https://www.youtube.com/watch?v=MadTiSUv4Jo&list=RDZ3vCFpsz37E&index=5

Instrumenty- dźwięki dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=6y0LGu724lY

Poznajemy instrumenty - muzyka dla dzieci - Przedszkole Profesora Szymona

https://www.youtube.com/watch?v=5lrMLE0KFtQ

Wizyta w szkole muzycznej - Poznajemy instrumenty

https://www.youtube.com/watch?v=f43qSH2Nq9w

Instrumenty muzyczne (perkusyjne, dęte, strunowe)

https://www.youtube.com/watch?v=jMTrWCC24mg

Dzieci zamykają oczy, a R. włącza dźwięki.  Dzieci próbują podać nazwy instrumentów na podstawie wydawanych przez nie dźwięków.  Miłej zabawy.

• „Instrumenty” – mapa skojarzeń. Dzieci wyjaśniają, co to są instrumenty, i wymieniają wszystkie, które znają.
•  „Dawne instrumenty” – R. opowiada dzieciom, że jednym z pierwszych instrumentów, jakich używał człowiek, było jego własne ciało – klaskał, tupał, wydawał różne okrzyki. Następnie wykorzystywano przedmioty codziennego użytku, tworząc z nich proste instrumenty, np. grzechotki, bębny. R. prezentuje zdjęcia kilku dawnych instrumentów.
• „Pradawny rytm” – praca z KP4.14a, ćw. 1, odczytywanie i kontynuowanie rytmów.
• „Instrumenty wokół nas” – zabawa muzyczna, wydobywanie muzyki z przedmiotów codziennego użytku. Zadaniem dzieci jest poszukanie i wybranie jakiegoś przedmiotu w domu, który wydaje interesujący dźwięk. Następnie dzieci prezentują brzmienie swojego „instrumentu”.
•  „Mój pradawny instrument” – zajęcia techniczno-plastyczne z wykorzystaniem papierowych talerzy i makaronu. R. wycina środki papierowych talerzy tak, by zostały jedynie obręcze. Zadaniem dzieci jest oklejenie kolorowym papierem obręczy a następnie przywiązanie makaronu (rurki) do żyłek / sznurków i do obręczy. W ten sposób powstała jedna z afrykańskich ozdób, a jednocześnie instrument. Gdy dzieci poruszają instrumentem, rurki makaronu uderzają jedna o drugą i grzechoczą.
• Gra na szklankach - dydaktykamuzyka.pl https://www.youtube.com/watch?v=xQalexGPX2c
•  „Z jakiej rodziny?” – wprowadzenie podziału instrumentów na dęte i strunowe, klasyfikowanie instrumentów, praca z KP4.14a, ćw.2
• „Ile nutek?” – praca z KP4.14b, analiza słuchowa nazw instrumentów, doskonalenie percepcji słuchowej i wzrokowej, przeliczanie
•  „Czasem słońce czasem deszcz” – opowiadanie Pani Muzyki (K. Szczerbakowska-Biniszewska według Programu Kraina Muzyki). R. czyta dzieciom tekst:                                                                          Dawno, dawno temu w Krainie Muzyki żyli szczęśliwi mieszkańcy. Codziennie świeciło słońce, wszędzie rosły nutki, a każdy mieszkaniec krainy grał na instrumencie, śpiewał i tańczył. Nawet psy zamiast szczekać gwizdały. Wszystkim żyło się miło, więc w Krainie Muzyki brzmiały same wesołe melodie. Do czasu! Pewnego dnia do wesołej Krainy przybyła smutna wróżka Kropelka. Pozazdrościła mieszkańcom szczęścia i wesołości, zrzuciła na całą krainę deszcz. Padał wiele dni i nocy, przez co nutki nie rosły już tak szybko, a mieszkańcy byli bardzo smutni. Zaczęli też grać smutne melodie. Na szczęście o smutnym losie muzyków usłyszała dobra wróżka – Pani Muzyka. Swoimi wesołymi czarami złagodziła smutne zaklęcie wróżki Kropelki. Od tej pory w Krainie Muzyki czasem świeci słońce, a czasem pada deszcz.

 Po przeczytaniu tekstu R. zadaje dzieciom pytania: Jak nazywa się miejsce, o którym czytałam? Dlaczego jej mieszkańcy na początku byli bardzo szczęśliwi? Kto odwiedził Krainę Muzyki? Jak dziś jest w Krainie Muzyki? R. tłumaczy dzieciom, że w Krainie Muzyki smutek nazywa się moll, a wesołość – dur. R. włącza dwa fragmenty utworów muzycznych (moll i dur) z własnych zasobów. Prosi dzieci, by spróbowały ocenić ich nastrój.

Posłuchaj:

Fryderyk Chopin - Walc a-moll      

https://www.youtube.com/watch?v=LZXJf_r9Qyk

„Muzyka z kraju Chopina” | Fryderyk Chopin – „Mazurek B-dur” op. 7 nr 1

https://www.youtube.com/watch?v=Re51wA6L3Po

• Hymn krainy muzyki  – nauka piosenki.

słowa i muz. Aleksandra Chmielewska i Karolina Szczerbakowska- Biniszewska

10_Sciezka_10.wma link do piosenki

Gdy w przedszkolu gra muzyka – tańcujemy wkoło.

Nie ma ciszy, nie ma nudy – bardzo jest wesoło!

Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest!

Szybkie, skoczne pioseneczki – wszyscy uwielbiamy,

A przy wolnych – jak żółwiki wolno się ruszamy.

Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest!

Trąbka, flecik i fortepian – grają dziś od rana: Trutu, tu tu, fiju, fiju, bum, bum, na, na, na

Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest!

Lecz, żeby na instrumentach grać, Trzeba się na muzyce znać,

Rozumieć cały nutowy świat

Ty rozumiesz? On rozumie? Bo ja TAK!

Wszystkie te muzyczne sprawy – to nie tajemnica,

Dzięki naszej ulubionej – Pani Muzyce!

Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest

Wtorek

• „Gatunki muzyczne” – zapoznanie dzieci ze współczesnymi gatunkami muzycznymi, wysłuchanie i podawanie nazw różnych gatunków muzycznych. R. włącza utwory (z własnych zasobów) z różnych gatunków muzycznych: muzyki klasycznej, rapu, disco, rocka, jazzu itd. Dzieci starają się rozpoznać gatunki i podać ich nazwy
• „Gatunki muzyczne” – zapoznanie dzieci ze współczesnymi gatunkami muzycznymi

Klasyka: Fryderyk Chopin

https://www.youtube.com/watch?v=FItvuYc9VRw  

Rap:

https://www.youtube.com/watch?v=tAPgBy4cvLk

Koronawirusie chcesz dostać tu się„Nasz rap” – zabawa w tworzenie muzyki do znanych wierszy. Dziecko wybiera dowolny znany sobie wiersz, najlepiej rymowany, np. „Lokomotywa” i próbuje wykonać go, rapując

Disco:

https://www.youtube.com/watch?v=6BwHuwiknOs    Disco Kids - Tancz, Tancz, Tancz

„Taneczne rytmy disco” –wyjaśniamy, że disco to muzyka taneczna. Zadaniem dzieci jest wymyślenie układu tanecznego do piosenki

Jazz :

 https://www.youtube.com/watch?v=-ZH53G7YjIE     Jazz for Kids

Rock

https://www.youtube.com/watch?v=_mK-xz7vkeI     MUZYKA ROCKOWA

„Koncert rockowy” – naśladowanie gry na gitarze. Rodzic włącza muzykę rockową . Dzieci wcielają się w gitarzystów i próbują naśladować grę na gitarze elektrycznej – w takim tempie, jakie słuchać w utworze.

•  „Taneczne improwizacje” – tańczenie do różnych gatunków muzycznych, określanie tempa, nastroju. Włączamy utwory z poprzedniego ćwiczenia, a zadaniem dzieci jest tańczenie, tak jak prowadzi je muzyka. Dzieci określają, jak im się tańczyło, który utwór najbardziej przypadł im do gustu. Określają nastrój i tempo muzyki.
• „Kostka”– zabawa matematyczna. Dzieci  rzucają kostką. Ich zadaniem jest zsumowanie wyrzuconej liczby oczek i podanie wyniku.
• Posłuchaj, zobacz. Muzyczne Przygody Matyldy | Polskie Wydawnictwo Muzyczne

https://www.youtube.com/watch?v=Z3vCFpsz37E

Środa

• Koncert – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Frączek.

W środę z samego rana do przedszkola przyjechali muzycy. I przywieźli ze sobą przeróżne instrumenty – jedne wielkie, inne malutkie, a wszystkie błyszczące i rozśpiewane. Dzieci przyglądały się im z ogromnym zainteresowaniem. Pan dyrygent, do którego wszyscy zwracali się „maestro”, opowiadał po kolei o każdym z instrumentów, a muzycy wydobywali z nich czarodziejskie dźwięki. Mnóstwo przy tym było niespodzianek! Najpierw się okazało, że ta trąba, pozwijana jak ślimak w muszelce, to wcale nie trąba, ale waltornia, a ta druga, długa jak wąż, to… to puzon! – Niemożliwe – nie chciał wierzyć Staś. – Jak to puzon? Przecież puzon powinien być długi i pyzaty, a ten jest długi i chudy! Po trąbach nie–trąbach przyszła kolei na klarnet, skrzypce (które wcale nie skrzypią). A wreszcie na basetlę, która w ogóle nie jest podobna do basseta. I bałałajkę, która niestety nie ma nic wspólnego z bajką… Ale nie szkodzi – to spotkanie i tak było ciekawsze od najciekawszej bajki. A po południu dzieci postanowiły dać własny koncert.

Po wysłuchaniu opowiadania dzieci odpowiadają na pytania: Czy był to taki koncert, o jakim rozmawialiśmy wczoraj? (R. prezentuje ilustrację z KP4.16b) Czym się różnią te dwa koncerty? Jak nazywała się osoba, która dowodziła całym koncertem? Jakie instrumenty były wymienione w opowiadaniu? Do czego chłopiec porównywał waltornię? Jaki instrument przypominał mu węża? Czy Wam jakieś instrumenty coś przypominają? R. powinien wyjaśnić dzieciom niezrozumiałe słowa – ponownie czytać opowiadanie, a dzieci podnoszą rękę, gdy nie rozumieją znaczenia danego słowa, R. wyjaśnia na bieżąco pojęcia. Ważne, by było to nie w trakcie pierwszego czytania, gdyż dzieci nie skupią uwagi na fabule i ogólnym zrozumieniu sensu.

• „Orkiestra” – swobodne wypowiedzi dzieci na podstawie własnych doświadczeń. R. zadaje pytania: Co postanowiły dzieci na koniec opowiadania wysłuchanego na początku zajęć? Czym jest orkiestra? Kto gra w orkiestrze? Kto oprócz muzyków jest potrzebny w orkiestrze? Jak myślicie, na czym mogły grać dzieci w swojej orkiestrze?

https://www.youtube.com/watch?v=qwJXgh984eY    

Serenada F.Schubert - Królewska Orkiestra Symfoniczna

Jak siedzi orkiestra?

https://www.youtube.com/watch?v=VVQ0jacqe1U

Kiedy klaskać?

https://www.youtube.com/watch?v=-rbc_ZEsjAo

• Przedszkolna orkiestra – wysłuchanie wiersza Agnieszki Frączek.

By zagrać z prawdziwą orkiestrą,

Nie trzeba być żadnym „ maestro”,

Wystarczy fantazji ćwierć deka.

Słuchacze już biegną z daleka!

Bo Antek w parapet uderza

i rocka grać na nim zamierza,

Jaś stuka zawzięcie w żeberka,

aż grzejnik wywija oberka,

Staś biurko przerobił na bęben

i bębni weń, nucąc kolędę,

a Krzysiek na nerwach gra tryle.

Przedszkolna orkiestra.

I tyle.

Rodzic  zadaje dzieciom pytania: Na czym grały dzieci w swojej orkiestrze? Jaką muzykę grały? Czy taka muzyka może się podobać?

• „Dyrygent” – zabawa muzyczna, ćwiczenie reagowania na polecenia.

Rodzic wciela się w dyrygenta. Rolę batuty może odgrywać dowolny przedmiot, np. długi klocek czy patyk. Dzieci zajmują miejsca przy swoich „instrumentach ( dowolny instrument lub coś co wydaje dźwięki). Dyrygent pokazuje, jak należy grać: cicho / głośno, szybko /wolno itd….

Po co orkiestrze dyrygent?

https://www.youtube.com/watch?v=gOlfk1U6z-8

https://www.youtube.com/watch?v=udyhgi4ODvk Dyrygent - Natalia Ciecierska

• Praca z KP4.16b – zabawa matematyczna doskonaląca przeliczanie i spostrzeganie.
•  Praca z KP4.16a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, ćwiczenie słuchowe.
• Zabawa  plastyczna rozwijająca wyobraźnię

Jak zrobić bębenek?

https://www.youtube.com/watch?v=AtGUqwsHtNg

Gitara z patyczków do lodów i zakrętki słoika; mini instrument muzyczny  

https://www.youtube.com/watch?v=5vkFVS3V3w0

Jak zrobić grzechotkę?

https://www.youtube.com/watch?v=j_f4TJcsXHo

https://www.youtube.com/watch?v=rjlF1bRjmgE

Fletnia Pana DIY instrument - www.dydaktykamuzyka.pl

https://www.youtube.com/watch?v=uuKEw_csDM8

Czwartek

Muzyka Relaksacyjna – posłuchaj

https://www.youtube.com/watch?v=EQm0IYFnAIM

Godzina najpiękniejszych kołysanek, zachęcam  do słuchania przed snem 

https://www.youtube.com/watch?v=KRAM95B_HIo

• „Po co nam muzyka?” – burza mózgów, doskonalenie myślenia przyczynowo–skutkowego. R. włącza fragmenty różnej muzyki (z własnych zasobów), a dzieci decydują, do czego mogłaby być dobra (np. muzyka relaksacyjna, muzyka elektroniczna, rock&roll).
• „Namalujmy muzykę!” – malowanie dziesięcioma palcami do muzyki (muzyka z gatunku heavy metal). R. rozkłada na podłodze duży arkusz papieru (co najmniej A3) dla dziecka. Dzieci swobodnie malują farbami, wykorzystując wszystkie palce i całe dłonie – ilustrują muzykę. Następnie R.  powtarza ćwiczenie z muzyką relaksacyjną. Dzieci prezentują swoje prace. R. wywiesza je tak, by prace dziecka wisiały jedna pod drugą. R. zadaje dzieciom pytania: Czym różnią się te prace? Które są spokojne, a które nie? Czy łatwo rozpoznać, które były malowane, podczas którego utworu? Dlaczego?

• Wprowadzenie litery H, h:(Sposób wprowadzenia litery i zabawy potrzebne do ich utrwalania można znaleźć na naszej stronie we wcześniej podanych treściach.)

1. zaaranżowanie sytuacji, w której pojawi się wyraz podstawowy, np. R. zadaje pytanie: Gdy słuchacie muzyki relaksacyjnej, zamykacie oczy i gdzie się przenosicie?. Mówi, że on przenosi się na egzotyczną wyspę, leży w hamaku i słucha muzyki. Potem pyta: Co to jest hamak?; 2. wydzielenie jednej głoski w słowie „hamak”, by utożsamić ją później z wprowadzaną literą; 3. analiza i synteza słuchowa wyrazu podstawowego; 4. wprowadzenie schematu i modelu; 5. poprawna artykulacja wyrazu podstawowego; 6. tworzenie schematu i modelu wyrazu; 7. podział modelu na zgłoski; 8. zastępowanie okienek modelu literami drukowanymi.

https://www.youtube.com/watch?v=tZjEIqfKJ-s

• Praca z KP4.17a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej.
• Praca z W.10 – pokaz nowej litery drukowanej, analiza pokazywanej litery i jej elementów, wodzenie palcem po małej i wielkiej literze, ozdobienie szablonu litery dowolnym materiałem. Zabawa z W.20a – rozpoznanie nowej litery wśród innych liter.

http://bystredziecko.pl/karty-pracy/nauka-literek/1/nauka-literek-szablon-h.pdf

• Praca z KP4.17b – doskonalenie percepcji słuchowej, koordynacji wzrokowo–ruchowej, ćwiczenia w czytaniu.
• „Rytm” – zabawa matematyczna z wykorzystaniem W.53–54, utrwalenie aspektu porządkowego liczby. R. układa trzyelementowy wzór. Zadaniem dzieci jest ułożenie takiego samego wzoru i kontynuowanie go. R. zadaje pytania: Jaki kolor ma 4 / 8 / 7 element z kolei?

Piątek

• „Gdzie można usłyszeć muzykę?” – mapa myśli. Dzieci podają swoje propozycje (miejsc typowych i nietypowych). W razie potrzeby R. zadaje dodatkowe pytania, np. Jak nazywa się specjalne miejsce, gdzie można słuchać koncertów muzyki klasycznej? (filharmonia) Gdzie odbywają się przedstawienia, w których głównie słychać muzykę klasyczną i śpiew? (opera) R. podsuwa również następujące propozycje: kościoły, szkoły muzyczne, internet, koncerty plenerowe itd.
• „Śpiewamy jak w operze” – naśladowanie mimiką, gestem i ruchem. R. prezentuje dzieciom na filmie dowolny utwór operowy, np. z opery Carmen. Zadaniem dzieci jest zabawa w mima i bezdźwięczne naśladowanie śpiewu operowego.

Opera w filharmonii. Koncerty dla dzieci https://www.youtube.com/watch?v=2PshvrXVOnE

• Praca z KP4.18 – doskonalenie koordynacji wzrokowo–ruchowej, percepcji słuchowej i wzrokowej, zdolności grafomotorycznych, dekodowanie, łączenie dźwięku z ilustracją
•  „Jak zapisać muzykę?” – burza mózgów, zapoznanie dzieci z nutami i pięciolinią. R. zadaje dzieciom pytanie: Czy da się zapisać muzykę?. Dzieci dzielą się swoją wiedzą. R. prezentuje partyturę – wyjaśnia, że muzykę zapisuje się za pomocą nut i linii.                                                                                                                   

Nauka Nut i Klucz Wiolinowy                                                                                                                         https://www.youtube.com/watch?v=dUPNphXI5pQ

• „Pięciolinia” – zabawa . Nauczanie zdalne - Pięciolinia i jej mieszkańcy                                                     https://www.youtube.com/watch?v=QTk2FNbbrjQ                                               
• „Trema” – dyskusja. R. rozmawia z dziećmi, zadaje im pytania: Co to jest trema? Jakie to uczucie? Kiedy można odczuwać tremę? Co się z nami dzieje gdy czujemy tremę? Czy wy kiedyś odczuwaliście tremę? W jakiej to było sytuacji? Czy było to przyjemne uczucie? Czy tremę można przezwyciężyć? Kiedy to uczucie mija?
• „Radzimy sobie z tremą” – ćwiczenie oddechowe. R. tłumaczy dzieciom, że jednym z dobrych sposobów na poradzenie sobie z odczuwaną tremą, niepokojem, zdenerwowaniem są ćwiczenia oddechowe. Proponuje im nauczenie się ćwiczeń oddechowych w oparciu o wierszyk motywacyjny. Rodzic  recytuje wiersz, a dzieci wykonują ćwiczenie z zamkniętymi oczami, koncentrując się na własnym oddechu:

Wiem, że to potrafię, wszystko mi się uda. Stoję mocno na dwóch nogach, ręce trzymam na udach. Biorę głęboki wdech nosem, ręce unoszę do góry. Wypuszczam ustami powietrze, znikają zwątpienia chmury. I jeszcze raz wdech nosem i buzią wydech robię. Rozluźniam się, czuję się lekko, mam już wiarę w sobie

Alfabet muzyczny piosenka z filmu "Dźwięki muzyki"

https://www.youtube.com/watch?v=acLiPWPrPiE

Pani nutka - Rytm

https://www.youtube.com/watch?v=LKyZtocE9u0

Właśnie zakończyliśmy naszą podróż do krainy muzyki. Nie od dziś wiadomo, że dzieci bardzo lubią muzykę i zabawy z nią związane – śpiewanie, taniec i grę na instrumentach. W tym tygodniu skupiliśmy się jednak nie tylko na zabawie, lecz także na poznawaniu instrumentów i gatunków muzycznych. W następnym tygodniu powędrujemy do świata wrażeń i uczuć. Do zobaczenia !

Tematem kolejnego tygodnia będą zwierzęta mieszkające na wsi. Dzieci poszerzą wiedzę na temat hodowli zwierząt (karmienia, doglądania).  Będą mogły przypomnieć  sobie nazwy, sposoby poruszania się i odgłosy zwierząt mieszkających w gospodarstwie, a także ich miejsca zamieszkania.     W czasie wspólnej zabawy będą mogły naśladować odgłosy poszczególnych zwierząt, bawić się w zgadywanki, układać puzzle online, oglądać ciekawe filmy edukacyjne oraz nauczyć się piosenek o tej tematyce. Zachęcam Państwa do korzystania z propozycji zajęć, do wspólnych zabaw ruchowych oraz do zabaw plastycznych z dziećmi i wysyłanie zdjęć na adres  e-mail reniapoz@o2.pl  Zdjęcia Państwa dzieci będziemy podziwiać na stronie internetowej naszego przedszkola w galerii ,, Zabawy naszych przedszkolaków w domu’’

                                                     Pozdrawiamy serdecznie i życzymy udanej zabawy

                                                                   Violetta Bronisz i Pani Jolanta Jakubowicz

Kochane ,,Motylki’’ cieszymy się że możemy oglądać was na zdjęciach, które wysyłacie na stronę przedszkola. Widzimy że pracujecie, a także świetnie się bawicie ze swoimi rodzicami i rodzeństwem. Gratulujemy  kreatywnych zabaw i pięknych prac plastycznych, trzymajcie tak dalej !

Czekamy nadal z niecierpliwością na zdjęcia od was, do szybkiego zobaczenia !  Pozdrawiamy was serdecznie !

  Panie z grupy                                                

11-15.05.2020

TEMAT TYGODNIA:  NA WIEJSKIM PODWÓRKU

Poniedziałek

temat: Trampolinek detektywem

Cele:

-Wdrażanie dzieci do uważnego słuchania ze zrozumieniem

-Poznawanie życia zwierząt na wsi

-Motywowanie do logicznego myślenia

-Budzenie empatii w stosunku do zwierząt.

1.Oglądanie albumów i książek o zwierzętach hodowlanych oraz zdjęć przedstawiających zwierzęta w różnych sytuacjach.

Swobodne wypowiedzi dzieci.

2.Film edukacyjny dla dzieci,, Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi’’

https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

3.Zabawa „Jakie to zwierzę?”

Proponujemy, by dziecko wybrało sobie jedno zwierzę i zaprezentowało je za pomocą pantomimy. Rodzic odgaduje, o jakie zwierzę chodzi. Odgrywanie ról w zabawach parateatralnych.

4.Praca plastyczna

Odbijanie i odrysowywanie zwierząt z wiejskiego podwórka. Dziecko przykłada do obrazka przedstawiającego zwierzątko cienką kartkę ( może być papier do pieczenia)  i obrysowuje jego kształt wzdłuż krawędzi wewnętrznej. Ćwiczenie płynnych, rytmicznych, ciągłych ruchów ręki.

5.Zabawa ruchowa z piosenką

https://www.youtube.com/watch?v=lhVR1FDXS5E

,,Dziadek Lulka farmę miał ‘’

6.Zajęcia z wykorzystaniem opowiadania Urszuli Piotrowskiej

,, Przygoda Trampolinka na wsi ‘’

Rodzic prezentuje tekst opowiadania.

PRZYGODA TRAMPOLINKA NA WSI

Pewnego dnia do przedszkola przyleciał bocian Klek, który mieszkał na wsi w gnieździe na dachu stodoły.

– Kle, kle, Trampolinku, potrzebujemy twojej pomocy. Wsiadaj na moje plecy, po drodze wszystko ci opowiem.

I polecieli. Okazało się, że mały kotek Miluś gdzieś się zapodział. Jeszcze rano siedział w koszyku, a teraz go nie ma. Pies Filek posłał więc po Trampolinka, żeby pomógł w poszukiwaniach.

Przecież kiedyś bawili się razem w detektywów.

Wreszcie dotarli do wsi. Bocian bezpiecznie wylądował na podwórku.

– Hau, hau, tak się cieszę, że jesteś – przywitał Trampolinka Filek. – Muszę pilnować gospodarstwa i nie mam czasu

szukać tego małego wędrownika, ale ty na pewno go znajdziesz.

Trampolinek najpierw odwiedził krówki w oborze.

– Muu, nie widziałam kotka, Trampolinku, muu – zamuczała krowa. – Na nic nie patrzę, bo opiekuję się moim synkiem,

cielaczkiem, muu. Idź do stajni, może tam coś wiedzą.

Ale w stajni nikogo nie było, ani klaczy, ani źrebaka. Konie wybrały się na pastwisko, ihaha, ihaha. Trampolinek porozglądał

się po stajni, ale kotka nie znalazł.

Nagle usłyszał gdakanie dochodzące z kurnika.

– Koo, koo, ko, ko! – wołała kwoka swoje kurczęta na obiad.

Trampolinek zajrzał do kurnika. Kiedy zapytał o kotka Milusia, usłyszał, że może poszedł bawić się z małymi prosiaczkami.

A prosięta, jak wiadomo, mieszkają w chlewie z mamą świnką. Ale i tam nikt nic nie słyszał i nie widział.

– Zapytaj gęsi albo kaczek, chrum, chrum – poradziła mama świnka. – Pewnie pluskają się teraz w stawie, chrum, chrum.

Poszedł Trampolinek nad staw. Kaczka z kaczętami i gęś z gąsiętami chlapały wodą na wszystkie strony.

Takiego narobiły hałasu, że aż trudno opisać.

– Gę, gę, gę, nic nie wiem, gę, gę, gę – gęgała gęś, a kaczka dopowiadała: – Kwa, kwa, kwa, i ja, i ja. Miluś nie chce się z nami pluskać, kwa, kwa.

Trampolinek wrócił do Filka, który ze znudzoną miną słuchał koguta. A kogut dreptał za Filkiem i wrzeszczał:

– Ja tu rządzę, kukuryku, na podwórku i w kurniku.

Gdy kogut zobaczył Trampolinka, trochę się zawstydził, potrząsnął grzebieniem i z zadartym wysoko dziobem odmaszerował.

– Filku, o czym rozmawiałeś dzisiaj rano z kotkiem? – zapytał Trampolinek.

– Hau, hau, tłumaczyłem mu, że jak dorośnie, będzie przeganiał myszy ze stodoły, hau, hau.

– Biegniemy do stodoły, hej, hop! – zawołał Trampolinek.

Weszli do stodoły. A tam zwinięty w kłębek spał Miluś, bo koty lubią pospać w dzień.

– Może myślał, że jak się obudzi w stodole, to już będzie dorosłym kotem – zaśmiał się Filek.

Trampolinek położył paluszek na buzię, żeby pies był cicho, i wyszli na paluszkach.

Wszystko dobrze się skończyło. Zwierzęta podziękowały Trampolinkowi za pomoc.

Trampolinek musiał już wracać do przedszkola, więc bocian Klek zaprosił go do lotu.

I frr, polecieli.

7.Rozmowa na temat opowiadania. Przykładowe pytania:

-Kto poprosił Trampolinka o pomoc?

-Z jakimi zwierzętami rozmawiał Trampolinek?

-Gdzie odnalazł się kotek?

 8.Zabawa „Mali detektywi”.

Wspólne wyjaśnienie pojęcia detektyw – swobodne wypowiedzi dziecka. 

9.Piosenka ,, Uliczni detektywi ‘’

https://www.youtube.com/watch?v=0b_etPrjc0Q

Rodzic pokazuje dziecku przygotowane pudełko i pyta: Jak myślisz, co może znajdować się w środku?. Po krótkim zgadywaniu wyjmujemy z pudełka przedmiot np. figurkę zwierzątka i chowamy w pokoju. Dziecko zamienia się w detektywa, który ma za zadanie znaleźć ukryty przedmiot. Zabawę możemy powtarzać zmieniajac przedmioty.

10.Zabawa dramowa „Na wiejskim podwórku”

Rodzic podaje nazwy zwierząt hodowlanych, w jakie zamieni się dziecko

(np. kurki, koniki, świnki). Dziecko porusza się po pokoju w rytm wystukiwany przez rodzica , naśladując ruchy tych zwierząt.

11.Wykonanie ćwiczenia z KP3, s. 67

Wtorek

temat: Pożyteczna dżdżownica.

Eksperymentowanie-doświadczanie – pożyteczna dżdżownica.

Cele:

-Poznanie znaczenia i roli dżdżownicy w środowisku przyrodniczym

-Zachęcanie do bezpośredniego i czynnego obcowania ze światem przyrody

-Budzenie zainteresowania życiem zwierząt

-Uwrażliwianie na piękno i bogactwo przyrody

-Próby łączenia przyczyny ze skutkiem i przewidywania, co się może zdarzyć.

1.Prezentacja multimedialna na temat dżdżownic. Poznanie i omówienie budowy, trybu życia oraz pożyteczności dżdżownic.

SIEDEM CIEKAWOSTEK O DŻDŻOWNICACH

https://www.youtube.com/watch?v=Yr1kma_su5w

Piosenka ,, Dżdżownica ‘’

https://www.youtube.com/watch?v=jQpnnHaAD30

2.Obserwacja żywej dżdżownicy. Rozmowa kierowana o środowisku życia dżdżownic.

Swobodne wypowiedzi dzieci ukierunkowane przez pytania:                                    Jak wygląda dżdżownica?

Czy ma głowę, tułów? Jak się porusza? Czy ma nogi? Gdzie żyje? (pod ziemią) Dlaczego tam żyje? Czego nie lubi?

(światła).

Rozmowa kierowana na temat roli dżdżownic: Gdzie można spotkać dżdżownice? (np. w ogrodzie, na grządkach).

Dlaczego tunele wydrążone w ziemi przez dżdżownice są potrzebne? Zapisanie wszystkich wypowiedzi dzieci.

3.Rysowanie dżdżownicy kredą na betonie. Operowanie różnymi rodzajami linii.

4.Zabawa skoczna „Skoczki”

Rysujemy klasy w kształcie dżdżownicy, dzielimy na kilka części i numerujemy.

Rzucamy kamyczek i skaczemy według kolejnych liczb. Skacząc dziecko może głośno przeliczać każde przeskoczone pole.

5. Praca plastyczna dżdżownica

Wykonanie dżdżownicy ze starej rajstopy mamy (najlepiej cienka, brązowa)

Odcinamy jedną cześć rajstopy (nogawkę) i wypychamy zgniecionymi gazetami, ozdabiamy dżdżownicę według pomysłu dziecka np. przyklejamy oczy.  

6.Ćwiczenia oddechowe „Kacze piórko”

Dziecko dmucha na piórko położone na dłoni. Zwiększanie pojemności płuc.

7.Film edukacyjny ,, Dżdżownica Matylda ‘’

https://www.youtube.com/watch?v=SCEtVBhNEIs

8.Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach z wiejskiego podwórka. Rozwijanie logicznego myślenia.

https://miastodzieci.pl/zagadki/zagadki-dla-dzieci-o-zwierzetach-gospodarskich/

9.Lepienie z plasteliny zwierząt z wiejskiego podwórka i wykonanie makiety podwórka. Ćwiczenie sprawności dłoni oraz poznawanie właściwości plasteliny.

10.Swobodny tekst „Mój zwierzaczek”

Układanie krótkich historyjek o własnych zwierzętach.

Środa

temat: W wiejskiej zagrodzie.

Cele:

-Kształtowanie umiejętności klasyfikowania przedmiotów według określonych zasad

-Porównywanie liczebności zbiorów

-Określanie wspólnej części zbioru

-Doskonalenie umiejętności dostrzegania regularności w prostych układach, rozumienie następstwa dnia i nocy

-Stosowanie liczebników porządkowych

1.Ćwiczenia artykulacyjne „Zwierzaki rozmawiają”

Odgłosy zwierząt z wiejskiego podwórka

https://www.youtube.com/watch?v=qQtJP40a1Iw

Dziecko naśladuje odgłosy różnych zwierząt domowych – Rodzic może wymyślać i podawać odgłosy, a dziecko powtarza. Usprawnianie mięśni narządów mowy.

2.Zabawa dramowa „Na wiejskim podwórku”

Dziecko siedzi na dywanie i zastanawia się, w jakie wiejskie

zwierzątko chciałoby się zamienić. Następnie  wychodzi na środek i za pomocą gestu, mimiki oraz ruchu przedstawia wybrane przez siebie zwierzę. Rodzic odgaduje jego nazwę i zamienia się z dzieckiem rolami.

Odgrywanie ról w zabawach parateatralnych.

3.Ćwiczenie percepcji wzrokowej

Rodzic pokazuje dzieciom ilustrację ze zwierzętami i opisuje jedno z nich, np. Mam namyśli takie zwierzę, które jest żółte i ma dwie nogi. Dziecko próbuje odgadnąć, o którym zwierzęciu mówi. Rozwijanie spostrzegawczości.

Zajęcia matematyczne

1. Zabawa ruchowa „W zagrodzie” Rodzic dzieli dywan za pomocą skakanki na dwie części: w jednej części dziecko-zwierzątko mieszka,

a w drugiej (w zagrodzie) swobodnie spaceruje. Gdy Rodzic pokazuje żółty krążek oznaczający dzień, zwierzątko wychodzi do zagrody, gdy pokazuje niebieski krążek oznaczający noc – zwierzątko chowa się do domu. Zabawę powtarzamy kilka razy.

2. Zabawa „Nogi i rogi”. Dziecko siedzi na dywanie a Rodzic rozkłada obrazki ze zwierzętami.

Prosi, by dziecko uważnie się im przyjrzało, a następnie rozłożyło je na trzech tacach: na pierwszej zwierzęta z czterema nogami, na drugiej zwierzęta z dwiema nogami, a na trzeciej zwierzęta, które mają rogi. Porównywanie wyglądu zwierząt i określanie wspólnych cech (wyznaczanie podzbioru).

3. Zabawa „W zagrodzie”. Dziecko porządkują zwierzęta od największego do najmniejszego. (do tej zabawy możemy wykorzystać figurki zwierząt zrobionych wcześniej z plasteliny)

Przeliczają swoje zbiory, stosując liczebniki porządkowe.

Zajęcia umuzykalniające.

Roztańczone zwierzaki.

Cele:

-Nauka piosenki Roztańczone zwierzaki

-Reagowanie na sygnał dźwiękowy

-Rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej

-Kształcenie słuchu

-Kształcenie wyobraźni i pamięci słuchowej.

1. Zabawa „Samochody” Rodzic zapowiada wycieczkę samochodową na wiejskie podwórko. Dziecko naśladuje ruchem wszystkie

czynności związane z jazdą – wsiadanie do samochodu, sprawdzanie stanu technicznego (wycieraczki, kierunkowskazy, pasy), uruchomienie silnika i wyjazd. Po drodze zatrzymuje się, aby pokonać różne przeszkody wymieniane przez Rodzica:

-dokręcanie luźnego koła (przykucnięcie i wykonywanie ruchów dokręcania)

-wymienianie przepalonej żarówki w podsufitce (wyciągnięcie ręki w górę i wykonywanie ruchów wykręcania i wkręcania)

-wycofywanie (kroki do tyłu )

- jazda wolno pod górę (powolne poruszanie się krok za krokiem).

3. Słuchanie piosenki Roztańczone zwierzaki

https://akademia.pwn.pl/view/8c3884dd-7798-4b17-8e20-29e8ac6adb43/37796/track_17.mp3

Zabawa do piosenki

https://ms-my.facebook.com/teczowypromyk1/videos/2187354031492622/

Piosenka ma formę zabawy, więc dziecko z łatwością nauczy się jej po kilku powtórzeniach.

Przy pierwszym odtworzeniu utworu dziecko może zaśpiewać go razem z nagraniem, wykonując taki ruch, jaki dyktują słowa piosenki.

Utrwalanie piosenki może odbywać się poprzez wykonywanie jej na różne sposoby.

Czwartek

temat: Na wsi.

Cele:

-Budzenie zainteresowania pięknem i bogactwem wiejskiego krajobrazu

-Zapoznanie z nową techniką plastyczną

-Rozwijanie wyobraźni

-Doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej

-Ćwiczenie sprawności manualnej.

-Określanie kierunku lewo-prawo

1.Ćwiczenie lateralizacji „Leniwa ósemka” (ćwiczenie według metody Paula Dennisona). Dziecko rysuje ósemkę prawą

ręką, lewą ręką i obiema rękami jednocześnie.

2.Zabawa słowna „Nasi przyjaciele z wiejskiego podwórka”

Dziecko siedzi na dywanie, a Rodzic pokazuje mu ilustracje ze zwierzętami żyjącymi na wsi. Zadanie dziecka polega na ułożeniu zdania z nazwą danego zwierzęcia, np. krowa: Krowa daje mleko.  Układanie zdań. Rozwijanie zainteresowania pisaniem i czytaniem.

3.Zabawa „Zgadnij, co to za zwierzę”

Rodzic oznajmia:

Odpoczywamy na wsi . Ciekawe, czy rozpoznasz po głosach, jakie zwierzaki

chodzą po podwórku. Następnie odtwarza odgłosy zwierząt z wiejskiego podwórka , a dziecko próbuje odgadnąć ich nazwy.

Odgłosy zwierząt z wiejskiego podwórka

https://www.youtube.com/watch?v=tj2ccM-9kF0

4.Zabawa ruchowa „Konik na polance”

Dziecko-konik porusza się w kole w lewo lub w prawo, zgodnie z poleceniem Rodzica, który co chwilę zmienia kierunek. Może także wprowadzać dziecko w błąd (a raczej utrudniać zadanie) przez powtarzanie tego samego kierunku. Mobilizowanie do uważnego słuchania ze zrozumieniem.

5.Czy wiesz jak?

Kształty zwierząt dla dzieci na wsi

https://www.youtube.com/watch?v=B3GWjOfgEDs

6.Praca plastyczna

Do pracy potrzebna będzie kartka A4 zamalowana podkładem z kredki świecowej i grubszy patyczek do szaszłyków .

Rozmowa wprowadzająca w temat pracy plastycznej – odwołanie się do wcześniejszych wypowiedzi dziecka w odniesieniu do wsi.

Dziecko za pomocą ostrego patyczka do szaszłyków wydrapuje na kartce zamalowanej kredkami świecowymi dowolny obrazek przedstawiający wieś (podkład musi dobrze zaschnąć).

Wspólne sprzątanie po zakończonej pracy oraz powieszenie obrazka w miejscu wskazanym przez dziecko.

7.Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa do muzyki.

Raz zwierzęta wiejskie potańczyć chciały, więc

wymyśliły sobie do tańca kroków pięć:

konie tak skakały,

krowy kołysały,

świnki w błocie się taplały,

a koguty głośno piały,

małe myszki uciekły.

8.Film edukacyjny dla dzieci

Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi

https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

Piątek

temat: Co lubią zwierzęta?

Cele:

-Budzenie zainteresowania światem przyrody

-Poznawanie zwyczajów zwierząt z gospodarstwa wiejskiego

-Utrwalenie nazw młodych zwierząt hodowlanych oraz dopasowywanie do odpowiadających ich gatunkowi zwierząt dorosłych

-Zachęcanie do myślenia i dzielenia się doświadczeniami na określony temat

-Wdrażanie do słuchania ze zrozumieniem.

1.Ćwiczenia ortofoniczne „Powtórz za mną”

Dziecko powtarza za Rodzicem różne sylaby, np. la, re, mi, ko

Ćwiczenie narządów mowy.

Film edukacyjny dla dzieci

Zwierzęta na wsi i ich dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=JGtV5J4C9PM

2.Zabawa „Układamy puzzle online”

Farma na wsi

https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/bajki/164809-dora-poznaje-%C5%9Bwiat

3.Zabawa dopasuj

Rozkładamy na dywanie wizerunki zwierząt z wiejskiego gospodarstwa:

https://panimonia.pl/wp-content/uploads/2020/04/farma-gospodarstwo-wiejskie.pdf

Karty pracy do druku

krowy, owcy, kaczki, kury, konia, koguta, świni

Zadaniem dziecka jest dopasowanie odpowiednich kart pasujących do zwierzęcia.

Klasyfikowanie i porównywanie obiektów. Tworzenie kolekcji.

Film edukacyjny dla dzieci

Gdzie ja mieszkam? Nauka zwierząt gospodarstwa, nazwa ich domów

https://www.youtube.com/watch?v=1PD3jNhefUA

4.Ćwiczenia ruchowe z Lulisią i Lulitulisiami

Trening fitness dla dzieci cz.1

https://www.youtube.com/watch?v=9iOLdoHhLpc

5.Zabawa ruchowa „Kot i myszka” do przyśpiewki Uciekaj myszko do dziury.

Uciekaj myszko do dziury,

by cię nie złapał kot bury.

A jak cię złapie kot bury,

to cię obedrze ze skóry.

W trakcie piosenki myszka (dziecko ) ucieka, a kot (rodzic) musi ją złapać.

Zabawa trwa, dopóki kot nie złapie myszy. Poznanie tradycyjnych zabaw, ćwiczenie refleksu, tworzenie atmosfery dobrej zabawy.

Filmik edukacyjny

Co jedzą wiejskie zwierzęta?

https://www.youtube.com/watch?v=2LOpSLZe2RA&vl=pl

Dziecko swobodnie wypowiada się na temat  produktów, które zwierzęta najbardziej lubią jeść.

6.Zabawa rozwijająca zmysł dotyku i węchu „Co lubią zwierzęta?”

Rodzic prezentuje dziecku koszyk, w którym są owoce, warzywa, trawa, zboże itd. Dziecko dotyka , wącha , po czym odkłada do koszyka, poprzez dotyk oraz zapach próbują odgadnąć nazwę owocu lub warzywa.

7. Zabawa dźwiękonaśladowcza „Na wiejskim podwórku”

Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju przy skocznej muzyce.

Podczas przerwy w nagraniu Rodzic wybiera z  ilustracji jedno zwierzę i pokazuje go dziecku.

Gdy ponownie włączymy muzykę, dziecko naśladuje ruchy i odgłosy tego zwierzęcia. Zabawę możemy wielokrotnie powtarzać.

8. Quiz: prawda czy fałsz.

Rodzic wypowiada zdania na temat zwierząt, a dziecko decyduje, czy dane zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe.

Przykładowe zdania do quizu:

-Krowa je cukierki. (fałsz)

-Kaczki pływają w stawie. (prawda)

-Świnka robi „chrum-chrum”. (prawda)

-Koń jest w kolorze zielonym. (fałsz)

9.Praca plastyczna ,, Na wsi ‘’

Dziecko z rodzicem wyszukuje i wycina z gazet lub różnych czasopism obrazków przedstawiających zwierzęta. Nakleja na czystą kartkę i dorysowuje pozostałe elementy według pomysłu np. trawę, zagrodę, domek itp.

Wywieszenie i prezentacja pracy.

10.Piosenka

STUDIO STODOŁA ,, BO NA WSI’’

https://www.youtube.com/watch?v=9KdueuWIu3g

11. Wykonanie ćwiczenia z KP3, s. 68.

https://www.youtube.com/watch?v=ziGG_L9C12o

Czy już wiesz ile jest żabek? Policz po angielsku.

A teraz spróbuj sam zaśpiewać piosenkę.

Five green and speckled Frogs sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

One jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there were 4 green speckled frogs

4 green and speckled Frogs Sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

One jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there were 3 green speckled frogs

3 green and speckled frogs Sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

One jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there were 2 green speckled frogs

2 green and speckled frogs Sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

One jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there was one green speckled frog

One green and speckled frog Sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

he jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there were no green speckled frogs

Jeżeli już potrafisz śpiewać piosenkę zapraszam do wykonania kart pracy.

Karty zamieszczam w załącznikach oraz na poczcie:

hasło:jang245@wp.pl

login: przedszkole245

Dla chętnych

Wysłuchaj uważnie historyjki.

Storytime! ~ I DON'T WANT TO BE A FROG Bedtime Story Read Along Books

https://www.youtube.com/watch?v=mqLB9pbJprU

Czy wiesz kim chciała być żabka?

a cat

a rabbit

a pig

an owl (en ołl)

Posłuchaj historyjki jeszcze raz i klaśnij w dłonie za każdym razem kiedy usłyszysz słowo frog.

https://www.youtube.com/watch?v=vO5NvfQ92bc

2 . „Jakie maszyny i urządzenia pomagają rolnikowi?” – rozmowa na temat pracy rolnika na podsta­wie obejrzanego filmu, zdjęć i doświadczeń dzieci.

– Jakie znacie maszyny i urządzenia, które pomagają rolnikowi w jego ciężkiej pracy?

Kombajn zbożowy – jest maszyną, która ścina zboże, młóci je (czyli oddziela ziarno od kłosów). Na polu kombajn zostawia słomę, a ziarna zbóż zbiera i przesypuje do zbiornika przygotowanego przez rolnika.

Silos – to zbiornik do przechowywania ziarna, jednak zanim ono tam trafi, musi być bardzo dokład­nie wysuszone, bo inaczej szybko zapleśnieje.

Traktor – jest maszyną wielofunkcyjną. Po podłączeniu do niego innych urządzeń można go wyko­rzystywać przy różnych pracach.

Prasa belująca – służy do zbierania siana z pola i zwijania go w b

Pług – narzędzie do przekopywania ziemi po zimie, aby nie była zbyt twarda. Pług przygotowuje ją tak, aby można było w niej zasiać nowe nasiona.

Siewnik – maszyna do rozsiewania ziarna po polu.

3. Posłuchaj i zobacz teledysk do piosenki pt. "Olek i traktorek", w który pokazane jest z czego robi się popcorn.

https://www.youtube.com/watch?v=hDWYg4RwEd4

4. „Co powiedziałam?”- ćwiczenie syntezy słuchowej.

R. wymawia słowa związane z pracą na wsi, np. nazwy maszyn rolniczych z podziałem na sylaby. Dziecko syntezuje sylaby i mówi całe słowa.

Mama: tra-ktor dziecko: traktor, itp.

5.„Maszyna przyszłości” – zabawa plastyczna, rysowanie maszyny przyszłości, która ułatwi rolnikom prace na polu.

6. Kolorowanka- traktor do wydruku:

https://www.przedszkola.edu.pl/kolorowanka-traktor.html

WTOREK

Dziś porozmawiajmy o produkcji cukru.

1. Proponujemy Dziecku obejrzeć film na temat wyprawy rolnika do cukrowni:

Prosimy o krótką rozmowę na temat obejrzanego filmu:

https://youtu.be/mxn-VJ1vcF8

2. Zobaczcie skąd pochodzi i czym wyróżnia się burak:

https://www.youtube.com/watch?v=DZ7JCSnfzC8&t=27s

Warto również porozmawiać z Dzieckiem o różnych rodzajach buraków:

Czy ze wszystkich buraków można zrobić cukier?

Do czego służą buraki pastewne?

Do czego służą buraki czerwone?

3. W następnych częściach dzisiejszej zabawy przyda się wiedza uzyskana z programu edukacyjnego Jedyneczka:

• Link do programy TVP „Jedyneczka”/ cukier:

https://vod.tvp.pl/video/jedyneczka,cukier,41778

• Po obejrzeniu programu proponujemy rozmowę z dzieckiem o tym jakie są etapy produkcji cukru:

- Rolnik zbiera na polu buraki cukrowe.

-Transport buraków traktorem do cukrowni.

- Praca na linii produkcyjnej w cukrowni.

- Sklep, np spożywczy lub ze słodyczami.

Zachęcamy, aby w trakcie rozmowy posługiwać się pojęciami: na początku, później, następnie, na końcu, co powinno pomóc dzieciom w porządkowaniu pojęcia następstw wydarzeń i czasu.

4.„Co tak smakuje?” – zabawa sensoryczna. Przed zabawą Rodzic przygotowuje słomki do napojów dla dziecka oraz w pojemnikach np.: sok z cytryny (może być lekko rozcieńczony), mocno posłodzoną wodę i mocno osoloną wodę. Dziecko nie wie, co znajduje się w pojemnikach. Rodzic zachęca dziecko, by kolejno próbowały płynów (zwraca uwagę, by pociągnęły małą ilość). Następnie każde dziecko ocenia smak i wymienia ulubione potrawy, smakołyki, które kojarzą mu się z tym właśnie smakiem.

5. Drodzy Rodzice, jeśli nie macie możliwości dłuższej zabawy z dzieckiem przy komputerze zapraszam do wydrukowania i przeczytania dziecku opowiadania:

"Słodka opowieść "Alicja Cholewa

Wpadłem na chwilę do Marty. Dostała nowe puzzle i nie mogła sobie poradzić z ich ułożeniem. Postanowiłem jej pomóc i z chwili zrobiła się godzina. Piliśmy herbatę owocową. Pachniała lasem i malinami. Właśnie kończyliśmy układanie, kiedy do pokoju weszła mama Marty.

– Kto rozsypał cukier? – zapytała, podchodząc do stołu, i po chwili zaczęła zgarniać z obrusa białe kryształki. – No tak, jak zwykle nie ma winnego – mrugnęła do nas wesoło.

– Oj mamusiu, wysypało się – tłumaczyła Marta.

– No właśnie wysypało się – wtórowałem.

– Teraz cukier jest tani, ale kiedyś dawno temu, jedli go tylko bardzo bogaci ludzie – wtrąciła mama.

– Naprawdę? – zapytaliśmy prawie równocześnie.

– Dawano go też chorym, żeby szybciej wracali do zdrowia – uśmiechnąłem się do Marty i odezwałem się z nutką zazdrości w głosie.

– Ale ci chorzy mieli się dobrze. Ostatnio bolało mnie gardło, jednak zamiast cukru musiałem zażywać gorzkawy syrop.

- Mamusiu, a z czego robi się cukier? – przerwała mi Marta.

– Otrzymuje się go z trzciny cukrowej i oczywiście z buraków cukrowych. Sok wyciśnięty z tych roślin gotuje się, aż powstaną z niego kryształki. Można je potem barwić farbami spożywczymi i różnie formować. Stąd w sklepach tyle cukierków, lizaków i draży.

– A czy wiesz Marcinku, czym słodzili potrawy twoi ukochani Indianie? – próbowałem sobie przypomnieć, jednak w końcu poddałem się i poprosiłem panią Olę o podpowiedź.

– Wiele roślin zawiera słodkie substancje. Indianie do produkcji syropu wykorzystywali sok z drzewa klonu. A teraz – zwróciła się do nas – zgadywanka.

– Kto mi powie, jak wygląda burak cukrowy? – Uniosłem do góry palec – ja, ja – zawołałem.

– Jest duży, ma biało-szarą głowę i wielkie zielone liście, acha – i rośnie na polu.

– A jak się nazywa fabryka, w której powstaje cukier? – tym razem Marta była pierwsza.

– To cukrownia. Tam ogromne samochody i ciągniki zwożą buraki z pól.

– Wspaniale – mama była bardzo zadowolona.

– W takim razie jeden do jednego. Nie ma pokonanych. Obydwoje zwyciężyliście. A oto wasza nagroda – mamusia Marty położyła na stole dwa duże kolorowe lizaki.

– Hurra, hurra – podskakiwaliśmy z Martą, radośnie pokrzykując.

– Kiedy je zjecie, nie zapomnijcie umyć zębów – poprosiła, wychodząc z pokoju.

Rozmowa dotycząca treści opowiadania:

Z jakich innych roślin, oprócz buraków cukrowych, można uzyskać cukier?
Czy dawno temu wszyscy ludzie mieli dostęp do cukru?
Dlaczego cukier podawano chorym ludziom?
Co to znaczy, że cukier krzepi?

6. „Czy jedzenie słodyczy, które zawierają dużo cukru, jest zdrowe?” – rozmowa dotycząca szkodliwości jedzenia słodyczy, zwrócenie uwagi na choroby, które są wywołane przez nadmierne spożywanie słodyczy.

Proponujemy wysłuchanie „Piosenki o niezdrowym jedzeniu”:

https://www.youtube.com/watch?v=1bmJ4Zlj_B4&feature=youtu.be

ŚRODA

1. Jako kolejne działanie proponujemy zapoznanie dziecka z etapami powstawiania lizaków w trakcie działania ” Od buraka do lizaka”:

• Rodzic czyta a dziecko uważnie słucha wesołego wiersza:

„Od buraka do lizaka”

Cukrowa wata, cukrowa wata,

Kręconą w bębnie kupuje tata

Ja lubię watę, lubi tez osa

Cukrowe nitki cieńsze od włosa.

Lecz nie wie osa, ja nie wiem też,

Skąd wziął się cukier. A czy Ty wiesz?

Rośnie na polu burak cukrowy,

Długo dojrzewa, aż jest gotowy.

Trzeba buraki z ziemi wyrwane

Zwieźć do fabryki cukrownią zwanej.

Tam się je myje, kroi, szykuje

I coś jak kompot przygotowuje.

Na samym końcu z tego kompotu

Jest wreszcie cukier. Tyle kłopotu

Ma mnóstwo ludzi z takim burakiem,

Byś mógł się cieszyć jednym lizakiem.

2. Pomocą w zrozumieniu etapów produkcji lizaków będzie krótki film o tym jak powstaje lizak: – https://www.youtube.com/watch?v=lJ8DxgRzCko

Możecie też zrobić lizaki w domu:

https://www.youtube.com/watch?v=9yMqQ_qA-ZI

3.„Mój lizak” – zabawa plastyczna. Na zakończenie dziecko samodzielnie projektuje wymarzonego lizaka lub koloruje lizaka narysowanego przez Rodzica. Możemy ulepić lizaka z plasteliny lub ciastoliny, jeśli posiadamy w domu. Dziecko potrzebuje kilka kawałków plasteliny w różnych kolorach. Z każdego formuje cienki długi wałeczek. Łączą ze sobą kolejne wałeczki, a następnie zwijają w ślimak. Na końcu nabijają na wykałaczkę lub patyczek.

4. Teraz trochę myślenia podczas układania rytmów w trakcie zabawy matematycznej „Ułóż dalej” – Zabawa nie tylko rozwija myślenie ale i przygotowuje wzrok do przenoszenia z jednego elementu na drugi, co jest potrzebne przy nauce czytania:

Proszę przygotować liczmany w trzech kolorach: białym (buraki cukrowe), czerwonym (buraki czerwone), zielonym (buraki pastewne). Rodzic układa wzór, a Dziecko ma go dokończyć. Powtarzamy zabawę kilkakrotnie ze zmienionym wzorem. Zaczynamy od najprostszego do najtrudniejszego. Przykładowe wzory:

bczbczbcz…..

bbcczzbbcczz….

zcbzcbzcb….

CZWARTEK

Dzisiaj dowiemy się także „Jak powstaje chleb?”.

1. Pomoże nam w tym film, do którego obejrzenia zachęcamy:

https://www.youtube.com/watch?v=kWq3VMWJ9MA

• Jeśli ktoś jest ciekawy tego jak się piekło chleb dawniej, proponujemy obejrzenie programu edukacyjnego, nagranego w Skansenie w Olsztynku.

Link do programu:https://www.youtube.com/watch?v=jl1lRfgwzWU

2. Dopełnieniem naszej wiedzy o sposobie powstawania chleba, może być upieczenie chleba razem z dzieckiem:

Oto przepis na chleb z ziarnem:

https://www.youtube.com/watch?v=RaqlZD6D2zw

3. Zanim chleb wystygnie, możemy zająć się zrobieniem wiatraczka:

Działanie: praca zgodnie z instrukcją.

Działanie:

https://www.youtube.com/watch?v=EF-VG0wHvH0

lub

https://www.youtube.com/watch?v=xuz9EwXiu-o

4. „Kosiarze” – zabawa ruchowa, fabularyzowana

- ćwiczenia ruchów obu ramion. Przy włączonej dowolnej muzyce dziecko naśladuje ruchy kosiarzy (ruchy obu ramion jednocześnie – skręty tułowia). Gdy muzyka ustaje, kosiarze odpoczywają (dziecko siada ze skrzyżowanymi nogami). Zabawa jest kontynuowana, gdy rodzic ponownie włącza muzykę.

5. Posłuchaj pioosenki pt."Mało nas do piecznie chleba":

https://www.youtube.com/watch?v=YC-pDKWLRKw

PIĄTEK

1. Słuchanie opowiadania czytanego przez rodzica:

"Gospodarstwo ekologiczne "Olga Masiuk

Wycieczka do gospodarstwa ekologicznego była zaplanowana od dawna. Dzieci próbowały się dowiedzieć, co znaczy słowo „ekologiczne”, ale ponieważ odpowiedzi „zdrowe”, „naturalne” niewiele wyjaśniały, postanowiły sprawę zbadać dopiero na miejscu.

Jazda małym autobusem była bardzo przyjemna. Po godzinie pojazd zatrzymał się przed niewielkimi zabudowaniami. Trampolinek, oczywiście, wyszedł pierwszy. – Ale tu pięknie pachnie! – zawołał zdziwiony. Na spotkanie dzieciom wyszła uśmiechnięta pani.

– Pachnie kwiatami i świeżym powietrzem – wyjaśniła. – Chodźcie, wszyscy już na was czekają.

– Kto na nas czeka? – zainteresowała się Elizka.

– Ktoś w oborze, ktoś w kurniku i ktoś na polu – zaśmiała się pani.

– Hej, hej, dzieci – dał się nagle słyszeć głos.

Wszystkie głowy zwróciły się w stronę pola, skąd dochodziły okrzyki. Stał tam pan i przyjaźnie machał ręką.

– O, to właśnie jeden z oczekujących – rzekła pani. – Mój mąż. Pokaże wam, czym się zajmujemy. Trampolinek oczywiście był pierwszy.

– Tylko uważaj, żebyś niczego nie podeptał – powiedział pan. – Musisz iść bardzo ostrożnie.

– Na co mam uważać? – zdziwił się Trampolinek.

– Zobacz, dopiero niektóre warzywa wychodzą z ziemi.

Trampolinek nachylił się. I rzeczywiście, widać było niewielkie zielone listki różnych kształtów. Małe krzaczki sałaty, rzodkiewki, nieśmiałe jeszcze pióropusze marchewek. Trampolinek nachylił nos i po chwili zakrzyknął uradowany:

– Jak te marchewki pięknie pachną! W życiu nie czułem tak smakowitego zapachu!

– Pachną tak, ponieważ są zdrowe. Bardzo o nie dbamy. Rosną w czystej ziemi i oddychają czystym powie-trzem.

– A co tam jest? – zapytał Kuba wskazując na dwa budynki obok.

– Tam mieszkają zwierzęta – odpowiedziała pani. – W oborze krowy i świnie, a w kurniku…

– Jajka! – krzyknął Trampolinek, zanim pani dokończyła zdanie.

– Specjalnie czekałam na was z wyprowadzeniem krów na pastwisko. Trawa jest jeszcze słabiutka, ale pogoda piękna, więc krowy nie chcą siedzieć w oborze. Pomożecie mi – powiedziała pani.

Szczypior, który był najodważniejszy ciągnął sznurek i krowa potulnie ruszyła za nim.

– A teraz pójdziemy szukać jajek – rzekł pan.

W kurniku na grzędach siedziały kury. Rozbiegły się, kiedy zobaczyły dzieci i można było szukać jajek. Zosia znalazła dwa, Kuba trzy, więc pani zaproponowała, żeby iść do kuchni zrobić jajecznicę. Dzieci pomagały wbijać jajka na patelnię i kroić chleb, który był puszysty i chrupała mu skórka. Trampolinek przytknął kromkę do nosa.

– Znowu pięknie pachnie! – krzyknął. – Już wiem, co to znaczy ekologiczny – roześmiał się. – To znaczy, że pachnie.

Rodzic zadaje pytania dziecku dotyczące tekstu:
Gdzie pojechały dzieci?Co widziały?Po co poszły do kurnika?
Co robiły w oborze?Rodzic pokazuje obrazek wiejskiego gospodarstwa. Dziecko podaje nazwę miejsca i zwierząt.

2.”Rolnik w polu” – masażyk wg. B. Gawrońskiej.

Rodzicem siedzi za dzieckiem, rysując wzory na plecach.

Rolnik rano rusza w pole - kroczą palcami obu rąk po plecach dziecka z dołu do góry.
Orać pługiem czarną rolę -rysuję linie równoległe do linii kręgosłupa z góry do dołu.
Sieje zboże i buraki-stukając palcami po całych plecach.
Z których później są przysmaki-lekko Rodzic puka dłońmi w plecy dziecka.

3. Podsumujmy wiedzę dzieci w zabawie dydaktycznej „Prawda czy fałsz?”:

Rodzic z Dzieckiem siedzą na dywanie. Zabawa polega na wypowiadaniu przez Rodzica zdań. Zadaniem Dziecka jest rozpoznanie, czy wypowiedziane zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. Jeżeli jest ono prawdziwe, dziecko klaszcze w ręce, a jeżeli fałszywe – dziecko wstaje i tupie.

Przykładowe fałszywe zdania:

Wieś jest większa od miasta.

Zimą zbieramy zboże z pola.

Krowy jedzą cukierki i ciasto.

Traktor to maszyna do robienia naleśników.

Jabłka rosną na grządce.

Przykładowe prawdziwe zdania:

Miasto jest większe od wsi.

Zboże z pola zbieramy latem.

Krowy jedzą trawę.

Na traktor można powiedzieć – ciągnik.

Jabłka rosną na drzewach.

4. Posłuchaj i poruszaj się do piosenki- Studio Stodoła pt."Bo Na Wsi"

https://www.youtube.com/watch?v=9KdueuWIu3g

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Oglądanie obrazka. Określanie, co dzieje się na łące w maju. Oglądanie zdjęć zwierząt, nazywanie ich.

3. Słuchanie piosenki Wiosna na łące(sł. i muz. Jolanta Kucharczyk).

https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw

I. Dziś na łąkę przyszła Wiosna

w kwiecistej sukience,

budzi maki i stokrotki,

jaskry i kaczeńce.

Ref.: Ptaki trele wyśpiewują,

świeci ciepłe słońce,

w rosie kąpią się biedronki.

Wiosna już na łące!

II. Świerszcz zielone stroi skrzypce,

da dziś pierwszy koncert.

Tańczą pszczoły i motyle,

żabki i chrabąszcze.

Ref.: Ptaki…

III. Tak się wszyscy cieszą wiosną,

tańczą i śpiewają,

nawet krecik wyszedł z norki,

z myszką pląsa żwawo.

Ref.: Ptaki…

-  Rozmowa na temat tekstu piosenki.

-  Kto przybył na łąkę?

-  Co zaczęło się dziać na łące, kiedy przyszła wiosna?

-  Co to znaczy, że świerszcz stroi skrzypce?

-  Wymień mieszkańców łąki, o których jest mowa w piosence.

4. Zabawa pobudzająco-hamującaWiosenne kwiaty.

Tamburyn lub inny instrument

Przy cichych dźwiękach tamburynu dziecko-wiosenne kwiaty przechodzi do przysiadu.

Głośność dźwięku narasta, dziecko przechodzi do pozycji stojącej − kwiaty rosną.

Mocne uderzenie w tamburyn – zatrzymuje się przez chwilę w bezruchu.

Dwa uderzenia w tamburyn – przechodzi do leżenia na plecach.

5.  Zabawa rytmiczno-artykulacyjna z wykorzystaniem wiersza Teresy Fiutowskiej  Żabie łapki.

Dziecko staje naprzeciwko rodzica i powtarza tekst, ilustrując go ruchem.

Dwie zielone małe żabki,

tak nad stawem grają w łapki:

jedną łapką podnoszą prawą rękę ugiętą w łokciu,

klap, klap, klap. uderzają o prawą dłoń rodzica,

Drugą łapką podnoszą lewą rękę ugiętą w łokciu,

klap, klap, klap. uderzają o lewą dłoń rodzica,

Potem dwiema podnoszą obie ręce ugięte w łokciach,

klap, klap, klap. uderzają w obie dłonie rodzica,

Ty, bocianie przykucają i grożą bocianowi, poruszając

nas nie łap! wskazującym palcem.

6.  Słuchanie opowiadania Małgorzaty Strękowskiej-Zaremby Zabawa w chowanego.

- Przedstawienie bohaterów opowiadania: żaby, biedronki, konika polnego, motyla cytrynka.

-  Podział nazw bohaterów opowiadania na sylaby.

-  Podział nazw: żaba, motyl na głoski.

https://www.youtube.com/watch?v=WIenhrNhNKg

Książka (s. 74–77)

Za lasem płynie strumyk, za strumykiem rozpościera się łąka, na łące rosną zielona trawa

i stokrotki o biało-żółtych kwiatach. I jeszcze wiele innych kolorowych kwiatów i zielonych roślin.

Pewnego dnia biedronka, żabka, konik polny i motyl cytrynek bawili się na łące w chowanego.

– Jeden, dwa, trzy... – mała biedroneczka odliczyła do dziesięciu i rozejrzała się dookoła. –

Zaraz was znajdę – zawołała, pewna siebie.

Po chwili wykrzyknęła radośnie: – Widzę cię, żabko! Siedzisz pod liściem mlecza!

Biedronka sfrunęła na liść i zajrzała pod spód.

Coś takiego! Żabki tam nie było. Wszędzie tylko zielone źdźbła trawy i liście roślin łąkowych tak samo zielone jak żabka.

„To nie ten liść” – pomyślała i przeniosła się na sąsiedni, a potem na kolejny.

O! Coś zielonego mignęło jej przed oczami! Biedronka rozpostarła małe skrzydełka. – Mam

cię, koniku polny! Siedzisz między koniczynkami! Widzę cię! Zaraz będziesz zaklepany – ucieszyła się z odkrycia.

– I hop! – biedroneczka usiadła na listku koniczyny.

„Znowu nic?” – nie mogła się nadziwić, że pośród zieleni nie ma nawet śladu konika polnego.

– Zdawało mi się – westchnęła, jednak już po chwili uśmiechnęła się szeroko. „Cytrynka na

pewno znajdę. Jest większy od konika polnego i ruchliwszy od żabki” – pomyślała.

Wzbiła się w górę, żeby objąć wzrokiem całą łąkę. Żółty kolor przyciągnął jej uwagę.

– Jest! Widzę cię, motylku!

Już po chwili siedziała na płatku stokrotki. Jednak to był tylko kwiat, a dookoła – tysiące

podobnych. Czy któryś z nich był motylem cytrynkiem? Z pewnością nie.

– Żabka, konik polny i motylek poszli sobie, a mnie zostawili – powiedziała rozczarowana

biedronka. Zrobiło się jej bardzo przykro, że przyjaciele tak z nią postąpili.

– Mylisz się, biedroneczko – odezwał się mądry ślimak. – Twoi przyjaciele wciąż są na łące.

Trudno znaleźć zieloną żabkę i zielonego konika polnego pośród zielonej trawy. Niełatwo też

wypatrzyć żółtego motyla, gdy łąka żółci się od kwiatów. Tak jednak powinno być. Barwa chroni twoich przyjaciół przed niebezpieczeństwem. Ci, którzy na nich polują, mają wielki kłopot z odróżnieniem motyla od kwiatka albo konika polnego czy żabki od zielonych liści.

– To prawda – z zieleni wyskoczyli roześmiani przyjaciele biedronki: żabka i konik polny.

– Najprawdziwsza prawda – potwierdził motylek cytrynek i wyfrunął z kępy żółtych jaskrów.

– Nie przejmuj się, biedroneczko, że nas nie znalazłaś. Teraz ja będę szukał. Ukryj się

dobrze. Żabka i konik polny też.

Biedronka ucieszyła się z takiej zamiany. Ale gdzie znaleźć kryjówkę? Dookoła tyle zieleni.

Czerwona biedronka w czarne kropki będzie widoczna z daleka.

Szczęśliwie brzegiem rzeki szła uśmiechnięta od ucha do ucha Ada. Usiadła na skraju łąki,

żeby odpocząć. Miała na sobie czerwone spodenki w czarne kropeczki.

Biedroneczka aż wstrzymała oddech z zachwytu. – Lecę – powiedziała sobie. Skrzydełka, choć małe, poniosły ją na skraj łąki. Usiadła leciutko na pięknych spodniach dziewczynki i... znikła.

A może wciąż tam siedzi. Jak myślicie?

- Rozmowa na temat opowiadania.

-  W co bawili się: żabka, konik polny, biedronka i motylek cytrynek?

-  Dlaczego biedronka nie mogła odnaleźć przyjaciół?

-  Co to jest barwa ochronna?

Ubarwienie ochronne czy maskujące polega na upodobnieniu się barwą ciała do środowiska

życia danego zwierzęcia. Ubarwienie ochronne jest rozpowszechnione wśród zwierząt,

takich jak niedźwiedź polarny, pasikonik, rzekotka drzewna.

7.   Zabawa ruchowaŻabie zabawy.

Na hasło Żabki skaczą, dziecko naśladuje żabie skoki. Na hasło Żabki pływają, wykonuje siad klęczny, chowa głowę w ramionach, pochyla się do przodu.

8. Majowa łąka – opowiadanie.

-  Ilustrowanie ruchem i głosem opowiadanie

Był piękny wiosenny dzień i przedszkolaki wybrały się na spacer na pobliską łąkę (dziecko maszeruje w  różnych kierunkach ). Słońce mocno świeciło, a wiatr rozdmuchiwał nasiona mniszkapospolitego i innych roślin (dziecko chodzi na czworakach i dmucha na rośliny). Nagle dzieckousłyszało pierwsze odgłosy. To pracowite pszczółki krążyły nad kwiatkami, szukając najpiękniejszychokazów, aby zebrać z nich nektar (dziecko lata jak pszczółki, machając rękami – skrzydełkami),wesoło bzyczały, nawołując się nawzajem (naśladuje bzyczenie pszczół: bzz, bzz, bzz). Nalistkach koniczyny siedziały koniki polne, poruszając śmiesznie łapkami, z których strząsały resztkiporannej rosy (dziecko siedzi, porusza w dowolny sposób kończynami), cykając cichutko (naśladuje dźwięk: cyt, cyt). Nagle, zupełnie nie wiadomo skąd, pojawiły się żaby (dziecko naśladuje skakanie żabek), które kumkały głośno (naśladuje kumkanie: kum, kum, kum), jakby ostrzegały sięprzed jakimś niebezpieczeństwem. Miały rację, że były takie zdenerwowane, bo na łące pojawiła się

para bocianów. Chodziły, wysoko unosząc nogi (naśladuje chód bociana), z szeroko rozłożonymi skrzydłami, i rozglądały się na boki, co chwilę przystawały i pochylały się, szukając czegoś w trawie.

Ponieważ niczego nie mogły znaleźć – klekotały ze złością (naśladuje głos bocianów – kle, kle, kle).

Wysoko nad łąką krążył skowronek, śpiewając wiosenną piosenkę (naśladuje śpiew skowronka:– dzyń, dzyń, dzyń), odpowiadał mu wróbel (naśladuje głos wróbla: – ćwir, ćwir, ćwir), który przysiadłzmęczony na pobliskim drzewie w poszukiwaniu pokarmu dla swoich głodnych dzieci. Czekały oneniedaleko w gniazdku, piszcząc:… (naśladuje kwilenie piskląt: pi, pi, pi), aby jak najszybciej przyniósłim coś do jedzenia. Dzieci już miały wracać do przedszkola, kiedy zobaczyły ślimaka, którywolno sunął po trawie. Gdy tylko napotkał na jakąś przeszkodę, szybko chował się do domku, któryniósł na grzbiecie. Dopiero po chwili wystawiał głowę i rozglądał się dookoła (dziecko naśladuje zachowanie ślimaka). Nad łąką latały kolorowe motyle, co pewien czas siadając na kwiatkach (dziecko naśladuje

ruch latających motyli). Przyglądała im się z zaciekawieniem wrona, siedząca na pobliskiej

wierzbie i głośno kracząca z zachwytu (naśladują krakanie: krrrra, krrr). Wiosenny wietrzyk poruszał trawą , kwiatami i gałązkami drzew, szumiąc wesołe piosenki szszsz… szszsz… szszuuu…(wydajeszumiące dźwięki, kołysząc uniesionymi rękami).

Dzieci były zadowolone ze spaceru. Wróciły pełne wrażeń do przedszkola (maszeruje),

gdzie czekał już na nie pyszny obiadek.

9. Wyprawka, karta 23, nożyczki, klej.

• Wycinanie z karty pasa w kolorze zielonym. Składanie pasa według instrukcji.

• Przyklejanie wiosennych kwiatów-naklejek według instrukcji (od największych do najmniejszych).

10.  Rozwiązywanie zagadek Bożeny Formy Mieszkańcy łąki.

Wiosną i latem się pojawia,

kiedy ranek nastaje

jej kropelki są na kwiatkach,

listkach i na trawie. (rosa)

Na niebie jej barwy

pięknie się mienią,

jak most ogromny

łączy niebo z ziemią. (tęcza)

Błyszczący na jej plecach

płaszczyk czerwony,

czarnymi kropkami

pięknie ozdobiony. (biedronka)

Rozciąga policzki

jak woreczki małe.

Zimowe zapasy

przenosi w nich całe.

Na czas mroźnej zimy,

gromadzi je w norze.

Ma miłe futerko,

znacie go może?(chomik)

Ma barwne skrzydła,

fruwa nad łąką

i bardzo lubi,

gdy świeci słonko. (motyl)

Jak się ten owad nazywa?

Przez cały dzień pracuje.

Na plecach nosi ciężary,

kopiec wielki buduje. (mrówka)

- Karta pracy, cz. 4, s. 38.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Słuchanie opowiadania o cyklu rozwojowym motyla. Numerowanie kolejnych obrazków

za pomocą kropek (lub liczb). Oglądanie zdjęć motyli. Słuchanie ich nazw. Opowiadanie

o najciekawszym motylu.

-  Karta pracy Nowe przygody Olka i Ady. Przygotowanie do czytania, pisania, liczenia, s. 74-75

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-litery-liczby-cz-2/mobile/index.html#p=78

- Powiedz co się dzieje na obrazku, narysuj zgodnie z instrukcją: słońce, chmurkę, żabę i kwiatek.

- Popatrz na wzory i policz o ile kratek są oddalone od linii środki pozostałych kwiatów. Pokoloruj kwiaty.

-  Ćwiczenia w czytaniu.

Wyprawka – obrazki, wyrazy (biedronka, konik polny, ważka, stokrotka, mak), nożyczki, kartka, klej.

Dzieci oglądają obrazki. Nazywają zwierzęta i rośliny na nich przedstawione. Dobierają

do nich wyrazy – ich nazwy. Naklejają wyrazy z obrazkami na kartkach.

 WTOREK

1.  Ćwiczenia gimnastyczne –metodą Rudolfa Labana.

Nagranie muzyki marszowej, odtwarzacz CD, paski kolorowej bibuły.

- Zgodnie z muzyką– dziecko maszeruje po obwodzie koła na palcach, gdy nagranie muzyki

jest głośne, a w przysiadzie, gdy nagranie muzyki jest ciche.

- Tańczące bibułki– przy nagraniu dowolnej muzyki dziecko swobodnie tańczy i porusza

paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy

w grze przykuca i układa z bibułki dowolne kształty na podłodze.

-  Po kole– na podłodze układa koła z bibułki i skacze dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą stronę.

-  Powitania bibułką – dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez rodzica.

- Jak najwyżej– wyrzuca bibułkę do góry, obserwuje jej opadanie, i łapie ją tuż nad podłogą.

-  Sprytne palce– chwyta palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podaje ją sobie do rąk.

- Wiatr i wiaterek– dziecko dmucha na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.

- Latające owady– zgniata bibułkę w kulkę, rzuca przed siebie i podąża jej śladem.

-  Marsz z muzyką– rytmicznie maszeruje dookoła sali przy nagraniu marszowej melodii.

Podczas przerwy w grze przykuca i wyskakuje w górę.

2. Karta pracy cz. 4, s. 39.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Nazywanie zwierząt przedstawionych na zdjęciach. Otaczanie pętlą owadów. Dokańczanie

rysunku motyla według wzoru.

3. Nagranie muzyki o pogodnym charakterze , odtwarzacz CD.

Czytanie opowiadana

− Nastała wiosna. Dzisiaj wybierzemy się na łąkę.

Dziecko spaceruje za rodzicem  w określonym kierunku w rytmie nagrania muzyki o pogodnym charakterze.

Podczas przerwy w muzyce rodzic mówi:

− Jak tutaj pięknie! Tyle kwiatów i miękka, świeża trawa!

Dziecko nabiera powietrza nosem, wydycha ustami na samogłosce – ooo! i sylabie

aaaach! Ponownie maszeruje w rytmie nagrania muzycznego. Podczas przerwy w muzyce rodzic kontynuuje:

− Czy czujesz, jak pachną kwiaty i kwitnące krzewy?

Dziecko zatrzymuje się, nabiera powietrza nosem, a wypuszcza ustami, naśladując wąchanie kwiatów. Następnie udaje kichnięcie.

Ponownie maszeruje rodzic mówi:

− Pora odpocząć. Kładziemy się na trawie i powoli oddychamy.

Dziecko wykonuje wdech nosem, wydech ustami, następnie wdech ustami i wydech ustami.

− Zasypiamy, słuchamy wiosennej muzyki.

W tle słychać cichą muzykę. Dziecko miarowo oddycha, z dłońmi ułożonymi na przeponie.

− Zaczyna powiewać wiatr. Szumi trawa. Wiatr wieje coraz mocniej.

Dziecko przechodzi do pozycji stojącej. Nabiera powietrza nosem i wypuszcza je, równocześnie wypełniając powietrzem policzki.

4.  Zabawy z sześcianem.

- Przypomnienie cech kwadratu.

- Nakreśl w powietrzu kształt kwadratu.

- Jakie są boki kwadratu?

-  Zapoznanie z sześcianem.

Kilka sześcianów różniących się wielkością.

Prezentujemy dziecku kilka sześcianów różniących się wielkością. Nazywa figury. Dziecko je

ogląda. Liczy ściany. Określa ich kształt – kwadrat. Układa figury według wzrastającej

wielkości, a potem – według malejącej.

-  Karta pracy, cz. 4, s. 40.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Oglądanie sześcianów. Określanie różnic i podobieństw między nimi.

Oglądanie rozłożonego sześcianu – jego siatki. Liczenie kwadratów. Rysowanie na każdej

ścianie innego owada. Oglądanie obrazków sześcianu w różnym położeniu.

- Zabawy z sześcianem – kostką.

Duża kostka z krążkami (lub liczbami).

Dziecko rzuca kostką i wykonuje tyle czynności podanych przez rodzica ile oczek (lub jaką liczbę) wyrzucono na kostce.

Czynności: podskoki, skłony, przysiady, okrzyki…

5. Prawda- fałsz

Czy to prawda, czy to fałsz?

- Konik polny w wodzie gra.

- Żaba dwie głowy ma.

- Biedroneczki są w kropeczki.

- Motyle mają ciepłe czapeczki.

-  Stokrotka jest czerwona.

-  Ważka jest większa niż wrona…

6. Kolorowanka Łąka w maju.

Wyprawka: karta L, kredki.

7. Zabawa z elementem dramy Jestem…

Obrazki przedstawiające mieszkańców łąki (motyla, pszczołę, bociana, żabę, konika polnego).

 Dziecko losuje obrazek przedstawiający mieszkańca łąki (motyla, pszczołę, bociana,

żabę, konika polnego). Za pomocą ruchów i głosu przedstawia go, nie pokazując obrazka.

Rodzic odgaduje, o jakie zwierzę chodzi. Potem następuje zamiana ról.

-  Karta pracy, cz. 4, s. 41.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Rysowanie motyla po śladach.

Kolorowanie rysunku. Rysowanie po śladzie drogi motyla do stokrotki.

ŚRODA

1. Zabawy przy piosence Wiosna na łące.

- Dziecko maszeruje po okręgu koła, biega na palcach, przeskakuje z nogi na nogę, wykonuje skoki obunóż; podczas przerwy w muzyce: robi skok w przód, dwa kroki w tył; skok

w przód, skok w tył, obrót wokół siebie.

- Dziecko próbuje naśladować ruchy zwierząt i roślin żyjących na wiosennej łące

(np. stokrotki – stanie ze złączonymi nogami, prosto, z głową wyciągniętą do góry, z rozłożonymi rękami…).

.

2.  Karta pracy, cz. 4, s. 42.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Liczenie pszczół. Łączenie pszczół z obrazkiem plastrów, do których lecą. Kończenie kolorowania plastrów miodu.

Oglądanie zdjęć. Słuchanie nazw produktów, które otrzymujemy dzięki pszczołom.

.

3.  Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa Wiosenna pogoda.

Dziecko spaceruje po dywanie. Na hasło Burza zatrzymuje się, klaszcząc nad głową i równocześnie mówiąc: bum, bum, bum. Ponownie spaceruje, na hasło Lekki wiatr – dziecko podskakuje z nogi na nogę. Ponowny marsz, na hasło Słońce – unosi ręce w górę, porusza nimi w nadgarstkach.

4.  Wykonanie biedronek.

Przewodnik str.68

-  Rozmowa na temat budowy biedronki.

Duże zdjęcie/obrazek biedronki.

Na zdjęciu/ilustracji pokazujemy części ciała biedronki, nazywa je (pancerz, pod nim skrzydła, głowa, oczy, aparat gębowy, nogi, czułki).

Biedronki należą do rodziny chrząszczy. Przechodzą przez stadia przeobrażenia (jak np.

motyl). W Polsce najczęściej spotykanymi gatunkami biedronek są dwukropki i siedmiokropki, co oznacza, że liczba kropek nie wskazuje na wiek, tylko na gatunek. Biedronki są pożyteczne, bo zjadają mszyce – szkodniki roślin.

-  Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.

Potrzebne: patyki, nici (grube), narysowane wzory biedronek na czarnym i czerwonym kartonie, nożyczki, klej.

-  Przymocowanie półmetrowej nitki do każdego patyka.

-  Wycinanie wzorów.

-  Składanie czerwonego krążka na pół, rozprostowanie go, a następnie rozcięcie wzdłuż linii

zgięcia.

-  Naklejanie na czarny korpus biedronki dwóch czerwonych skrzydełek.

- Dorysowanie flamastrami (gdy klej przyschnie) kropek na skrzydełkach.

-  Przymocowanie nitki do biedronki.

5. Ćwiczenia logorytmiczne Rób to, o czym mówi wiersz.

Dziecko porusza się zgodnie z tekstem wypowiadanego przez rodzica wierszyka.

Zrób do przodu cztery kroki,

i rozejrzyj się na boki.

Tupnij nogą raz i dwa,

ta zabawa nadal trwa.

Teraz w lewo jeden krok,

przysiad, i do góry skok.

Zrób do tyłu kroków trzy,

by koledze otrzeć łzy.

6.  Posłuchaj muzyki Antonia Vivaldiego Cztery pory roku. Wiosna.

https://www.youtube.com/watch?v=Z_tk-AhlA1o

7. Owad czy nie? -zabawa rozwijająca koncentrację uwagi oraz umiejętność określania, kto należy do rodziny owadów. Rodzic wymienia różne owady i zwierzęta, zadaniem dziecka jest odgadnięcie czy to owad czy zwierzę.np. motyl, ćma, mucha, biedronka, mrówka, konik polny, pszczoła, osa, szerszeń, bąk, komar, chrabąszcz, żuk, ważka, czy zwierzę: wydra, kuna, lemur, itd.

Rodzic wypowiada różne nazwy – jeśli pojawi się nazwa owada, dzieci

klaszczą w ręce; jeśli pojawi się nazwa innego zwierzęcia, nie klaszczą. Dziecko może podzielić wyraz na sylaby i głoski.

CZWARTEK

1.  Zabawy z piłkami

Piłka, tamburyn, nagranie muzyki o różnym charakterze, odtwarzacz CD.

-   Piłki leżą na podłodze. W rytmie muzyki bieg na palcach między piłkami w dowolnych kierunkach.

- Siad skrzyżny. Turlanie piłki wokół siebie. Podkład stanowi cicho grająca muzyka. Podczas

przerwy w muzyce przesuwanie piłki z poleceniem: przed, za, obok, nad – uniesienie jej

w górę.

-  Leżenie przodem. Ręce wyciągnięte przed siebie trzyma piłkę. Na dźwięk tamburynu lub klaśnięcie w ręce uniesienie piłki nad podłogę, bez oderwania nóg od podłogi.

-  Przejście do stania. Podrzucanie i chwytanie piłki w rytmie nadanym przez rodzica.

2. „ Łąka”- zabawa plastyczna.

Zielone kartki, pastele olejne.

 Wyrażanie swoich wrażeń i przeżyć za pomocą ekspresji plastycznej – rysowanie łąki na zielonych kartkach pastelami olejnymi.

Można jeszcze zrobić łąkę za pomocą stemplowania.

Potrzebne materiały: 2 kartki, farby i  patyczki higieniczne

https://www.youtube.com/watch?v=q85x875FfGc

3.  Słuchanie wiersza Bożeny Formy Wiosna.

https://www.youtube.com/watch?v=toHxCZxUjac

Powiał wiatr majowy,

łąka zapachniała,

Świeżą koniczyną,

pokryła się cała.

Brzęczą głośno pszczoły,

pracują wytrwale.

Zapylają kwiaty,

nie nudzą się wcale.

Słońce mocno grzeje,

świat do życia budzi.

Dobry czas nastaje

dla zwierząt i ludzi.

4. Zachęcam do obejrzenia filmu o łące

.https://www.youtube.com/watch?v=bgmm4e9ARw4

5.  Oglądanie filmu edukacyjnego Pszczoły i miód.

https://www.youtube.com/watch?v=LMLSxZJTNnE

https://www.youtube.com/watch?v=PX8JKShqt9c

https://www.youtube.com/watch?v=exknqkNNFGg

-  Rozmowa na temat znaczenia pszczół w życiu człowieka – na podstawie filmu edukacyjnego.

- Jaką rolę odgrywają pszczoły w naturze? (Zbierają nektar z kwiatów i wydzielinę z liści zwanej spadzią. Zapylają rośliny).

- Co zagraża pszczołom? (zanieczyszczenie środowiska, choroby, środki chemiczne stosowane w rolnictwie)

- Co to jest pasieka?

-  Kto to jest pszczelarz i jaka jest jego rola?

- Jakie pszczoły zamieszkują ul? (królowa, pszczoły robotnice, trutnie)

-  Po czym rozpoznaje siebie pszczela rodzina? (po zapachu wydzielanym przez królową)

-  Jakie zadania wypełnia w ulu pszczoła robotnica? (Sprząta, karmi larwy, robi wosk pszczeli, jest strażniczką, przynosi nektar do ula, który zamieniany jest w miód.)

- Co produkują pszczoły w ulu? (miód, pyłek kwiatowy, kit pszczeli, wosk)

- Zapoznanie z nazwami miodu, np.: akacjowy, lipowy, wielokwiatowy, rzepakowy, spadziowy. (Nazwa miodu pochodzi od rośliny, z której pszczoły zebrały nektar).

- Podkreślenie wartości zdrowotnych miodu, wykorzystanie miodu w medycynie, do produkcji

kosmetyków.

-  Oglądanie stroju pszczelarza, wyjaśnienie dzieciom, że strój ten chroni pszczelarza przed

użądleniem pszczół.

- Degustacja miodu (lub wykonanego napoju z wody, miodu i cytryny). Określanie smaku,

konsystencji, koloru miodu.

6. Ćwiczenie wizualizacyjne Odpoczynek na łące.

Dziecko kładzie się na dywanie, zamyka oczy, wczuwa się w tekst mówiony przez rodzica.

Wyobraź sobie, że leżysz na łące. Owiewa Cię ciepły wiatr, ogrzewa świecące z góry słońce.

Wsłuchujesz się w odgłosy – słyszysz brzęczenie pszczół przelatujących z kwiatka na kwiatek, delikatny szum skrzydełek fruwających motyli, z oddali słychać cykanie konika polnego. Wokół Ciebie wiele barw – zieleń miesza się z czerwienią maków i żółcią mniszków, i jaskrów. Wąchasz łąkowe powietrze. Czujesz się zrelaksowany i wypoczęty…

PIĄTEK

1.  Kończenie rymowanek o łące.

Trawa, kwiaty, biedronka – to na pewno… (łąka)

Czerwone jak gotowane raki – to… (maki)

Ma żółty środek, białe płatki,

łodyga u niej wiotka.

Ten łąkowy kwiat to… (stokrotka)

Piegowata dama. Po łące chodzi od rana.

Wygrzewa się w promykach słonka.

To maleńka… (biedronka)

Czy to fruwające kwiaty? Jest ich tyle! Nie, to… (motyle)

Lata, lata koło nosa. Uwaga! To groźna… (osa)

Lata, lata obok czoła. To miodna… (pszczoła)

.

2. Założenie pierwszej karty zielnika.

- Oglądanie obrazków roślin łąkowych, przypomnienie ich nazw.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

- Opowiadanie o zastosowaniu roślin zielnych, np. syropy, kremy, suszone zioła na herbatę (np. rumianek), szampon pokrzywowy, krem rumiankowy…

- Wykonanie przez każde dziecko pierwszej strony własnego zielnika.

Rośliny (np. koniczyna, mniszek pospolity, szczaw…), kawałki taśmy

klejącej, kartkę z bloku technicznego (kolorowa).

Przygotowanie rośliny do zasuszenia: układanie na osobnych kartkach, nakrywanie

drugą kartką i wkładanie między strony grubej książki; po włożeniu rośliny obciążenie książki i pozostawienie do wyschnięcia na około dwa tygodnie. Po zakończeniu suszenia dziecko wykonuje następujące czynności:

• Układa roślinę na kartce.

• Przykleja ją do kartki za pomocą taśmy klejącej.

• Podpisuje z pomocą rodzica.

• Nazywa wskazywane części (łodyga, korzeń, liść, kwiat).

3. Ćwiczenia oddechowe Dmuchamy na dmuchawiec (mniszek pospolity).

Dziecko naśladuje dmuchanie na trzymaną w ręce roślinę. Dmuchają mocno, aż do braku powietrza.

4.  Słuchanie wiersza Anny Onichimowskiej Zielnik.

Obrazki lub zdjęcia roślin

Biały rumianek.

Na drugiej –

mały bukiet sasanek.

Na trzeciej –

liście dębu i babki.

Na czwartej –

fiołki, konwalie, bratki.

-  Rozmowa na temat wiersza.

-  Jakie rośliny znajdowały się na kartkach?

- Dlaczego był tam rysunek sasanek?

- Dlaczego zakładamy zielnik?

5. Zabawa relaksacyjna Złota żaba.

W czasie zabawy musimy siedzieć bardzo cicho .

Siadamy na podłodze i krzyżujemy nogi.

Możemy jedną stopę położyć na udzie, jeśli mamy na to ochotę .

Utrzymujemy  plecy w wyprostowanej pozycji, a potem lekko opuszczamy barki.

Zamykamy  oczy.

Czy widziałeś kiedykolwiek małą, złotą żabkę, która siedzi na dużym, zielonym liściu lilii wodnej cicho, cichutko… tak cicho, że nic się nie porusza, a żabka wygląda, jakby spała? Dzisiaj  będziemy takimi żabkami. Wyobraź sobie, że siedzimy na liściu lilii wodnej pośrodku stawu…

Siedzimy tam, jak ta żabka, bardzo cicho, i oddychamy powoli. Nabieramy głęboko powietrza do płuc i wypuszczamy je do końca. W ten sposób żaby łapią muchy na kolację – siedzą tak cicho, że muchy ich po prostu nie widzą. Nagle wyciągają swój długi język i łapią muchę. Czy potrafisz tak szybko wystawić język? A teraz siedzimy spokojnie, a ja będę udawać bzyczącą muchę. Za każdym razem, kiedy wydam z siebie taki dźwięk (demonstruje ten dźwięk), możesz wystawić język i złapać muchę. Na zakończenie będziesz mógł szepnąć mi na ucho, ile much złapałeś.

6. Karta pracy, cz. 4, s. 43.

Odszukanie na obrazku ukrytych zwierząt. Nazywanie ich. Określanie, dlaczego trudno

było je odszukać. Oglądanie zdjęć. Słuchanie nazw produktów z roślin zielnych.

-  Karty pracy Nowe przygody Olka i Ady. Litery i liczby, cz. 2, s. 76.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-litery-liczby-cz-2/mobile/index.html#p=78

Czytanie zdań, pisanie X pod wyrazem tak jeżeli zadanie jest prawdziwe, lub pod wyrazem

nie, jeżeli zdanie jest fałszywe.

7.  Zabawa ruchowa Owady na łące.

Sylwety zwierząt: konik polny, bocian, żaba, pszczoła.

Kiedy rodzic pokaże lub powie sylwetę konika polnego/ konik polny

dziecko skacze po łące i wydają dźwięki: Cyk, cyk, cyk. Kiedy pokaże lub powie sylwetę

bociana/ bocian, dziecko chodzi po łące i klekoce. Kiedy pokaże lub powie sylwetę żabki/ żabka dziecko skacze żabimi skokami, rechocząc. Gdy pokaże lub powie sylwetę pszczoły / pszczoła dziecko fruwa, bzycząc.

8.  Układanie sylwet owadów z klocków w kształcie figur geometrycznych.

Klocki w kształcie figur geometrycznych.

Dziecko układa sylwety owadów z klocków w kształcie figur geometrycznych. Nazywa

swoje owady i podaje nazwy figur geometrycznych, z jakich je ułożyło.

                                                                                  Pozdrawiamy i życzymy miłej zabawy

Panie z grupy Misie

http://www.wena.szkoleniazawodowe.com.pl/userfiles/NODN_WENA/Zaburzenia%20percepcji%20s%C5%82uchowej%20u%20dzieci%201.pdf

https://www.mp.pl/pacjent/otolaryngologia/choroby/choroby-uszu/161544,klopoty-ze-sluchem-u-dzieci-poradnik-dla-rodzicow

https://www.mjakmama24.pl/dziecko/zdrowie/nadwrazliwosc-sluchowa-gdy-halas-boli-aa-gVLd-4ySD-t2UR.html

https://neuroflow.pl/dla-rodzicow/apd-zaburzenia-przetwarzania-sluchowego

https://neuroflow.pl/dla-rodzicow/czy-moje-dziecko-ma-apd

                                                                                                                                  pozdrawiam Anna Guz

https://www.youtube.com/watch?v=rSqEfjzRiX8

Jakie zwierzątka pojawiły się w piosence? Ile było ropuch, rybek, ptaszków, piżmaków, pszczół, wron, świerszczy, jaszczurek, żab i pająków. Spróbuj powiedzieć po angielsku:

one toad (ropucha)

two fishes (ryby)

three birds( ptaki)

four muskrats (piżmaki)

five bees (pszczoły)

six crows (wrony)

seven crickets (świerszcze)

eight lizards (jaszczurki)

nine frogs (żaby)

ten spiders (pająki)

Over in the meadow, In the sand in the sun

Lived an old mother toadie And her little toadie one

"Wink!" said the mother; "I wink!" said the one,

So they winked and they blinked In the sand in the sun

Over in the meadow, Where the stream runs blue

Lived an old mother fish And her little fishes two

"Swim!" said the mother; "We swim!" said the two,

So they swam and they leaped Where the stream runs blue

Over in the meadow, In a hole in a tree

Lived an old mother bluebird And her little birdies three

"Sing!" said the mother; "We sing!" said the three

So they sang and were glad In a hole in the tree

Over in the meadow, In the reeds on the shore

Lived an old mother muskrat And her little ratties four

"Dive!" said the mother; "We dive!" said the four

So they dived and they burrowed In the reeds on the shore

Over in the meadow, In a snug beehive

Lived a mother honey bee And her little bees five

"Buzz!" said the mother; "We buzz!" said the five

So they buzzed and they hummed In the snug beehive

Over in the meadow, In a nest built of sticks

Lived a black mother crow And her little crows six

"Caw!" said the mother; "We caw!" said the six

So they cawed and they called In their nest built of sticks

Over in the meadow, Where the grass is so even

Lived a gay mother cricket And her little crickets seven

"Chirp!" said the mother; "We chirp!" said the seven

So they chirped cheery notes In the grass soft and even

Over in the meadow, By the old mossy gate

Lived a brown mother lizard And her little lizards eight

"Bask!" said the mother; "We bask!" said the eight

So they basked in the sun On the old mossy gate

Over in the meadow, Where the quiet pools shine

Lived a green mother frog And her little froggies nine

"Croak!" said the mother; "We croak!" said the nine

So they croaked and they splashed Where the quiet pools shine

Over in the meadow, In a sly little den

Lived a gray mother spider And her little spiders ten

"Spin!" said the mother; "We spin!" said the ten

So they spun lacy webs In their sly little den

Dorysuj brakujące zwierzątka

Dla młodszych dzieci w załącznikach dostępne są karty do rysowania po śladzie

Karty do pracy w załączniku lub na poczcie:

login jang245@wp.pl

hasło:przedszkole245

• „Niewidzialna zagadka” – doskonalenie percepcji słuchowej, rozbudzanie wyobraźni. R. włącza nagranie z odgłosem przekładanych kartek, https://www.youtube.com/watch?v=mcDZHJKyv3c a dzieci wysuwają propozycje, co to może być. R. wyjaśnia, że odpowiedź znajduje się w worku. W nieprzezroczystym worku ma kilka książek.  Dziecko  przez worek dotyka zawartości i próbuje odgadnąć, co jest w środku.

•     Film edukacyjny „Jak powstaje książka?”                                                                                                                                       https://www.youtube.com/watch?v=5dHmwZRQ0FI
                  
• „Mapa myśli” – ćwiczenie na budowanie wypowiedzi i formułowanie pytań. Dzieci dzielą się swoją wiedzą na temat książek. R. może zadawać pytania pomocnicze: Co to jest książka? Z czego jest zbudowana? Jakie mogą być książki? O czym mogą być? itp. Dzieci stawiają również pytania, na które chciałyby poznać odpowiedź. (Uwaga! R. nie udziela odpowiedzi, siatka wiedzy będzie uzupełniana w trakcie tygodnia wraz ze zdobywaną wiedzą). R. rysuje mapę myśli za pomocą prostych słów i symboli.
• Praca z KP4.8b – ćwiczenie umiejętności oceniania, doskonalenie zdolności grafomotorycznych, rozwijanie kreatywności.
• Książka – wysłuchanie wiersza Anny Kamieńskiej pod tym samym tytułem i rozmowa na temat treści utworu.

Czemu książka stoi niema?
Może o czym mówić nie ma?
Jej literek czarne rządki
Smutne jak jesienne grządki.
Czemu tak nudna, pusta,
Jakby jej zamknięto usta?
Aż tu nagle moja miła,
Niema książka przemówiła.
I gadała i śpiewała,
Czego nie opowiadała!
O przygodach, awanturach,
ptakach, kwiatach, morzach, górach.
Gdzie to wszystko w niej mieszkało?
Jak to wszystko w niej drzemało?
Chyba nie ma o co pytać:
Nauczyliśmy się czytać.

Po przeczytaniu wiersza R. zadaje dzieciom pytania: Czemu początkowo książka była smutna? Czy miała kolorowe obrazki? Dlaczego nagle zaczęła być ciekawa dla osoby mówiącej w wierszu? Co się zmieniło?

• „Regulamin postępowania z książką” – zabawa dydaktyczna z wykorzystaniem KP4.9b. Dzieci oglądają obrazki wskazane na karcie i zastanawiają się, jak jeszcze należy lub nie należy postępować z książkami
• „Różne zakończenia” – zabawa w kończenie zdań. R. odczytuje początek zdania, a dzieci je kończą.

. Zdania: Ola nigdy się nie wstydzi gdy… Klara poczuła wstyd, ale… Maciej wstydzi się… Można się zawstydzić, kiedy… To wstydliwa sprawa… Nie czuję wstydu, kiedy… Kasia czuła się zawstydzona, gdy… Wstyd to uczucie, które… Kiedy się wstydzę…

• Nauka  piosenki „Lubimy bajki” muz. Tomasz Strąk, sł. Stanisław Karaszewski         https://www.youtube.com/watch?v=L2PQj85PYDY

1. Oj rety, rety, co tu się dzieje,
wszędzie są wróżki i czarodzieje.
To nie do wiary, ja chyba śnię,
wszystko, co zechcę, to spełnia się!

Ref.: No, bo my lubimy bajki,
wtedy, kiedy jest nam źle.
My lubimy takie bajki,
które dobrze kończą się.

2. Jeden ruch różdżką, jedno zaklęcie,
oto księżniczka tańcuje z księciem.
Wróżka Kopciuszka stroi na bal,
tylko macochy trochę mi żal.

Ref.: No, bo my lubimy bajki,
wtedy, kiedy jest nam źle.
My lubimy takie bajki,
które dobrze kończą się.

3. Abrakadabra, hokus-marokus,
w czarach jest siła i mnóstwo pokus.
Dla czarodzieja przestroga ta,
aby nie zbudził śpiącego zła.

Ref.: No, bo my lubimy bajki,
wtedy, kiedy jest nam źle.
My lubimy takie bajki,
które dobrze kończą się. (×2)

• „Imię” – zabawa z wykorzystaniem W.20a. Zadaniem każdego dziecka jest odnalezienie i przykrycie, np. kawałkami kolorowego papieru / klockami / kamykami, wszystkich liter swojego imienia.
• Mała książka o książce – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Filipkowskiej i rozmowa na jego temat.

Mała książka o książce ; Agnieszka Filpkowska

Julka już od kilku dni nie chodziła do przedszkola. Miała anginę i musiała zostać w domu. Mama nie zawsze miała czas, żeby się z nią pobawić, czy poczytać jej jakąś książkę, bo była zajęta nadrabianiem zaległości w pracy. Żeby się nie nudzić, dziewczynka wymyślała sobie przeróżne zajęcia. Najbardziej spodobało jej się tworzenie własnych, barwnie ilustrowanych książeczek. Kilka kartek papieru składała na pół, wkładała jedną w drugą i po zrobieniu na grzbiecie dwóch otworów dziurkaczem, związywała wszystko razem ozdobną wstążeczką. Potem zabierała się do zapełniania stron obrazkową opowieścią, gdzieniegdzie opatrzoną prostym słowem, które już potrafiła samodzielnie napisać. – Mamo, jak będę duża, to zostanę księgarnią – oznajmiła pewnego dnia Julka pochłonięta ozdabianiem swoich małych arcydzieł. – Doprawdy? – rzuciła mama, zerkając na córkę znad laptopa, po czym zanurzyła usta w zimnej już kawie, tylko po to, by nie wybuchnąć śmiechem. – To znaczy, czym dokładnie będziesz się zajmować? – No jak to czym? Robieniem książek, tak jak teraz – odpowiedziała dziewczynka. – Wiesz, córciu, księgarnia to właściwie nie jest osoba, tylko miejsce, taki sklep, w którym można kupić książki. I tam pracują księgarze albo księgarki, czyli osoby, które powinny znać się na literaturze, umieć coś doradzić, polecić – wyjaśniła mama. – Ale zanim książka trafi do księgarni, nad jej powstaniem pracuje wiele osób. – No popatrz, a ja robię wszystko sama i to jeszcze z anginą – rzekła z dumą Julka. – Tak, jesteś bardzo dzielna – przyznała ze śmiechem mama. – I wiesz co? Mam dla ciebie ciekawe zadanie. Co powiesz na stworzenie książki o tym, jak powstaje książka? – Super pomysł! – ucieszyła się mała artystka. – To od czego powinnam zacząć? – Hmmm… Najpierw powinnaś narysować las. – Jak to? To książki powstają w lesie? – Nie w lesie, tylko z lasu, a dokładnie z rosnących w nim drzew, które są ścinane, potem odpowiednio mielone i w specjalnej fabryce przetwarzane na papier – sprostowała mama. Julka zostawiła na razie stronę okładki pustą. Na kolejnej zaś naszkicowała stojące w szeregu drzewa o rozłożystych koronach. Od nich skierowała strzałkę w stronę złożonej z prostokątów i trójkątów fabryki z dymiącymi kominami. A dalej narysowała pokaźną stertę papierów. I czekała na dalsze wskazówki. – Teraz potrzebujemy autora, czyli osoby, która wymyśli opowieść. Od niego wszystko zależy. To on tworzy świat, jaki będziesz sobie później wyobrażać jako czytelnik. Zapełnia ten świat bohaterami, którym pozwala przeżywać różne przygody – kontynuowała mama. – To on w magiczny sposób przemienia pustą kartkę papieru w barwną, tętniącą życiem historię. W Julkowej książeczce wnet pojawił się pochylony nad dużym zeszytem mężczyzna w okularach, trzymający w ręce coś, co chyba miało być długopisem. Z głowy pisarza „wypączkowała” chmurka pełna pomysłów autora. Była tam królewna w krzywej koronie, ziejący pomarańczowym ogniem smok i rycerz z mieczem w dłoni. – Piękne te twoje rysunki – skomentowała mama z uznaniem. – Może zamiast księgarnią, zostaniesz ilustratorką. To kolejna ważna osoba tworząca książkę. – Czasami ważniejsza od pisarza, prawda? Bo w niektórych książkach są tylko obrazki, tak jak w mojej! – ożywiła się Julka. – Wiem! Na następnej stronie narysuję siebie, jak tworzę ilustracje do mojej książki! – I tak też zrobiła. – Dobrze, to teraz czas na współpracę z wydawnictwem – podsumowała mama. – Pracują tam redaktorzy, którzy podpowiadają autorowi, jak ulepszyć napisany tekst, dokonują korekty, czyli poprawiają znalezione błędy, i przygotowują książkę do druku. – A na czym polega to przygotowanie? – zainteresowała się mała ilustratorka. – Na wybraniu odpowiedniego koloru, kształtu czy wielkości liter, rozmieszczeniu tekstu oraz ilustracji na stronie, na zaprojektowaniu okładki i stron tytułowych – wyliczała mama. – O, widzę, że już naszkicowałaś małe wydawnictwo. – Tak, tu jest redaktor, który czyta książkę i poprawia błędy – objaśniała Julka, wskazując postać siedzącą przy nieforemnym biurku. – A ten wybiera najładniejsze literki z tych powieszonych na maleńkich wieszaczkach. – Pięknie! – zachwyciła się mama. – Choć wiesz, dziś pisarze i redaktorzy zwykle pracują na komputerach, tak jest szybciej i wygodniej – dodała rozbawiona. – Ciekawa jestem, jak narysujesz drukarnię, do której właśnie zmierzamy. Są tam specjalne maszyny, które na ogromnych arkuszach papieru drukują wiele stron książki jednocześnie. Potem te arkusze trzeba odpowiednio pociąć, złożyć w całość i skleić albo zszyć. A na koniec oprawić w piękną okładkę. I tak powstał szkic drukarni, w której drukarze, niczym dzielne krawcowe, próbowali okiełznać pokrytą mrówczym pismem płachtę papieru za pomocą nożyczek oraz igły z nitką. – Brawo, Julciu! – Mama pogładziła córkę po głowie. – Tak właśnie powstaje książka, która zostanie teraz wysłana do księgarni, gdzie stanie na półce, a potem trafi do rąk czytelników. – A moja, jak już wyzdrowieję, trafi do Julka, którego narysuję na okładce z otwartą książką na kolanach! – oznajmiła radośnie dziewczynka, dumna ze swojego dzieła.

• Rodzic  czyta dzieciom wierszyk:

Jak powstaje każda książka? Kto słuchał, odpowie. Najpierw rodzi się w pisarza pomysłowej głowie. Gdy redaktor w wydawnictwie tekst dobrze ogarnie, O druk, cięcie i oprawę poprosi drukarnię.

• „Jak powstaje papier?” – praca z KP4.7a, doskonalenie myślenia przyczynowo-skutkowego, poszerzanie wiedzy ogólnej.
• Wprowadzenie litery F, f: (Sposób wprowadzenia litery i zabawy potrzebne do ich utrwalania można znaleźć na naszej stronie we wcześniej podanych treściach.) 1. zaaranżowanie sytuacji, w której pojawi się wyraz podstawowy, np. burza mózgów – Czego potrzebujemy, aby stworzyć książkę dla dzieci? (kartki, papier, komputer, drukarka – farby); 2. wydzielenie jednej głoski, by utożsamić ją później z wprowadzaną literą; 3. analiza i synteza słuchowa wyrazu podstawowego; 4. wprowadzenie schematu i modelu; 5. poprawna artykulacja wyrazu podstawowego; 6. tworzenie schematu i modelu wyrazu; 7. podział modelu na zgłoski; 8. zastępowanie okienek modelu literami drukowanymi; 9. wyodrębnienie z wyrazu podstawowego „farby” pierwszej głoski, poszukiwanie jej w innych wyrazach; 10. pokaz nowej litery drukowanej, analiza pokazywanej litery, jej elementów, wodzenie palcem po małej i wielkiej literze drukowanej.
• Praca z KP4.5a – poszukiwanie grafemu litery, doskonalenie percepcji wzrokowej i zdolności grafomotorycznych.
•  KP4.5a • Praca z W.4 – ozdobienie szablonu litery dowolnym materiałem.
• Zabawa z W.20a – rozpoznanie nowej litery wśród innych liter.
•  Praca z KP4.5b – doskonalenie percepcji słuchowej i zdolności grafomotorycznych, czytanie globalne.
• Do wydruku: szlaczki, literki, nauka pisania, dla chętnych dzieci.

http://bystredziecko.pl/karty-pracy/nauka-literek/1/nauka-literek-szablon-f.pdf

http://bystredziecko.pl/karty-pracy/nauka-pisania/2/nauka-pisania-f.pdf

http://bystredziecko.pl/karty-pracy/szlaczki/szlaczki-l-9.pdf

http://bystredziecko.pl/kolorowanki/mandala/kolorowanka-mandala-prosta-01.pdf

• „Bingo z literami: p, b, d, t, ł, m, n, w, u” – zabawa z wykorzystaniem W.49b. Zasada gry w bingo, z tym że litery się powtarzają, a dziecko decyduje, którą zakryje. Wygrywa ta osoba, która jako pierwsza zakryje cztery pola w pionie, poziomie albo na skos.
•  „Magiczna maszynka” – zabawa matematyczna z wykorzystaniem maszynki z W.45–47. R. prosi dzieci o wybranie takich okienek na suwakach, by łącznie powstała liczba, którą wskaże, np. 9, 2, 8. Uwaga! dzieci dzielą sie swoimi pomysłami po ułożeniu, ponieważ każdy może mieć inną konfigurację, np. jedna osoba może mieć w okienku III + 2 + 2 + 1 , kolejna 3 + I + IIII + puste, inna, III + 1 + 4 + 0 itd. Warto zwrócić uwagę, że kolejność nie zmienia wyniku (3+4+1+1=9 oraz 4+1+1+3=9).
• Praca z KP4.6 – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej, dekodowanie.
• „Części książki” – wprowadzenie słownictwa do czytania globalnego dotyczącego budowy książek. R. prezentuje wyrazy do czytania globalnego. Dzieci odczytują pierwszą literę, następnie R. czyta cały wyraz, a dzieci go powtarzają: autor, okładka, grzbiet, ilustracja, tytuł, numer strony, spis treści. Jeśli są dzieci czytające, to one odczytują całe wyrazy.
• „Quiz” – rozpoznawanie zdań prawdziwych i fałszywych, doskonalenie logicznego myślenia. R. czyta zdania na temat budowy książek, a dzieci za pomocą lizaków TAK /NIE z W.21 głosują, czy są to zdania prawdziwe, czy fałszywe.

Przykładowe zdania: – Okładka to zewnętrzna część książki. – Autor to osoba, która napisała książkę. – Każda książka ma 5 stron.  Spis treści to miejsce, gdzie jest umieszczone nazwisko autora. – Ilustracja to rysunek w książce. – Ilustracje zawsze muszą być kolorowe. – Grzbiet książki to inna nazwa pierwszej strony. – Spis treści pozwala zobaczyć, co zawiera książka i na których stronach. – Okładka jest w środku książki.

• „Moja książka” – praca z KP4.7b, doskonalenie twórczego myślenia i zdolności grafomotorycznych, przypomnienie rodzajów książek (kucharskie, przewodniki, dla dzieci, albumy, atlasy, słowniki itp.). Dzieci decydują, jaki rodzaj książki chciałyby stworzyć. Następnie wykonują zadanie z KP4.7b i prezentują swoje okładki
•  „Ilustracja” – praca plastyczna w dowolnej technice. Dzieci tworzą ilustrację do swojej książki z wykorzystaniem dowolnej techniki, np. farb, pasteli, kredek, mazaków, wyklejanek. Podpisują się na odwrocie kartki.

Zachęcam nadal do dzielenia się z nami wspólnymi zabawami z dziećmi i wysłanie zdjęć na adres e-mail reniapoz@o2.pl  Zdjęcia zostaną zamieszczone na stronie internetowej naszego przedszkola w galerii ,, Zabawy naszych przedszkolaków w domu’’

• „Na półce” – praca z KP4.8a, segregowanie książek wg pierwszej litery tytułu.

Tu była zaplanowana wycieczka do BIBLIOTEKI , ale sytuacja nie pozwoli nam tego zrealizować .  Głowa do góry nadrobimy , obiecuję.  

• Praca z KP4.9a – ćwiczenie spostrzegawczości, dostrzeganie różnic w obrazkach.
• „Na półce” – segregowanie książek wg kategorii. Wybrane przez siebie książki dzieci układają na półkach (np. stolikach, krzesłach, parapecie) oznaczonych kategorią (w zależności od dostępnych książek, np. albumy, encyklopedie, wiersze, bajki dla dzieci).
• „Zabawa w księgarnię” – przyjmowanie ról. R. losuje kto będzie  księgarzami, a kto kupującym  dowolną książkę. Podczas zabawy dzieci posługują się pieniędzmi z W.56. R. pomaga tym, którzy tego potrzebują, w wybraniu odpowiednich monet i banknotów. Zadaniem księgarza jest sprawdzenie, czy kwota się zgadza – jeśli kupujący się pomyli, następuje zmiana (kupujący staje się księgarzem).

Tu była zaplanowana wycieczka do KSIĘGARNI , ale sytuacja nie pozwoli  nam tego zrealizować .  Głowa do góry nadrobimy , obiecuję.  

• "Życie książek" - wiersz dla dzieci                      

      https://www.youtube.com/watch?v=OXO8UMRGQbo

• Posłuchaj piosenek:

„Piosenka o książeczce”

https://www.youtube.com/watch?v=wnJFiwa5a8U

"Podróż do krainy bajek"

https://www.youtube.com/watch?v=yFcvIKAnFZE

„Piosenka o czytaniu książek”

https://www.youtube.com/watch?v=1g8LubYjMsA

„Magiczna podróż”

https://www.youtube.com/watch?v=nAgxUyX-Fwg

„Bajeczki”

https://www.youtube.com/watch?v=aGfrMwIbPTY

Zachęcam Państwa do grania z dziećmi w gry planszowe, dzięki takim aktywnościom dzieci przyzwyczają się do ponoszenia porażki i radzenia sobie z tak trudnymi emocjami.

 Warto znaleźć czas, by wygodnie usiąść i przeczytać dziecku kilka stron jego ulubionej bajki. 20 minut wspólnej lektury to dla dziecka  bardzo wiele. Książki mają wielką moc – budują więź między rodzicem a dzieckiem i pozytywnie wpływają na rozwój.

Życzymy miłej owocnej pracy! Pozdrawiamy cieplutko

Renata Poznańska

Pani Jolanta Jakubowicz