja też chcę!"
I zabiera samochody,
I krzyczy okropnie,
Cała trójka zapłakana,
Już siedzi przy oknie.

Refren….

Nic dobrego nie wynika
Z całej twojej złości,
Za to przynieść może
Wiadro smutków i przykrości.
Czasem lepiej swoje złości,
Zamknąć do koszyka,
Pograć w piłkę, porozmawiać,
Tańczyć, kiedy gra muzyka.

Refren……

PIĄTEK

„Empatia” – wyjaśnienie pojęcia. W razie problemu R. wyjaśnia, że jest to umiejętność zauważenia, rozpoznania i współodczuwania emocji drugiej osoby, np. jest nam smutno, bo komuś przydarzyło się coś smutnego.
„Jak mogę pomóc?” – zabawa dydaktyczna, rozbudzanie empatii. Dzieci siedzą Rodzic mówi: Co można powiedzieć osobie, która….?. Zadaje to pytanie dziecku, wymyślając różne sytuacje i stany emocjonalne, np.: …zgubiła ulubioną lalkę. …płacze, bo tęskni za mamą. …boi się wystąpić w przedstawieniu. …złości się, bo nie udał jej się rysunek. …wstydzi się, bo ubrudziła sobie ubranie.
„Komiks” – praca z KP4.21b, ćwiczenia w czytaniu.
„Ile jest wyrazów w zdaniu?” – zabawa doskonaląca percepcję słuchową. R. wolno czyta wybrane opowiadanie lub wiersz. Robi pauzę po każdym zdaniu. Dzieci liczą, ile jest wyrazów w każdym zdaniu.
Oglądanie czasopism dziecięcych lub książek z ilustracjami. Wyodrębnianie pierwszej głoski w nazwach przedmiotów wskazanych przez Rodzica,
Eksperyment ze szklanką wody i sodą. Mały eksperyment, który pomoże zrozumieć czym jest jasność umysłu. Potrzeba szklanki z wodą, małego przedmiotu zanurzonego w wodzie i kilka łyżek sody oczyszczonej. Krok 1: Poproś dziecko, żeby spojrzało przez szklankę z wodą i sprawdziło czy widzi co jest na dnie. Krok 2: Wsyp do szklanki kilka łyżek sody oczyszczonej i zamieszaj. Krok 3: Teraz poproś dziecko, aby spojrzał i sprawdził co widzi na dnie. Ponieważ soda jest zmieszana , bardzo słabo i niewyraźnie widać. Krok 4: Opowiedz dziecku o tym, że podobnie dzieje się w naszych głowach, np. gdy jesteśmy zdenerwowani, a nasze myśli i emocje wirują. Krok 5: Odczekajcie wspólnie, aż soda się rozpuści (ok. 2 min) i znów spójrzcie przez szklankę –ponownie można zobaczyć, co znajduje jest na dnie. Krok 6:Wytłumacz dziecku, że tak może działać empatyczne słuchanie –nasze emocje się uspokajają, lepiej widzimy czego chcemy, mamy większa jasność
Ćwiczymy wycinanie i cięcie nożyczkami. Nabycie umiejętności wycinania ważne jest nie tylko samo w sobie, ale jest też ważnym ćwiczeniem wzmacniającym mięśnie ręki, które pracują później przy pisaniu.

Polecam jakakolwiek gazetę i wycinanie z niej np. ilustracji, można zrobić z nich później obrazek przyklejając na papier lub piękną laurkę dla mamy.

Nieco trudniejsze zadanie to wycinanie kształtów np.:

https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_d0cfc37479424c8ea6e85c401112948a.pdf

https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_f785f5e34fbc47f1bf877b0732d946ec.pdf

https://42782a41-75bc-420f-9f96-0f02c2277a29.filesusr.com/ugd/9440ef_62ef518b68c24536a70d825530d41b32.pdf

Wysyłajcie fotki z waszych zabaw i prac plastycznych na e-mail: reniapoz@o2.pl

Przeczytaj: PSZCZÓŁKI GRUPA IV ...

KRASNOLUDKI - GRUPA III

2020-05-18

"KRASNOLUDKI" – GRUPA III

Dzień Dobry! Kochane Krasnoludki i drodzy Rodzice w tym tygodniu nadal pozostajemy w świecie zwierząt, ale tym razem będą to zwięrzęta egzotyczne, czyli takie , które możemy spotkać w zoo lub np. na afrykańskiej sawannnie. Mam nadzieję, że wybierzecie się ze mną w podróż do Afryki i znajdziecie dla siebie kilka ciekawych zadań, zabaw, pracę plastyczną czy piosenki, które bądą Wam towarzyszyć w tym tygodniu.

Pierwszym zadaniem będzie wyszukanie wsród książek, albumów i kolorowanek , które macie w domu wszystkich dotyczących zwierząt egzotycznych. Popatrzcie też czy wsród figurek i pluszaków macie może zwierzątka egzotyczne, przyda się również globus lub atlas geograficzny dla dzieci., poszukajcie puzzli i układanek Wszystkie te elemenyu stworzą "kącik tematyczny".

Uwaga! Mam też ważną informację. W przedszkolu, w naszej szatni , na ławeczce są wasze pakiety książek do odebrania, abyście mogli wykonywać zadania w domu. Jeśli, wrócimy wszyscy w tym roku jeszcze do przedszkola, to poproszę o przyniesienie ponownie tylko trzeciej , ostatniej części z zestawu książek. Uprzejmie proszę o odbiór książek w tym tygodniu.

Pozdrawiam serdecznie

Anna Łyszcz

TEMAT TYGODNIA:"WYCIECZKA DO ZOO"

1. "Wycieczka do zoo"

2. "W zoo"

3. "Wyprawa do Afryki"

4. "Małpka"

5. "To żyrafa"

PONIEDZIAŁEK

1. Posłuchajcie piosenki "Idziemy do zoo" i naśladujcie napotkane tam zwiętrzeta:

https://www.youtube.com/watch?v=rXz-hKkUvoM

2. Słuchanie opowiadania "Wycieczka do zoo":

Był piękny dzień. Tata postanowił zabrać Anię na wycieczkę do zoo. Dziewczynka bardzo się ucieszyła. Pierwsze zwierzę, jakie zobaczyła Ania to lew. Miał on długą grzywę i wygrzewał się na słońcu. Tatuś powiedział Ani, że jest to król wszystkich zwierząt. Poszli dalej. Nagle Ania krzyknęła: O! Popatrz, jaki śliczny konik! To zebra- rzekł tatuś. Ma na sobie czarno-białe pasy. Następnym zwierzęciem był słoń. Ania jeszcze nigdy nie widziała takiego ogromnego słonia.
Nagle Ania zauważyła, iż przy następnej klatce zgromadziło się bardzo dużo dzieci, które cały czas się śmiały. Była bardzo ciekawa, co tam się znajduje. Podeszła bliżej i zobaczyła małpkę, która naśladowała dzieci i stroiła śmieszne miny. To zwierzątko podobało się Ani najbardziej. Nagle Ania usłyszała plusk wody. Odwróciła się i zobaczyła 4 długie nogi. To żyrafa piła wodę. Miała bardzo długą szyję i bardzo dużo brązowych plamek na ciele. Na wycieczce Ania spotkała jeszcze krokodyla, który miał wielkie kły i niedźwiedzia wygrzewającego się na słońcu. Zrobiło się już późno i Tatuś z Anią musieli wracać do domu. Ani bardzo się podobała ta wycieczka i była bardzo szczęśliwa.

Po wysłuchaniu opowiadania warto chwilę porozmawiać z dzieckiem na temat jego treści i zadać dziecku kilka pytań:

- Gdzie tata zabrał Anię na wycieczkę?

- Jakie zwierzęta spotkała Ania w zoo?

- Które zwierzę najbardziej spodobało się Ani i dlaczego?

- Co to jest zoo?

- Czy byliście w zoo? Jeśli tak, to jakie zwierzęta widzieliście?

3."W Zoo"- prezentacja dla przedszkolaków

https://www.youtube.com/watch?v=uiH3OcmEYDU

4. Posłuchajcie piosenki o zebrze, a potem możecie pobawić się w zebrę i lwa.

https://www.youtube.com/watch?v=uG0aRu5oX6M

"Zebra i lew"- zabawa ruchowa.

Na chwil kilka, dziecko zamienia się w zebrę, a rodzic w lwa :D Podczas trwania muzyki, zebra swobodnie biegały sobie po sawannie. Na przerwę w muzyce, lew wychodził na łowy, a zebra zamiera w bezruchu, by nie zostać złapane przez króla lwa :) A potem zapraszam do zamiany ról.

5. "Zwierzęta w zoo"- kolorowanka do wydruku

http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/zwierzeta-zoo?tag=57095

6. Piosenka do nauczenia pt."Wyprawa do zoo"

https://akademia.pwn.pl/view/8c3884dd-7798-4b17-8e20-29e8ac6adb43/37798/track_25.mp3

Wyprawa do zoo

A kto zamieszkał w zoo?

Czy was ciekawi to?

Opowiem wszystko wam,

bo się wybieram tam,

bo się wybieram tam.

Dzień dobry, panie lwie,

czy pan mnie pożreć chce?

Pan grzywę bujną ma

i ryczy głośno łaaaaa....,

i ryczy głośno łaaaaa...,

Spogląda krzywo wąż

i syczy, syczy wciąż,

i wije,wije się.

Pogłaskać go? O, nie!

A trąbą macha słoń.

Czy mogę dać mu dłoń?

Zatrąbił tru-tu-tu,

więc brawo biję mu,

więc brawo biję mu.

Do domu wracać czas,

lecz przyjdę tu nie raz,

lecz przyjdę tu nie raz.

WTOREK

1. Posłuchajcie piosenki o Fruzi, która wybrała się do zoo:

https://www.youtube.com/watch?v=HbCCUw1olpo

2. Strażnicy Miasta - "Poznajmy zwierzęta w zoo"- prezentacja dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=FQqBXuAK3OY

3. Rodzic recytuje wiersz:

"W zoo"- Danuta Wawiłow

W zoo jest wesoło,

ludzie chodzą wkoło,

byk ma duże rogi,

bocian nie ma nogi,

foka pływa w stawie,

nie widać jej prawie,

słonie wodę piją,

niedźwiedzie się biją

,sowa w domku siedzi,

boi się niedźwiedzi .

Ale najładniejszesą zielone rybki,

sobie na mniezza zielonej szybki

i zębów nie mają,i rogów nie mają,

i tylko tak sobiepływają, pływają,

pływają, pływająi się uśmiechają.

Rozmowa na temat wiersza i uporządkowanie wiadomości na temat praw zwierząt.

Przykładowe pytania:

−Wymieńcie jak najwięcej zwierząt, które były w zoo.

−Które zwierzęta podobały się dziecku najbardziej?

−Jakie prawa mają zwierzęta? (Nie wolno zadawać im bólu i cierpienia. Należy zapewnić im właściwe warunki życia. Nie wolno ich porzucić. Należy chronić je przed warunkami atmosferycznymi, które zagrażają ich życiu lub zdrowiu. Należy zapewnić im odpowiedni pokarm i wodę).

4. "Słonie"- zabawa ruchowa.

Przemieszczanie się na czworakach.

• hasło "słonie są zmęczone" - leżenie nie boku; ponowne czworakowanie;
•"słonie się cieszą" - przejście do stania;
•"słonie podnoszą trąby" - unoszą powoli ręce w górę i opuszczają.

5. Wykonanie pracy według własnego pomysłu – lepienie z plasteliny wybranego zwierzątka z zoo.

6. Zadanie do wydruku -dopasuj wielkość "Zwierzeta egzotyczne"

https://ztorbynauczycielki.pl/wp-content/uploads/2019/08/dopasuj-wielko%C5%9Bci-zwierz%C4%99ta-egzotyczne.pdf

ŚRODA

1."Gdzie jest Afryka?"- rozmowa

Dziecko siada z rodzicem przed mapa lub globusem . Rodzic oznajmia:

Dziś wybierzemy się w podróż do Afryki. Rodzic pyta dziecko, gdzie znajduje się Afryka. Swobodne wypowiedzi dziecka, określenie miejsca na mapie lub globusie, w którym znajduje się kontynent afrykański i jego zaznaczenie.

2. Podróż w wyobraźni. Rodzic opowiada:

Jest bardzo, bardzo cicho, zbliża się do nas latający dywan. Siadamy na nim, a on unosi nas wysoko, wysoko, po czym leci ponad polami, lasami i morzami. Nagle zwalniamy, bo pod nami Afryka! Lecimy wolniutko i oglądamy pustynię oraz zieloną sawannę. Widzimy różne zwierzęta: żyrafy, słonie, lwy, hipopotamy itd.

3."Mieszkańcy afrykańskiej sawanny"- filmik

https://www.youtube.com/watch?v=DxAO-a0KrAQ

Ale już czas na powrót. Dywan ląduje w naszej sali i wysiadamy.

4. „Jakie to zwierzę?” – rozwiązywanie zagadek słownych.
Po odgadnięciu zagadki, dziecko dzieli wyraz na sylaby, wyszukują ilustrację zwierzęcia np w książce.

„Wielkie łapy
Wielka głowa
Wokół głowy grzywa płowa
Kłopot musi mieć prawdziwy
Z uczesanej takiej grzywy” (lew)

„Jest szary, powolny i wielki
I uszy ma w kształcie wachlarzy,
Ma trąbę i ogon z pędzelkiem
Je dużo i dużo też waży” (słoń)

„Siedzi w klatce kolorowa
i powtarza różne słowa.
Choć to ptakom nie wypada,
ona ludzkim głosem gada.” (papuga)

„W paski czarno-białe suknię nałożyła
i wszystkim znajomym dumnie ogłosiła:
„Już się kryć nie muszę w sawannie przed nikim,
bo i tak mnie mylą ze zwykłym konikiem” (zebra)

„Kot ogromny, pręgowany,
bywa w cyrku – tresowany.” (tygrys)

Dumny dźwiga swe dwa garby
Niczym dwa największe skarby
I jest bardzo w złym humorze
Że trzeciego nieść nie może. (wielbłąd)

5."Zwierzeta z safari"- zadanie do wydruku liczenie. Policz zwierzeta i zapisz ilość za pomocą kesek.
http://www.supercoloring.com/puzzle-games/counting-of-safari-animals-puzzle-worksheet

6. "Co to za zwierzę?" - zabawa naśladowcza.

Do zabawy potrzebne są koperty z ukrytymi rysunkami zwierząt. Dziecko losuje kopertę z obrazkiem, a następnie naśladuje wylosowane zwierzę za pomocą ruchu i głosu, bez wskazywania nazwy zwierzęcia, a rodzic ma za zadanie odgadnąć o jakie zwierzę chodzi. Potem nastepuje zmiana ról.
Poniżej wstawiam plik z obrazkami zwierząt, które mogą być przydatne podczas zabawy:

https://drive.google.com/file/d/0Byb6-6fgs_JcNXh5WTB4SzBZQm8/view

CZWARTEK
1. Wprowadzenie do zajęć: Zagadka o małpie

Choć przypomina człowieka,
na drzewo chętnie ucieka.
Banany zjada łapczywie,
i wrzeszczy przeraźliwie.

2. Posłuchaj piosenki o małpce:

https://www.youtube.com/watch?v=qCbtEZkJsYI

3. Zabawa matematyczna ,,Małpie zabawy”:

Zabawa ta ma na celu doskonalenie u dzieci umiejętności dodawania na konkretach. W przypadku, gdy dziecko radzi sobie z tego typu zadaniami możemy wykonać podobne zadanie na zasadzie odejmowania.

Do zabawy będą nam potrzebne:

kartki formatu A4 z wydrukowanymi na nich palmą (2 – dla dziecka, dla rodzica)

https://drive.google.com/file/d/0Byb6-6fgs_JcSGZCSHRTa2lRb2M/view

obrazki przedstawiające duże i małe małpy (po kilka wyciętych obrazków dla każdego)

https://drive.google.com/file/d/0Byb6-6fgs_JcNkwwUzFfTW82b2s/view

Przebieg zabawy:

Rodzić daje dziecku kartkę z wydrukowaną palmą oraz kilka obrazków dużych i małych małp (ilość zależna jest od tego, do ilu będziemy chcieli dodawać), a następnie mówi treść zadania:

Na palmie bawiły się małpki. Trzy z nich były duże, a pięć małych.
Ile małpek bawiło się na drzewach?
Dziecko układa na swoim obrazku liczmany, a następnie podaje wynik obliczeń. Zadanie można modyfikować oraz układać swoje własne polecenia, w zależności od tego, do ilu dziecko potrafi dodawać.

4. Czas na gimastykę – zaprasza DJ Miki:

https://www.youtube.com/watch?v=OmAZquWgp9A

5. Znajdź obrazek bez pary „Małpy” - zadanie do wydruku

http://www.supercoloring.com/puzzle-games/find-one-picture-of-monkey-without-a-copy

PIĄTEK

1 Wprowadzenie do zabaw piosenkę "Biegniemy do zoo"

https://www.youtube.com/watch?v=ddibT4Lv9oI

2. Rodzic czyta dziecku zagadkę:

„Wśród zwierząt najdłuższą ma szyję
Więc pewno nie często ją myje
Na sierści ma plamy wzorzyste,
Wprost z drzewa zrywa liście soczyste” (żyrafa)

3. Posłuchajcie piosenki o żyrafie:

https://www.youtube.com/watch?v=EG2o2ipG_QQ

4. "Żyrafa "- praca plastyczna.
Z racji tego, że piosenka o żyrafie bardzo wpada w ucho, zachęcam do wykonania portretu żyrafy. Stworzymy go poprzez odrysowanie ręki z 4 palcami ( kciuk należało schować) oraz przez pomieszanie dwóch kolorów ( żółty i czerwony) w celu uzyskania pomarańczowego, który za pomocą paluszków dzieci przenosiły na postać żyrafy, tworząc cętki. Gdy praca wyschła, dziecko nakleja lub rysuje oczy oraz ozdobiły całość trawką i chmurkami.

Inne pomysły na prace plastyczne o żyrafie:

https://www.crafty-crafted.com/animal-crafts/handprint-giraffe/ – żyrafa z odbitej rączki

http://krokotak.com/2015/11/paper-giraffes-so-easy-to-make/ – żyrafa z papieru

5. Gimnastyka z Zuzią Zyrafą:

https://www.youtube.com/watch?v=iO5jDJsl0h0

6. "Podziel na sylaby" zabawa dydaktyczna - ćwiczenia umiejętności analizy sylabowej.
Zadaniem dziecka jest narysowanie w okienkach znajdujących się pod obrazkami zwierząt tylu kropek, ile sylab występuje w wyrazie.

https://drive.google.com/file/d/0Byb6-6fgs_JcdVRkeldpNUhWWEk/view

7. Zabawa ruchowa: „Jesteście zwierzątkami".
Rodzic uderza w „zaczarowany bęben" i podaje polecenia: jesteście „sennym misiem", „groźnym lwem", „ciężkim słoniem", „skocznym kangurem", „wesołą małpką" ( "Zabawa małpek" - dzieci dobierają się w pary rodzic- dziecko. Małpki bawią się, głaszczą, przytulają, głaskają, uderzają w dłonie, posyłają całuski). (Rodzic podczas zabawy, zachęca dziecko do wykonywania ćwiczeń narządów mowy i tak: lew - ziewa, miś - wyjada językiem miód, małpki - robią minki, posyłają całuski).

8. Posłuchaj piosenki "Zyrafa" i spróbuj zaspiewać refren z Misiem i Margolcią:

https://www.youtube.com/watch?v=M7Ytge_6EdE

9. Opowiadanie „Jeżyka Cypriana wycieczka do zoo” – bajka do czytania przed zaśnięciem lub podczas odpoczynku

https://bajki-zasypianki.pl/bajki/wycieczka-zoo/

Przeczytaj: KRASNOLUDKI - GRUPA III ...

Język angielski

2020-05-18

Witam dzieci i rodziców na zajęciach języka angielskiego.

Dziś proponuję utrwalenie słownictwa z poprzednich zajęć

oraz zapoznanie z nowym słownictwem z tematyki: House.

Do wykonania pierwszego zadania potrzebne będą dwie osoby. Siadają naprzeciwko siebie twarzą. Jedna z osób podaje słowo :

roof - a osoba, która siedzi naprzeciw pokazuje gestem dach łącząc dłonie nad głową

wall – rysuje w powietrzu duży kwadrat

window- rysuje w powietrzu okno

door – naśladuje ruchem otwieranie drzwi.

Po wykonaniu zadania zamieniają się rolami. Zadanie można wykonać w różnym tempie.

Do wykonania drugiego zadania potrzebne będą figury geometryczne wycięte z kartonu i pokolorowane lub wykonane z papieru kolorowego. Figury muszą być na tyle duże aby ułożyć z nich domek.

trójkąt- roof

kwadrat – wall

prostokąt - window

prostokąt – door

Następnie układamy domek z figur i prosimy aby dziecko zamknęło oczy – close your eyes.

Gdy dziecko zamknie oczy zabieramy jeden element z obrazka i prosimy - open your eyes.

Pytamy – what's missing?

Do zadania można włączyć większą ilość figur geometrycznych tworząc inne elementy np.:

sun – koło

tree – koło i prostokąt

cloud – owal

chimney – prostokąt

Teraz zapraszam do wysłuchania piosenki:

Children’s Songs | MY HOUSE | Nursery Rhymes | Cartoon | Mini Disco

https://www.youtube.com/watch?v=DVZvC9e5oYw

Ding dong, goes the bell Yes yes, you hear it well