https://www.youtube.com/watch?v=TcLK9ZBUsDs

2.Praca plastyczna

Wykonanie konturów twarzy z talerzyków papierowych

 https://pracaplastyczna.pl/index.php/rodzina-emocje/1252-jak-sie-czujesz

Wykonanie wraz z dzieckiem emblematów z konturem twarzy: uśmiechniętej, smutnej, złej i omówienie ich.

3.Rodzic czyta opowiadanie, zadaniem dziecka jest podniesienie emblematu adekwatnego do zdarzenia w opowiadaniu.

Opowiadanie o Jasiu

Jaś przyszedł do przedszkola z mamą. Wszedł do sali i już miał zostać i bawić się z dziećmi, ale postanowił jeszcze raz mamę pocałować i pożegnać się. Mocno przytulił się do mamy i zrobiło mu się smutno, że mama z nim nie zostanie.          

(Jak czuł się Jaś ?)

Po krótkiej chwili Jasio pożegnał się z mamą i poszedł do bawiących się kolegów, którzy budowali zamek z klocków. Jasio zaczął bawić się z nimi. Razem zbudowali ogromną wieżę zamkową. Jasio bardzo się cieszył, że wieża jest taka wysoka.,, Proszę Pani, zobacz jaką wielką wieżę zbudowaliśmy’’- krzyczał z radości na cały głos.                                                                                                                  

( Pokaż teraz emblemat twarzy wyrażający uczucia Jasia)

W pewnym Momocie Julia potknęła się o samochód przewracając się na wieże z klocków i zburzyła ją. Jaś bardzo się zdenerwował. ( Jak czuł się Jaś?)

Julia przeprosiła Jasia i powiedziała, że pomoże mu odbudować wieże, po czym chłopiec uśmiechną się przyjął przeprosiny i zaprosił Julkę do wspólnej zabawy.

( Jaką minę miał Jaś?)

4.Rozmowa na temat uczuci radości, smutku, złości.  

,,Jak więc widzisz, w różnych sytuacjach przeżywamy różne uczucia i każdy ma prawo być wesoły, radosny, uśmiechnięty, a czasami smutny, czy zły. Musimy pamiętać o tym, że nie możemy nikomu zrobić krzywdy ani przykrości z powodu złego humoru. Uśmiechając się do innych, inni będą uśmiechali się do nas i świat będzie dzięki temu piękniejszy’’ – Uśmiechnij się teraz do mnie jak potrafisz najpiękniej.

5. ,, Moje uczucia’’ – zabawa z minkami

Rodzic rozwiesza rysunki twarzy uśmiechniętej, smutnej, złoszczącej się.                                                                                   Czyta zadania opisujące różne sytuacje. Zadaniem dziecka jest stanąć pod ilustracją, która wyraża emocje w następujących sytuacjach:

- Dostałem nową zabawkę

- Brat przeszkadza mi w zabawie

- Kolega mnie bije

-  Popsuła mi się moja zabawka

- Pani w przedszkolu mnie pochwaliła

- Rodzice zabierają mnie na lody

- Koleżanka niszczy mój rysunek

- Tatuś nie zdążył się z Tobą pobawić

- Mam urodziny

6. Zabawa muzyczno- ruchowa ,, Smutno- wesoło’’

Reagowanie ruchem na usłyszany sygnał dźwiękowy.

Ścieżka dźwiękowa radość, smutek, złość

http://scholaris.pl/resources/run/id/109731

7. Puzzle - Emocje

(wycinanie, układanie, naklejanie)

file:///C:/Users/Wiolka%20B/Desktop/Puzzle-1.pdf

Wtorek

Temat: Co zrobić, gdy chce mi się płakać?

1.Bajka terapeutyczna ,, O tym jak smutna dziewczynka przestała być smutna'’

W pewnej krainie żyła sobie smutna dziewczynka. Nawet gdy się dobrze bawiła, gdzieś w kącikach oczu czaił się smutek kładący cień na wszystko, co dobre. Zdawać by się mogło, że dziewczynka powinna być radosna i bardzo szczęśliwa: Miała kochającą rodzinę, kolegów i koleżanki, z którymi się bawiła, była zdrowa, nie brakowało jej jedzenia... Powody jej smutku były więc dość zagadkowe.

Dziewczynka miała jednak pewną niezwykłą cechę, która wyróżniała ją spośród rówieśników. Dostrzegała więcej niż inni, czuła mocniej niż inni, była bardziej wrażliwa od innych. Zauważała rzeczy, na które zwykle ludzie nie zwracają uwagi, o których nawet nie myślą. Gdy wychodziła na podwórko, tam gdzie inni widzieli wesołą gromadkę dzieci, smutna dziewczynka dostrzegała samotnie bawiące się, smutne dzieci: chłopca siedzącego w rogu piaskownicy, z którym nikt nie chciał się bawić, ponieważ nosił okulary. Któreś z dzieci wymyśliło, że kto nosi okulary, ten na pewno musi być przemądrzały. Żadne jednak nie próbowało się o tym przekonać. Wystarczyło, że ktoś to powiedział i wszystkie dzieci przyjęły, że tak jest.

Zauważyła też piegowatą dziewczynkę nerwowo ściskającą swojego misia, z której dzieci się śmiały tylko dlatego, że miała piegi. Dziewczynka tak się tym denerwowała, że podczas zabawy często coś upuszczała, potykała się, czasem nawet przewracała, przez co dzieci przezywały ją już nie tylko „pieguską” , ale i „niezdarą”.

Był tam jeszcze chłopiec, który przewodził wszelkim zabawom i to on wymyślał, co dzieci teraz będą robić. Był najsilniejszy i najgroźniejszy. To właśnie on najgłośniej wyśmiewał się z innych dzieci i wymyślał im przezwiska. Smutna dziewczynka wiedziała jednak, że chłopiec ten w głębi serca wcale nie jest taki zły, a zachowuje się często tak okrutnie, ponieważ jego tata cały czas na niego krzyczy.

Dziewczynka zauważała smutek nie tylko u dzieci, ale i u dorosłych. Słyszała jak jej sąsiedzi na siebie krzyczą, ponieważ zapomnieli, że można ze sobą rozmawiać. Widziała starszą panią, która o świcie szukała w śmietnikach pustych puszek, by je sprzedać i mieć pieniążki na jedzenie. Nie była biedna, po prostu syn zabierał jej całą emeryturę, a potem przegrywał wszystkie pieniądze w karty... Smutnych dorosłych było chyba jeszcze więcej niż dzieci.

Gdy dziewczynka widziała to wszystko, ogarniał ją ogromny smutek i ból, który pogłębiał się jeszcze, kiedy włączała telewizor. Zmieniała szybko kanały w poszukiwaniu programu, który by ją rozweselił, ale zanim udało jej się czasem taki odnaleźć, widziała ludzi, którzy kłamią, udają innych niż są naprawdę, mówią co innego, niż myślą, i choć była za mała, by wszystko zrozumieć, jej niezwykła wrażliwość pozwalała wyczuć fałsz i kłamstwo. Jeszcze trudniejsze były dla niej pokazywane wydarzenia: wojny, strzelaniny, napady, kradzieże, wypadki — same okropności, których dramat tak boleśnie odczuwała, że aż robiło się jej słabo. Przestała więc oglądać telewizję i coraz więcej czasu spędzała na dworze, unikając ludzi i chodząc ze swoim pieskiem na spacery.

Pewnego dnia dziewczynka zapuściła się daleko, daleko w głąb lasu i dotarła do miejsca, w którym jeszcze nigdy nie była. Drzewa stawały się tu jakby bardziej zielone, spośród gałęzi docierało niezwykle jasne słoneczne światło, a ptaki śpiewały wesoło. Nagle usłyszała jakiś dźwięk dochodzący spomiędzy drzew.

W pierwszej chwili dziewczynka pomyślała, że to sarenka, albo inne leśne zwierzątko. Jednak gdy przyjrzała się lepiej, okazało się, że to staruszka zbierająca chrust.

— Co tu robisz sama, tak daleko od domu? Przed czym uciekasz? — zapytała kobieta i uśmiechnęła się do dziewczynki dobrotliwie.

Dziewczynka opowiedziała staruszce o tym wszystkim, co widzi dookoła siebie i o tym, jak bardzo ją to boli.

— Dlaczego życie nie jest bajką? — spytała na koniec staruszkę.

— Ależ życie jest bajką — odpowiedziała nieznajoma

— tylko musisz ją sama napisać.

— Jak to? — zdziwiła się dziewczynka.

— Każdy pisze swoją bajkę — zaczęła spokojnie tłumaczyć staruszka. — Każdy decyduje za siebie, wybiera, tworzy swoje życie, pisze własną opowieść. Nie możesz sama uratować świata. Możesz jednak starać się pomóc tym, którzy twej pomocy potrzebują. W każdej bajce czasem pojawiają się strachy i potwory, które trzeba zwalczyć, czy jakaś wiedźma, którą musisz pokonać, ale masz przecież moc, by to zrobić! Każdy ma taką moc, jednak większość o tym zapomina. Musisz pisać swoją własną historię, i jeśli chcesz coś zrobić dla innych, to pokaż, że życie może być dobrą bajką, jeśli tylko sami będą chcieli ją stworzyć.

— Ale jak się za to zabrać? Za tę swoją historię? — zaczęła zastanawiać się dziewczynka.

— Musisz zajrzeć w głąb siebie... — odpowiedziała staruszka.

— Idź dalej ścieżką, którą wybrałaś, wtedy znajdziesz odpowiedź — dodała tajemniczo.

Dziewczynka chciała poprosić staruszkę o wyjaśnienie, jednak zanim zdążyła się odezwać, staruszka jakby rozpłynęła się w powietrzu... W miejscu, w którym stała, pojawił się za to dość pokaźnych rozmiarów żółw. Żółw uśmiechnął się do dziewczynki i zaczął oddalać się w dość szybkim tempie.

„A jednak!” — pomyślała dziewczynka. — „Życie to bajka”.

Dziewczynka próbowała odszukać żółwia, jednak zniknął tak szybko, że nie pozostawił po sobie najmniejszego śladu. Za to bardziej wyraźna stała się ścieżka, która wcześniej gubiła się w wysokiej trawie. Była to ta sama ścieżka, która doprowadziła ją tutaj, lecz ciągnęła się jeszcze dalej, między drzewami i pięła wysoko w górę.

Dziewczynka zaczęła podążać dalej, aż doszła do wielkiego wodospadu. Nie słychać było jednak huku ani szumu wody, lecz kropelki spadając w dół grały tylko jakąś niezwykłą melodię. Gdy dziewczynka podeszła bliżej zauważyła, że tafla wody jest gładka jak powierzchnia lustra i można się było w niej przejrzeć.

Dziewczynka pochyliła się i zobaczyła po drugiej stronie wody inną dziewczynkę, podobną do niej, lecz nie taką samą.

„Czy to jestem ja?” — pomyślała i podeszła jeszcze bliżej do wodnego lustra.

— To możesz być ty — odpowiedziała dziewczynka znajdująca się po drugiej stronie lustra.

Dziewczynka zdziwiona spojrzała na swoje niezwyczajne odbicie. Oczy dziewczynek spotkały się i wtedy stało się coś jeszcze bardziej dziwnego. Wodna dziewczynka jakby zahipnotyzowała smutną dziewczynkę wzrokiem, tak, że ta „zatonęła” w oczach swego odbicia. Poczuła się, jakby jednocześnie spadała i unosiła się do góry. Przed oczami przemykały jej różne obrazy, wspomnienia pomieszane z marzeniami, snami, a wszystkie one w zaskakujący sposób łączyły się w pewną jedną, spójną całość, aż nagle... wszystko zatrzymało się. Dziewczynka znów znalazła się przed taflą wody. Jej odbicie zaczęło drżeć coraz silniej i silniej, aż w końcu tafla wody rozprysła się na wiele odłamków. Po chwili dziewczynka stała przed stosem malutkich, misternie zdobionych lusterek, a po wodzie nie było śladu. Dziewczynka pochyliła się i podniosła jedno lusterko. Gdy w nie spojrzała, ujrzała jakby „echo” tego, co zobaczyła w oczach wodnej dziewczynki. Zaś z tyłu lusterka znajdowało się — pięknie wygrawerowane — jej imię. Dziewczynka zaczęła sięgać po inne lusterka, jednak nic w nich nie zobaczyła. Każde lusterko miało wygrawerowane inne imię, każde już do kogoś należało. Tylko właściciel mógł w nie zajrzeć i zobaczyć... siebie.

Dziewczynka zrozumiała, że powinna znaleźć wszystkich właścicieli lusterek... Niektórych dziewczynka znała, innych musiała dopiero odszukać, choć okazało się to nie takie trudne jak podejrzewała. Bardzo pomocny okazał się jej piesek, który wytropił nieznajomych. Co zaskakujące, lusterka — jakby już należały do tych osób — miały ich zapach, piesek więc odnalazł ich błyskawicznie. Dziewczynka czekała teraz z niecierpliwością, jak zareagują właściciele lusterek, czy coś się zmieni, gdy w nie popatrzą? Czy dostrzegą w nich cokolwiek? Zrozumieją? Czy będą lepsi, szczęśliwsi?

Lusterka najsilniej zadziałały na dzieci. Groźny chłopiec złagodniał i zaprzyjaźnił się z „okularnikiem”. Dzieci przestały się śmiać z piegowatej dziewczynki, a nawet ona sama polubiła własne piegi, które przecież dodawały jej tylko uroku.

Z dorosłymi było już nieco gorzej. Co prawda starsza pani szukająca puszek, spakowała się i gdy tylko dostała kolejną emeryturę kupiła bilet do ciepłych krajów, gdzie mieszkała jej kuzynka i tam odpoczywały w cieniu palm przez długie, długie lata. Jednak krzyczący sąsiedzi krzyczeli nadal... może tylko trochę ciszej. Nie umieli patrzeć sobie w oczy, nie umieli też pewnie spojrzeć w swoje lusterka... A może na zmiany potrzeba było po prostu więcej czasu...

Dziewczynka cieszyła się z tego, co udało się naprawić i wiedziała, że musi się pogodzić z tym, czego zmienić nie może. Miała przecież swoje lusterko, które przypominało jej kim jest, kim chce być i podpowiadało, co robić. A choć pozostała niezwykle wrażliwą osóbką, smutek zniknął z kącików jej oczu. Zamiast niego pojawił się tajemniczy „błysk”, promyczek radości, nadziei i wiary w to, że życie jest bajką...

2.„Co mówi lusterko?” – zabawa dydaktyczna

Rodzic wspólnie z dzieckiem patrzy na siebie w lusterku, mówiąc: Teraz jestem … smutny, wesoły zdziwiony, przestraszony.

3.Piosenka o beksie

sł. Jerzy Dąbrowski, muz. Jarosław Kukulski

Czeka nas dzisiaj nie lada gratka, Bo w tej piosence będzie zagadka:                                                                               Jak się nazywa osoba, która Płacze, jak ciemna chmura?

Płacze, gdy każą umyć ci szyję. Płacze, gdy chudnie; płacze, gdy tyje. Płacze, gdy zrobi w zeszycie kleksa. Jak się nazywa? Beksa!

Beksa, to jest taka dama, Co bez przerwy robi dramat. Zawsze nie tak, zawsze źle, Beksa ciągle mówi be.

Beksa, to jest taka pani, Co się nie uśmiechnie za nic. Nie ma mowy, nie ma nie, Beksa ciągle mówi be.

Czeka nas dzisiaj trudne zadanie: Jak wygnać z beksy to jej płakanie? Jaką tu radę znaleźć dla beksy? Uśmiech tu jest najlepszy.

Bekso, spróbuj, a zobaczysz, Ile uśmiech w życiu znaczy. Tylko ten się czuje źle, Kto bez przerwy mówi be.

Bekso, nie rób takiej miny, Bo się w końcu obrazimy! Bekso, tak prosimy cię: Przestań wreszcie mówić be! Beksa, to jest taka dama…

https://www.youtube.com/watch?v=PeYcxLa31hY

4.„Co zrobić, gdy chce mi się płakać?” – formułowanie odpowiedzi na pytanie na podstawie doświadczeń dzieci oraz słów piosenki,, Piosenka o beksie’’.

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat płaczu. Zadaje pytania:

Z jakiego powodu czasem płaczesz? Co robią wtedy rodzice, rodzeństwo, babcia, dziadek? Czy radzisz sobie z płaczem? Kiedy przestajesz płakać? Co lub kto ci w tym pomaga? Czy płacz jest nam czasem trochę potrzebny? Kiedy? Dlaczego? Jak się nazywa osoba, która bardzo często płacze bez powodu? Jak my możemy pomóc takiej osobie? Rodzic czyta drugą zwrotkę piosenki ,,Piosenka o beksie’’

Rodzic pyta: Jaką radę daje beksie piosenka? (żeby się uśmiechała). Ta rada jest dobra dla każdego, aby odzyskać dobry humor. Teraz, w czasie piosenki będziemy spacerować, a gdy usłyszymy słowo „beksa” przybijemy sobie piątkę i szeroko się uśmiechniemy.

5. Praca plastyczna

„Deszczowy kij”– wykonanie instrumentu.

Dziecko wykonuje instrument z rolki po ręcznikach papierowych. Zakleja dno rolki kwadratowym kawałkiem papieru, posmarowanym klejem. Rodzic przygotowuje miseczki z różnymi nasionami lub kaszami. Dziecko, chwytem pęsetowym, przekłada nasiona do wnętrza tuby. Zaklejamy otwór tuby drugim kwadratowym kawałkiem papieru. Mocno ściskamy miejsca sklejenia, aby papier dobrze przywarł do tuby. Całość owijajamy folią aluminiową.

6.Gra na instrumencie – deszczowy kij.

Dziecko gra, obracając deszczowy kij (dłońmi zatyka otwory tak, aby nasiona się nie wysypały) do utworu Bolero Maurice’a Ravela, starając się utrzymać rytm piosenki.

https://www.youtube.com/watch?v=r30D3SW4OVw

7.Ćwiczenia oddechowe „Trudne słowa”.

Dziecko bierze wdech, a na wydechu wymawia różne słowa (gratka, zagadka, płacze, kleksa, beksa), przedłużając brzmienie ostatniej głoski. Za drugim razem wymawia te same słowa, dzieląc je na sylaby.

8.Muzyczne wyciszenie.

Dziecko leży na plecach.                                                                                                                                                        Słucha utworu Fryderyka Chopina Preludium deszczowe.                                                                                       Wykonuje „paluszkową improwizację” do utworu.

https://www.youtube.com/watch?v=0LWoLykSSaQ

Środa

Temat: Co mnie cieszy?

1.,,Znaki uczuć’’- zabawa dydaktyczna

Rodzic rozkłada karty przedstawiające różne uczucia: radość, smutek, zdziwienie, strach, złość i wymienia po kolei nazwy uczuć. Dziecko podnosi karty, przygląda się im i próbuje zrobić taką minę, jaka jest na karcie. Następnie podaje przykładowe sytuacje podczas których przeżywało to uczucie.  

2.,,Co mnie cieszy’’

Rozmowa z dzieckiem na temat sytuacji wywołujących różne uczucia na podstawie wiersza i doświadczeń dzieci.

3. Wiersz ,, Radość życia’’- Aleksandra Wojtyła

Życie pełne jest niespodzianek,
nie wiemy, co przyniesie kolejny poranek.
 

Nieważne, jaka jest dzisiaj pogoda
ani jak piękna Twoja uroda.

Ciesz się z każdego promyka słonka,
szumu wiatru, pięknych kwiatów i śpiewu skowronka.

Wiosną z motylka, co usiadł na kwiatku,
a zimą z białych, śniegowych płatków.

I chociaż czasem Ci idzie pod górkę,
powieje wiaterek i przegoni tę chmurkę.

Znów uśmiech na Twojej buzi zagości,
wróci dobry humor i znikną Twe złości.

4.Piosenka ,,Nasze emocje’’ – Śpiewające Brzdące

https://www.youtube.com/watch?v=kRJFN6V7TB4

5.„Rozśmieszamy płaczącego”

– wykonywanie rozweselających okularów.

Dzieci odrysowują z szablonu przygotowanego przez Rodzica okulary, wycinają je, ozdabiają, kolorują. Doklejają jakieś śmieszne elementy: krzaczaste brwi, długi nos, zwisające serpentyny. Dzieci chodzą w okularach po domu, podchodzą do rodziców, robią

śmieszne miny – rozśmieszają się. Jeśli będzie problem z narysowaniem szablonu można skorzystać ze strony na której jest wiele propozycji:

http://www.supercoloring.com/pl/zabawki-z-papieru/szablon-rozowe-okulary

Zachęcam do zrobienia różowych szybek w swoich okularach. Dzieci kolorują kawałek folii plastikowej, np. z koszulki na dokumenty, różowym lub czerwonym flamastrem. Zakładają okulary i oglądają świat w różowych barwach.

6.Zabawa ruchowa z piosenką

,,Hyc, Tup, Klap’’- Śpiewające Brzdące

https://www.youtube.com/watch?v=WeRYx4rZRSc

7. Podróż samolotem do krainy uczuć.                                                                                                                                                      (Zabawa pochodzi z książki R. Portmann „Gry i zabawy przeciwko agresji”)

Dzieci wraz z rodzicami wyruszają na wycieczkę do tajemniczej krainy. Wsiadają do samolotu i lecą naśladując ruchy zgodnie ze wskazówkami, które usłyszą.

Wszyscy docierają do RADOSNEJ KRAINY. Jest tutaj piękna pogoda, świeci słońce, widać kolory (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję). Następnie wsiadają do samolotu i lecą dalej. Nagle robi się ciemno, słońce przestaje świecić a świat jest szary i bury. Docieramy do SMUTNEJ KRAINY. Mieszkańcy tej krainy stale chodzą smutni, nic im się nie chce robić, siedzą, leżą…. (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję).

Prowadzący pyta: czy smutek jest nam potrzebny? A co możemy zrobić, żeby poprawić sobie humor, kiedy jesteśmy smutni?

8.Rozśmieszamy (w parach: rodzic – dziecko ) demonstrują śmieszne minki na poprawę nastroju.

9..Podróż cz.2 – Wsiadamy do samolotu i lecimy dalej. Nagle w oddali słychać błyskawice, niebo w pewnym momencie aż robi się czerwone. Dotarliśmy do KRAINY ZŁOŚCI. Ludzie w tej krainie tupią nogami, obrażają się, zaciskają pięści. Często się kłócą, nie potrafią współpracować, nie potrafią się razem bawić. Mają groźne miny (uczestnicy ilustrują ruchem, ciałem, gestem emocję). Czy czujemy się czasem źli? Czy możemy czuć złość? Złość jest przykra, nikt jej nie lubi, każdy się jej boi dlatego trzeba spokojnie tą złość uspokoić. Macie jakiś pomysł?

10.Masażyk (w parach: rodzic – dziecko ) na plecach na poprawę nastroju.

11.Rozmowa kierowana: W jakiej krainie było wam najlepiej? Dlaczego?

12.,,W krainie spokoju’’

Muzyka relaksacyjna

https://www.youtube.com/watch?v=Y2qzY9Y0ONQ

Czwartek

Temat: Ciemność jest niezwykła!

1.„Szukamy ciemności” – zabawa integracyjna, przygotowanie do tematu dnia.

Dzieci wspólnie z rodzicami, chodzą i szukają najciemniejszego miejsca w domu. Po wspólnym ustaleniu, gdzie ono jest, domownicy udają się tam i siadają. Dziecko zamyka oczy, trzymając za ręce rodzica . Chwilę przebywają w tym miejscu. Po wyjściu dzieci opowiadają, jak się czuły w ciemności.

2.„Ciemność jest niezwykła!” – rozmowa na temat ciemności i oswajania się z nią na podstawie doświadczeń dzieci i wiersza Ewy Szelburg-Zarembiny  ,, Ciemnego pokoju nie trzeba się bać’’

Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat ciemności i lęków z nią związanych. Następnie Rodzic czyta wiersz.

Ciemnego pokoju nie trzeba się bać

Ewa Szelburg-Zarembina

Ciemnego pokoju nie trzeba się bać,

bo w ciemnym pokoju czar może się stać…

Ach! W ciemnym pokoju, powiadam wam, dzieci,

lampa Aladyna czasem się świeci…

Ach! W ciemnym pokoju wśród łóżka poduszek

spoczywa z rodzeństwem sam Tomcio Paluszek…

Ach! W ciemnym pokoju podobno na pewno

zobaczyć się można ze Śpiąca Królewną…

Ach! W ciemnym pokoju Kot, co palił fajkę,

opowiedzieć gotów najciekawszą bajkę,

a wysoka czapla chodzi wciąż po desce

i pyta się dzieci: Czy powiedzieć jeszcze?

3.Rodzic zadaje dziecku pytania: Dlaczego ciemnego pokoju nie trzeba się bać? Jakie postaci z bajek możemy sobie wtedy wymyślić? Co ty widzisz, gdy jesteś w ciemnym pokoju? Czy tojest miłe? Dlaczego? Jaką miłą postać chciałbyś zobaczyć w swoim ciemnym pokoju? Dlaczego?

4.Bajka edukacyjna dla dzieci

,, Nie boję się’’- odcinek 5, seria Bali

https://www.youtube.com/watch?v=1iCRm8qkQcI

5.„Straszydło” – praca plastyczna

Rodzic rozmawia z dzieckiem o tym, czego się boi, co mu pomaga przezwyciężyć strach. Wspólnie z Rodzicem wymyśla, jak może wyglądać strach. Po rozmowie dziecko siada przy stoliku i rysuje straszydło według własnego pomysłu , następnie ozdabia swoje straszydło plasteliną, kolorowym papierem i krepiną. Po wykonaniu pracy dziecko kończy zdanie: Moje Straszydło jest straszne, bo…

6.Zabawa ruchowa „Figurki”

Dziecko biega po pokoju w rytm utworu Bolero Maurice’a Ravela.

https://www.youtube.com/watch?v=pao4Ptt_i7g

Po zatrzymaniu nagrania Rodzic mówi: Figurki, figurki zamieńcie się w…                                                                  − tutaj pada nazwa przedmiotu, zwierzęcia lub rośliny, w zależności od wyobraźni Rodzica. Zadaniem dziecka jest przybranie wymyślonej pozy i zastygnięcie w bezruchu na kilka sekund. Po chwili Rodzic ponownie włącza muzykę, a dziecko biega swobodnie po pokoju.

7.„Skręt w prawo i w lewo” – dziecko i Rodzic siadają na kocyku tyłem do siebie, dotykając się plecami. Na sygnał Rodzica wykonują równocześnie obrót w prawo, klaszcząc w dłonie, a następnie w lewo. Próbują wstać, cały czas opierając się wzajemnie o swoje plecy.

8. ,,Policz elementy’’- gry matematyczne pomocne w nauce liczenia

https://mamotoja.pl/matematyka-dla-dzieci-zbior-pomyslow-na-zabawy-matematyczne,nauka-liczenia-galeria,3129,r3p1.html

Piątek

Temat: Jak śmiesznie wygląda strach!

1.„Kto może nam pomóc, gdy się boimy?” – rozmowa na temat sposobów radzenia sobie ze strachem na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania Renaty Piątkowskiej Zły sen.

,,Zły sen’’

Jak ja nie lubię, gdy śni mi się ten pies. Jest duży, czarny i zły. Stoi na mojej drodze i warczy. Gdy unosi górną wargę, widać białe, ostre kły. Ale najgorsze są jego oczy, niespokojne i błyszczące. Śledzi nimi każdy mój ruch. We śnie na widok tego psa ogarnia mnie taki strach, że nie mogę uciekać ani wzywać pomocy. Mogę tylko płakać, więc robię, co mogę. Tej nocy znowu czarny pies pojawił się przede mną. Wydawał się większy i bardziej groźny niż zwykle. Przysłoniłem oczy ręką, żeby go nie widzieć, i głośno zapłakałem. Obudził mnie głos taty:

– Tomku, to tylko zły sen. Już dobrze syneczku. Śnił ci się ten pies, prawda?

– Tak, to znowu on – chlipałem. – Tato, zostań ze mną. Jak będziesz blisko, to on nie wróci. Będzie się bał – poprosiłem.

– W porządku – tata uśmiechnął się i otulił mnie pierzyną.

Bałem się tego psa, więc pomyślałem, że najlepiej będzie, jak nie zmrużę już oka do rana. Ledwo tak postanowiłem, natychmiast zasnąłem. Pies też chyba zasnął, bo tej nocy nie pojawił się już w moim śnie. Nie dał jednak o sobie zapomnieć, bo cały czas słyszałem jego ponure warczenie. Co gorsza, słyszałem je również rano, gdy się już obudziłem. Dopiero po chwili dotarło do mnie, że ten okropny dźwięk wydaje z siebie mój tata. Okryty kocem, chrapał w fotelu tuż obok mojego łóżka.

Nie do wiary, że można spać i jednocześnie tak strasznie hałasować – pomyślałem i cichutko wymknąłem się z pokoju.

W kuchni krzątała się mama. Zanim postawiła na stole śniadanie, opowiedziałem jej mój sen. Na koniec dodałem:

– Ten pies jest paskudny i nie wiem, czemu ciągle się mnie czepia.

– Wiesz, w tej sytuacji dziwię się, że nie poprosiłeś o pomoc Zmorka. – mama pokręciła głową z niedowierzaniem.

– Kto to jest ten Zmorek? – spytałem zaskoczony.

– Och, Zmorek to taka dziwna postać. Najbardziej ze wszystkiego przypomina jamnika. Wielkiego, latającego jamnika. Z aksamitnymi skrzydłami, okrągłym brzuszkiem i wąskim pyszczkiem. Nie jest piękny, ale bardzo pożyteczny. Zmorek zjada złe sny. Na zawołanie pożera je, jakby to był makaron. Wciąga koszmary i zjawy, nawet te najdłuższe i najstraszniejsze. Mlaska przy tym i niestety czasem mu się odbija, ale wtedy po złych snach nie ma już ani śladu. A Zmorek krótkimi łapkami gładzi brzuszek i już rozgląda się za następnym nieszczęśnikiem, którego męczą nocne zmory. Dlatego gdy następnym razem przyśni ci się ten okropny pies, to zawołaj : „Zmorku, tutaj!”, a on nadleci w jednej chwili. Zje twój zły sen, jakby to było ciastko z kremem. Wiem, co mówię, bo sama też nie raz wzywałam Zmorka i nigdy nie zawiódł.

– Tobie, mamusiu, też śnił się czarny pies? – spytałem zdziwiony.

– No, niekoniecznie pies. Śniły mi się inne okropieństwa.

–Jakie? Jakie? – chciałem wiedzieć.

Na przykład, że wygrałeś konkurs na najbardziej upartego chłopczyka na świecie. Albo, że w twoim przedszkolu wydano zakaz gotowania zupy jarzynowej, a dzieci karmiono wyłącznie chipsami i czekoladą – wyliczała mama.

– Ale to nie są żadne koszmary! Sam chciałbym mieć takie piękne sny. Dziwię się, że Zmorek w ogóle chciał je zjeść! – zawołałem.

– Jemu tam wszystko jedno. Pożarł wszystko co do okruszyny. Mlasnął jęzorem i odleciał.

Gdy mama powiedziała mlasnął jęzorem, przyszła mi do głowy pewna piękna myśl.

– Mamo, czy ten Zmorek pojawia się tylko we śnie? Czy nie mógłby przylecieć choć raz do przedszkola? Gdybym zawołał: „Zmorku, tutaj!” i pokazał mu Jolkę, dałby radę wciągnąć ją jak makaron? Bo ona ciągle pokazuje mi język, mlaska przy stole i chwali się, że już dwa razy była w szpitalu. No, jak myślisz, Zmorek mógłby to zrobić dla mnie? – spytałem z nadzieją w głosie.

– Nie, na pewno nie. On może przyjść tylko we śnie. Zje złego, czarnego psa, ale Jolki nie tknie – wyjaśniła mama.

– A tak w ogóle, to dlaczego ja nie byłem jeszcze w szpitalu? – spytałem ze złością.

Mama, zamiast odpowiedzieć po ludzku, wzniosła oczy do nieba. A ja pomyślałem, że jeśli Zmorek nie może przylecieć do przedszkola, to trudno. Za to, jeśli przyśni mi się Jolka to go zawołam i Zmorek zrobi, co do niego należy. Fajnie jest mieć takiego kolegę. Dobrze, że mama mi o nim powiedziała. Teraz nie mogę się doczekać, kiedy znowu przyśni mi się ten czarny pies.

2.Rodzic zadaje dziecku pytania: Jakiego snu bał się Tomek? O co chłopiec poprosił tatę, gdy obudził się w nocy, bo znów przyśnił mu się ten pies? Dlaczego, mimo że chłopiec spał z tatą, wciąż słyszał warczenie? Co poradziła Tomkowi mama na jego sen o złym psie? Co robił Zmorek? Co trzeba zrobić, by pojawił się Zmorek? Kto pomógł Tomkowi poradzić sobie ze złym snem

3.Trening pamięci

,,Potwory – memory’’ to karty emocje , którą możecie samodzielnie wyciąć i w prosty sposób przygotować grę memory.

https://emocjedziecka.pl/potwory-memory-karty-pobrania-emocje/

4„Już się nie boję!” – zabawa terapeutyczna.

Dziecko koloruje sylwetę Zmorka, psa – jamnika ze skrzydłami, który zjadał złe sny w opowiadaniu o Tomku. Na kartce rysuje to, czego najbardziej się boi. Zgniataj rysunek w ciasną, małą kulkę. Smaruje klejem sylwetę Zmorka. Kładzie na kartce A4 kulkę ze zgniecionym „strachem”. Woła: Zmorku tutaj! i nakleja Zmorka na zgniecioną kulkę i kartkę A4, mocno przygniatając, aby się skleiły. Teraz „strach” dziecka jest w brzuchu Zmorka. Dziecko krzyczy: Już się nie boję!

5.„O czym opowiada nam muzyka?” – rozmowa na temat przekazu muzycznego na podstawie utworu W grocie króla gór Edvarda Griega lub Marzenie Roberta Schumana.

Dzieci leżą na dywanie i słuchają utworu W grocie króla gór Edvarda Griega lub Marzenie Roberta Schumana. W czasie słuchania dzieci wyobrażają sobie, o czym opowiada dany utwór. Po wysłuchaniu muzyki dzieci rysują to, co sobie wyobraziły. Rodzic wielokrotnie uruchamia płytę z utworem, aż do ukończenia pracy przez dziecko.

https://www.youtube.com/watch?v=ZEpWsu5IuiQ

https://www.youtube.com/watch?v=HrBMrTH2Jh4

6.„Teraz czuję, jak pada deszcz” – malowanie w rytm muzyki                                                                           Fryderyka Chopina Preludium deszczowe

Dziecko siada przy stoliku, na którym leżą farby plakatowe, woda w kubeczkach, grube pędzle. Rodzic włącza utwór Fryderyka Chopina Preludium deszczowe. Mówi, że ten utwór opowiada o padającym deszczu. Dziecko palcami w powietrzu maluje do usłyszanego rytmu padający deszcz. W czasie powtórnego słuchania maluje już farbami po kartce. Dostosowuje dotknięcia pędzla do tempa i natężenia utworu. Gdy utwór grany jest głośniej, dziecko mocniej przyciska pędzel do kartki. Dziecko tworzy swoje deszczowe obrazy, cały czas słuchając Preludium deszczowego.

https://www.youtube.com/watch?v=0LWoLykSSaQ

7.Praca plastyczna ,,Mój portret’’

Rodzic odrysowują głowę dziecka na brystolu. Następnie wspólnie z dzieckiem dorysowuje oczy, buzię z odpowiednim wyrazem twarzy, włosy – tworzą swoje portrety i nazywają swoje emocje.

8.Rozwiązywanie zagadek słownych dotyczących emocji

to emocja? Powiedzcie dzieci
Rączki wymachują, ciało w górę leci
Oczy jak iskierki się zapalają
Wszystkie ząbki usta odkrywają.

2.Mówią o nim, że ma wielkie oczy

Gdy się do naszego umysłu wtoczy

Trzęsie nami śmiało

I paraliżuje całe ciało

jak podkówka odwrócona,
Często łezka w oku zakręcona.
Wygląd twarzy tej dziewczyny
Jakby najadła się cytryny.

4.Gdy się w nasze serca wkrada                                                                                                                                                    To naszymi myślami włada                                                                                                                                 Marszczy nam nosek, oczy i czoło                                                                                                                                            Tupie nóżką i rączką grozi wkoło

9.Ciekawym sposobem na oswojenie strachu będzie bajka o emocjach „ Otulający kocyk”.

https://swiatemocji.pl/pdf/websites/emocje/01%20Strach.pdf

https://view.genial.ly/5eb82acb2fb48d0d930bbcdd/interactive-content-gimnastyka-przedszkolakow

https://www.youtube.com/watch?v=Zg7pCZOtMXo - świetna lekcja domowej gimnastyki

9. Zabawa „Intruz”

Wycinamy z papieru figury geometryczne : koła, trójkąty i kwadraty. Rodzic układa na stole figury geometryczne w jednym rzędzie (figury te posiadają jedną cechę wspólną, np. są w tym samym kształcie, kolorze) . W każdym rzędzie ułożonych przez niego figur znajduje się jedna figura nie pasująca do pozostałych. Zadaniem dzieci jest wskazanie, która figura jest intruzem i dlaczego.

10. Zabawa „Budowniczy”

Zadaniem dziecka jest ułożenie z dostępnych figur określonego budynku: domu, pałacu, zamku, szkoły, wieży.

11. 10 kociaków – zabawa paluszkowa

Nasza koteczka Milusia miła palce rozczapierzone, złączone kciukami przy ustach/kocie wąsy

10 kociaków nam urodziła pokazujemy 10 palców

A te kociaki bawić się chciały, więc się parami podobierały ruszamy palcami

Dwa grube łączymy kciuki

dwa chude łączymy palce wskazujące

dwa całkiem rude łączymy palce serdeczne

Te dwa puchate łączymy środkowe palce

i dwa łaciate łączymy małe

Takie malutkie, takie milutkie. kładziemy jedną dłoń na drugą jakbyśmy trzymali coś malutkiego

12. „Łąka z kółek”- jako, że jesteśmy w temacie figur geometrycznych a wokół nas piękna wiosna proponuję pracę plastyczną z kółeczek. Potrzebne nam będą kółeczka w kolorze żółtym, czarnym i białym – na pszczółki, kółeczka czerwone i czarne na biedronkę i kółeczka zielone na gąsienicę. Poniżej przedstawię link w jaki sposób zrobić pszczółkę z kółeczek, w taki sam sposób robimy gąsienicę- nakładając kółeczka na siebie a biedroneczkę -czarne kółeczko to główka a czerwone to skrzydełka. Rysujemy lub doklejamy trawkę i łąka gotowa :)

http://edufunkids.com/pszczola-praca-plastyczna/

13. Na zakończenie proponuję bajkę terapeutyczną na dobranoc. Porozmawiajcie z dzieckiem jak czuł się pajączek Jaś zanim zaakceptowały go zwierzątka, dlaczego zwierzątka nie chciały się bawić z Jasiem i co się stało, że zmieniły zdanie?

Wpewnym lesie stało piękne przedszkole, do któ­rego chodziły wszystkie zwierzątka: mały lisek, zajączki, sarenka, jelonek, kreciki, myszki. Najmniejszym przedszkolakiem był pajączek, Jaś.

Wszystkie zwierzątka chętnie chodziły do przedszko­la, bawiły się, rysowały, spacerowały parami po lesie. Nikt nie chciał jednak podać łapki Jasiowi. Zwierzątka bały się go, bo miał osiem łapek, kosmate ciałko i był bardzo ma­lutki. Jasio był nieszczęśliwy. W szatni codziennie prosił mamę, aby mógł zostać w domu, bo tu nikt go nie lubił. Mama nie rozumiała swego synka, stale powtarzała:

– Ja muszę iść do pracy, a ty możesz w przedszkolu zna­leźć sobie przyjaciół.

Ale jak, myślał Jasiu, przecież nikt nie chce się ze mną bawić!

Kolejnego dnia znów Jasiu siedział z boku i obser­wował kolegów, którzy tak wesoło się bawili. Czasem coś rysował, czasem cichutko płakał i tak mijały dni w przedszkolu. Nikogo nie interesowało to, że Jaś był zawsze sam.

Nadeszła wiosna. Przedszkolaki dużo czasu spędzały na polanie. Bawiły się w berka, robiły bukiety z wiosen­nych kwiatów. Tylko mały Jasio, nieszczęśliwy i smutny, siedział sam na pniu drzewa.

Nagle na polanie pojawiła się ogromna, złośliwa Osa. Zapanował niepokój, wszystkie zwierzątka ogarnął strach. Jedne piszczały „Ojej, ona nas pogryzie”, inne pła­kały, niektóre próbowały się ukryć. Zmartwiona i rów­nież przestraszona pani zwołała rozkrzyczaną gromadkę i szybko wrócili do przedszkola.

Nagle zauważono, że nie ma Jasia. Nikt nie pomyślał o nim, nawet pani.

– I co teraz będzie? – pytały zwierzątka. Kto pójdzie po Jasia?

Wszyscy się bali i każdy myślał, że biedny Jaś został ukąszony, albo pożarty przez okropną, ogromną Osę! Pani nie mogła pójść po Jasia i zostawić dzieci, otworzy­ła więc okno myśląc, że malec jest w pobliżu. Wszyscy ci­chutko skupili się koło niej i cóż zobaczyli?

Mały Jasio kończył tkać ogromną pajęczynę. Musiał przy tym uważać, bo Osa starała się go złapać. Jasiu myślał: „szybko, jeszcze trochę pracy i uratuję moich przyjaciół, już nic im nie będzie zagrażać”.

Dzieci widziały jego starania i zaczęły wołać: „Jasiu, Ja­siu!”. I właśnie w tym momencie do pajęczej sieci wpadła Osa. Jasio skończył tkać swoją sieć. Patrząc, jak Osa nie może się z niej uwolnić, Jasiu powiedział, że jeżeli jeszcze raz będzie straszyć zwierzątka, to zostawi ją uwięzioną na zawsze. Przerażona Osa obiecała, że już nigdy nie będzie straszyć dzieci. Jasiu rozplątał swoją pajęczą sieć i uwol­niona Osa jak najszybciej odfrunęła.

Po chwili Jaś usłyszał oklaski przedszkolaków i ich okrzyki radości. Wszystkie dzieciaki gratulowały mu od­wagi. Każdy chciał uścisnąć kudłatą łapkę pajączka. Od tej chwili Jasiu miał wielu przyjaciół. Nie przesiadywał już samotnie na dywanie, ale wesoło bawił się z przedszkola­kami.

Tym razem mama dziwiła się, gdy pajączek nie chciał wracać do domu:

– Jasiu , dlaczego nie chcesz iść do domu? – pytała.

– Bo ja mam tu przyjaciół – z dumą odpowiadał pają­czek.

Tak to wszystkie zwierzątka zrozumiały, że brzydki pa­jączek, z kudłatymi ośmioma łapkami, może pomóc in­nym w niebezpieczeństwie i okazać się prawdziwym przyjacielem.

14. Na zakończenie piosenka Majki Jeżowskiej „Wszystkie dzieci nasze są”

https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=wszystkie+dzieci+nasze+s%C4%85

oraz „Podajmy sobie ręce”

https://www.youtube.com/watch?v=c5BUDCWme_k

Pozdrawiam Paulina Sieńczak

https://www.youtube.com/watch?v=yE3UE-cuXX8

https://www.youtube.com/watch?v=VUA3p94h74g

I. Bardzo wcześnie wstaje mama, jeszcze słońce mocno śpi.

Cicho krząta się po domu, gdy my mamy słodkie sny.

Tylko zapach świeżej kawy nie chce dłużej dać mi spać,

budzik dzwoni z całej siły, a więc pora wstać.

Ref.: Kochana mamo, nie możemy żyć bez ciebie,

jesteś jak słońce na niebie, bez którego ginie świat.

Kochana mamo, my tak bardzo cię kochamy,

nie możemy żyć bez mamy, więc na zawsze z nami bądź.

II. Bo tylko mama zna najczulsze w świecie słowa

i tylko mama nam wybaczyć jest gotowa.

Kochana mamo, przyjmij od nas dziś życzenia:

stu lat w zdrowiu i spełnienia wszystkich marzeń życzę ci.

Ref.: Kochana mamo...

III. Tak niedawno do przedszkola prowadziłaś, mamo, mnie,

teraz przyszedł czas na szkołę, każdy dobrze o tym wie.

Zegar bije co godzinę, szybko mija dzień za dniem

i choć jestem coraz starszy, bardzo kocham cię.

Ref.: Kochana mamo...

4.  Zabawa Moja mama jest…, a mój tata jest…

Kartony z napisami Mama jest…; Tata jest…, flamaster.

Dziecko kończy zdania (poszukiwanie jak największej liczby określeń przymiotnikowych),

zapisujemy określenia wokół napisów: Mama jest…; Tata jest… Wspólnie odczytujemy napisy (zwrócenie uwagi na podobieństwa i różnice w określeniach mamy i taty).

5. Nauka wiersza Jadwigi Koczanowskiej Mama i tata.

Słuchanie wiersza.

Mama i Tata to świat nasz cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre, czułe, pomocne ręce

i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni,

wakacje w górach, nad morzem, na wsi,

loty huśtawką, prawie do słońca

oraz cierpliwość co nie ma końca.

Kochana Mamo, Kochany Tato

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

- Rozmowa na temat wiersza.

-  Kim dla dzieci jest mama i tata?

- Za co dzieci dziękują rodzicom?

- Kończenie zdań rozpoczętych przez rodzica:

-  Moi rodzice są kochani, bo…

-  Pomagam rodzicom w…

-  Lubię być w domu, bo…

-  Z tatą najchętniej robię…

-  Z mamą najchętniej robię…

-  Aktywne słuchanie wiersza.

Rodzic recytuje wiersz, a dziecko dopowiada końcowe słowa wersów.

Mama i Tata to świat nasz… (cały),

ciepły, bezpieczny, barwny… (wspaniały),

loty huśtawką, prawie do słońca

oraz cierpliwość co nie ma końca.

Kochana Mamo, Kochany Tato

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

to dobre, czułe, pomocne… (ręce)

i kochające najmocniej… (serce).

To są wyprawy do kraju… (baśni),

wakacje w górach, nad morzem, na… (wsi),

loty huśtawką, prawie do… (słońca)

oraz cierpliwość co nie ma… (końca).

Kochana Mamo, Kochany… (Tato)

dzisiaj dziękować chcemy Wam… (za to),

że nas kochacie, że o nas… (dbacie)

i wszystkie psoty nam… (wybaczacie).

-  Karta pracy, cz. 4, s. 44–45.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Łączenie pierwszych głosek z nazw rysunków. Rysowanie dla Olka i Ady prezentów, których

nazwy powstały z połączenia głosek. Rysowanie po śladach.

6. Zabawa muzyczno-ruchowa Układamy serduszko.

Nagranie piosenki Tango dla mamy, kolorowy sznurek (o długości 50–7 cm).

Dziecko przy nagraniu piosenki porusza się tanecznym krokiem. W ręku trzyma

kolorowe sznurki. Podczas przerwy w grze układa z nich na podłodze sylwetę serduszka.

Powrót muzyki jest sygnałem do tanecznego poruszania się.

7.  Wykonanie miseczki na łakocie.

- Oglądanie różnego rodzaju miseczek.

- Oglądanie ozdób na miseczkach. Zwracanie uwagi na różne materiały, z jakich są wykonane.

- Próby określenia, co można w danych miseczkach przechowywać.

-  Ćwiczenie twórcze O co mogłaby poprosić miseczka, gdyby umiała mówić?

-  Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.

Olej, lakier w aerozolu, dla każdego dziecka: plastikowy pojemnik, gazety, klajster, farby.

- Dziecko z pomocą rodzica naciera plastikowy pojemnik odwrócony do góry dnem z zewnątrz olejem. Następnie drze gazety na średniej wielkości kawałki, którymi za pomocą klajstru okleja pojemnik. Musi zwrócić uwagę na zespolenie jego dna z bocznymi ściankami. Oklejony pojemnik stawia w cieple, by wysechł.

- Po upływie mniej więcej doby rodzic wraz z dziećmi oddziela pojemniki od gazet ostrożnymi, okrężnymi ruchami i pozostawia do wyschnięcia także wewnątrz.

- Gdy klajster zupełnie wyschnie, dziecko palcami pokrywa miseczkę farbą. Po jej wyschnięciu spryskuje miseczkę przezroczystym lakierem w aerozolu. Praca będzie prezentem dla rodziców.

Inne pomysły:

https://mojedziecikreatywnie.pl/2018/01/lampion-ze-sloika-pachnacy-i-od-serca/

https://mojedziecikreatywnie.pl/2018/01/rozane-drzewko-rolki/

8. Układanie zdrobnień do słów: mama, tata.

mama – mamusia, mamuśka, mamunia…

tata – tatuś, tatusiek, tatunio…

9. Ćwiczenia w czytaniu.

Dzieci odczytują zdania: Jaka jest mama? Jaki jest tata? Wspólnie wymieniająwyrazy określające rodziców. Np. wesoła, delikatna, dobra…

wesoły miły, dobry, spokojny…

10.  Zabawa Kalambury

Dziecko przedstawia czynności wykonywane przez tatę lub mamę. Zadaniem rodzica jest odgadnięcie tej czynności. Potem zamiana ról, rodzic pokazuje, dziecko odgaduje.

− przybijanie gwoździ,

− czytanie książki,

− prowadzenie samochodu,

− niesienie zakupów,

- odkurzanie

- gotowanie

- prasowanie, itp.

WTOREK

1. Gimnastyka z tatą – rozwijanie sprawności ruchowej przy muzyce.

 Obręcz, tamburyn.

- Razem z tatą idziemy do parku. Dziecko maszeruje w rytmie tamburynu

Teraz lekka rozgrzewka! przeskakują z nogi na nogę,

Uwaga, przeszkody! Wskakują do środka obręczy.

– Mocne uderzenia w tamburyn,

Pada deszcz, chowamy się pod daszek! unosi najbliżej leżącą obręcz w górę, stoi chwilę w bezruchu.

Przestało padać, biegnij dalej! ponowny bieg

Uwaga, drzewo! bieg drobnymi krokami dookoła obręczy.

Odpoczywamy. Zajmuje miejsca w leżącej obręczy.

– mocne uderzenie w tamburyn,

Wracamy do domu. maszeruje w rytmie tamburynu .

2. Karta pracy, cz. 4, s. 46.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Czytanie zdań z rodzicem lub samodzielnie. Rysowanie swojej mamy i swojego taty. Nazywanie

kwiatów.

3. Słuchanie piosenki Gdzie jest tata?(sł. i muz. Krystyna Gowik).

I. „Gdzie jest tata?” – pyta brat.

„Gdzie jest tata?” – pyta siostra.

„Gdzie jest tata?” – pytam ja,

a odpowiedź znam już sam.

Tata w pracy jest, tata w pracy jest,

bo pracuje całe dnie.

A ja wyślę mu zaraz sms,

że pobawić już się z nim chcę.

Ref. Muszę czekać do soboty, wtedy z tatą mamy swój czas

na zabawy i na psoty to sobota jest w sam raz.

Muszę czekać do niedzieli na rowery, spacer i las,

byśmy w świat swój polecieli to niedziela jest w sam raz.

II. Kiedy tata chwilę ma,

rozmawiamy w internecie.

Tata dobrze wie,

że z nim wszystko robić chcę.

Kiedy w pracy jest, kiedy w pracy jest,

gdy pracuje całe dnie,

to wysyłam mu wtedy myśli swe,

by już wrócił i spotkał mnie!

Ref.: Muszę czekać…

4. Ćwiczenia w porównywaniu wzrostu.

Mierzenie wzrostu dzieci i rodziców

Miarka.

Zmierzcie swoje rodzeństwo, siebie i rodziców za pomocą miarki .Porównajcie wzrost, kto jest z rodziny najwyższy, a kto najniższy.

-Karta pracy, cz. 4, s. 47.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Kolorowanie ubrań tej osoby z pary, która jest wyższa. Naklejanie zdjęć odpowiedniego

kwiatu.

5.  Zabawa ruchowo-naśladowcza Jak nasi rodzice.

Dziecko porusza się po pokoju. Na hasło Jak mama naśladują czynności

wykonywane przez mamę. Na hasło Jak tata – czynności wykonywane przez tatę.

6.  Zabawa Lustro.

Dziecko stoi naprzeciwko rodzica. Dziecko wykonuje dowolne

ruchy, rodzic je naśladuje. Po chwili następuje zmiana ról.

- Karta pracy, cz. 4, s. 48.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Wyklaskiwanie podanego rytmu. Określanie, w którą stronę zwrócone są serduszka. Naklejanie brakujących serduszek. Rysowanie po śladach dużych serduszek. Rysowanie w ich wnętrzu małych serduszek.

7. Co lubią moi rodzice?

Dziecko określa, co lubi mama, co lubi tata, ale odpowiedź podaje, dzieląc dane słowa na

sylaby.

Np.: mówi, że mama lubi cze-ko-la-dę, a tata cias-to.

ŚRODA

1. Aerobik z rodzicem

2. Karta pracy, cz. 4, s. 49.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Opowiadanie o tym, jak Olek i Ada pomagają rodzicom. Przedstawianie za pomocą rysunku

sposobów, w jakie dzieci pomagają rodzicom. Rysowanie po śladzie serduszek, kolorowanie

ich.

3. Laurka dla mamy i taty – ćwiczenia plastyczne.

- Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.

Wyprawka, karta 24, klej, nożyczki, kartka z bloku technicznego w jasnym kolorze formatu A4, naklejki.

- Składanie kartki z bloku technicznego na pół, tak aby powstała laurka.

- Wycinanie z karty gotowych elementów.

- Składanie gotowych elementów i naklejanie ich na kartce według instrukcji, tak aby kwiaty

znalazły się w wazonie.

- Odczytuje z rodzicem lub samodzielnie napis: Kwiaty dla Mamy i Taty. Przykleja go na pierwszej stronie laurki.

A ja siedzę szczęśliwa

w pokoju, gdzie lalka Rozalka,

zeszyty do pierwszej klasy,

atlasy…

Gdy w domu –

tatuś i mama,

nie jestem sama.

4.  Słuchanie wiersza Stanisława Grabowskiego Nie jesteś sam.

Mama biega po pokojach

ze ścierką,

z odkurzaczem,

z froterką.

Tata biega po pokojach

z fajką,

z książką

z pomysłami.

-  Rozmowa na temat wiersza.

-  Co robi mama?

- Co robi tata?

- Gdzie jest dziewczynka?

-  Dlaczego jest szczęśliwa?

5.  Zabawa ruchowo-naśladowcza Tata pracuje.

Tamburyn.

1. Dziecko porusza się w rytm tamburynu. Podczas przerwy w grze naśladują wykonywanie prac, o których mówi rodzic np. Tata pisze na komputerze; Tatatrzepie dywan; Tata myje samochód; Tata gra na skrzypcach ,Tata gotuje zupę, obiera ziemniaki…

6. Zabawa ruchowa Jadą goście.

Mamo! Mamo! klaszczą w swoje ręce,

Co, co, co? klaszczą w ręce rodzica,

Goście jadą. klaszczą w swoje ręce,

No to co? klaszczą w ręce rodzica,

Dzień dobry, dzień dobry. podają sobie ręce na powitanie,

Cmok, cmok, cmok. naśladują przesyłanie całusków, ze zwrotem głowy

na prawo, na lewo i na wprost.

Tato! Tato! Gesty takie same jak wyżej.

Co, co, co?

Goście odjeżdżają..

No to co?

Do widzenia, do widzenia.

Cmok, cmok, cmok.

7. Zabawa Halo? Mamusia?

Dziecko spaceruje po dywanie. Gdy rodzic krzyknie Jeden!, zatrzymuje się, podnosi rękę do ucha i głośno mówi do słuchawki: Halo? Mamusia? Gdy usłyszy Dwa!, mówi: Dzień dobry, Cześć Mamusiu ! z równoczesnym wyciagnięciem ręki jak do przywitania. Na Trzy! mówi Ojojoj! i trzyma się za głowę.

CZWARTEK

2. Karta pracy, cz. 4, s. 50-51.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Pokoloruj bukiet dla mamy. Odwzorowanie kwiatków dla mamy. Rysowanie po śladach rysunków róż.

3. Śpiewanie piosenki Mój tata w połączeniu z efektami akustycznymi.

Drewniane łyżki, reklamówki, balon wypełniony kaszą, plastikowe butelki, metalowa łyżeczka, metalowy kubek, pokrywka.

Zwrotka I

Dziecko gra w rytmie ćwierćnut:

takty 1–2 uderzanie dłońmi o podłogę,

takty 3–4 uderzanie drewnianą łyżką o drewnianą łyżkę,

takty 6–7 gniecenie reklamówek,

takty 8–9 potrząsanie balonem wypełnionym garścią kaszy.

Refren:

takty 9–10 uderzanie plastikową butelką o butelkę,

takty 11–12 delikatne uderzanie łyżeczką w metalowy kubek,

takty 13–14 uderzanie drewnianą łyżką o pokrywkę,

takty 15–16 uderzanie wszystkimi dziwnymi instrumentami razem.

Zwrotka II i refren tak samo jak powyżej.

4. Karta pracy, cz. 4, s. 52.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Oglądanie obrazków. Odszukiwanie i zaznaczanie 10 różnic miedzy nimi.

5.  Podawanie rymów do słów: mama, tata.

Mama – rama, gama, tama, dama, lama…

Tata – wata, data, chata, łata, mata…

6. Nauka rymowanki dla mamy i jej wersji dla taty.

Dzieci powtarzają tekst rymowanki

Mamo, mamo – Tato, tato –

co ci dam? co ci dam?

To serduszko, które mam. To serduszko, które mam.

A w serduszku miłość jest. A w serduszku miłość jest.

Mamo, mamo – kocham Cię! Tato, tato – kocham Cię!

.

6. Jak przekazać rodzicom wiadomość, nie używając słów? -burza mózgów

Podajemy wiadomość, a dziecko je prezentuje, nie używając słów, np.

Przytul mnie, bo jestem smutny.

Pobaw się ze mną.

Kocham cię mamo, kocham cię tato.

7.Rozwiązanie zagadki o konwalii.

Dobrze ją znamy z prześlicznej woni,

kwitnie dzwonkami, ale nie dzwoni (konwalia).

-  Oglądanie i wąchanie bukiecika konwalii ogrodowych (lub leśnych).

- Rozmowa na temat konwalii.

- Jak wygląda roślina?

-  Ile dzwonków jest na jednej łodyżce?

- Gdzie rosną konwalie?

-  Czy można je zrywać?

Konwalia majowa jest rośliną leczniczą i ozdobną, nie jest już rośliną chronioną. Występuje

często w lasach niemal całej Polski, ale można ją również hodować. Jej głównym walorem

są niewielkie kwiaty o charakterystycznym zapachu i dzwonkowatym kształcie.

8. Obrazek z konwaliami dla taty i mamy wykonany techniką kirigami z koła.

- Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.

Potrzebne materiały: kolorowy kartonik (nie zielony) o wymiarach 15–20 cm, białe i zielone kartki, na których narysowane są koła: na białej osiem kół o wymiarze 3 cm, na zielonej –dwa koła o wymiarach 2 cm, klej, nożyczki.

-  Wycinanie kół. Złożenie wszystkich kół na połowę.

- Zagięcie zakładki za zielonym kole, odgięcie jej i odcięcie.

- Przesuniecie warstw koła.

-  Sklejanie po dwa białe koła, tak aby powstały dzwoneczki.

-  Naklejanie na kartonik liścia (lub 2 liści) konwalii.

- Wycięcie z zielonego papieru prostokąta (łodygi) i naklejenie go tak, aby łodyga wsunięta

była w liść.

-  Naklejenie na łodygę dzwoneczków kwiatów.

Inne propozycje:

https://www.youtube.com/watch?v=HwlXsmzL71Y

https://www.youtube.com/watch?v=2YNwPdWwrlM

https://dzieciakiwdomu.pl/2015/03/konwalie-kreatywnie.html

9. Zabawa Czy znamy imię mamy i taty?

Dziecko podają imiona rodziców, dzieli je na sylaby. Określa pierwsze i ostatnie głoski w ich

imionach.

Kartoniki z poznanymi literami

Układają z liter imiona rodziców, pamiętając, że rozpoczynają się one wielką literą.

10. Rozmowa na temat słowa serce.

Wycięty z czerwonego kartonu kształt ludzkiego serca.

Rodzic pokazuje dziecku serduszko wycięte z czerwonego kartonu i pyta:

- Z czym kojarzy się wam ten kształt?

-  Czym jest serce?

Serce jest mięśniem wielkości pięści. Jego szersza część skierowana jest ku górze, węższa

ku dołowi. Dzięki sercu w naszym ciele może krążyć krew.

- Do czego ludziom potrzebne jest serce?

- Czy tylko ludzie mają serca?

- Czy znacie jakieś przysłowia o sercu?

Np.:

Co w sercu to na języku.

Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal.

Serce nie sługa, nie zna co to pany.

PIĄTEK

1. Zabawa ruchowa Jak mama, jak tata.

Tamburyn.

Dziecko porusza się zgodnie z rytmem granym na tamburynie. Podczas przerwy

w grze i wypowiedziane przez rodzica hasło: Jak mama – dziecko naśladują czynności wykonywane przez mamę. Z kolei na hasło: Jak tata – czynności wykonywane przez tatę.

2. Karta pracy, cz. 4, s. 53.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/druk/npoia-bbplus-kp-4.pdf

Rysowanie szlaczków po śladzie, a potem – samodzielnie. Rysowanie po śladach rysunków.

Kolorowanie rysunków dużych misiów na brązowo, a małych misiów – na różowo.

3.  Słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Festyn.

-  Rozmowa na temat festynu.

-  Co to jest festyn?

- Z jakiej okazji organizuje się festyn?

-  Słuchanie opowiadania.

Książka (s. 78–81)

Na rodzinny festyn do przedszkola Ady przyszło wiele rodzin, między innymi mama i tata Ady

oraz Olek. „Święto rodziców” okazało się dobrym pomysłem i okazją do wspólnej zabawy. Całe przedszkole było udekorowane obrazkami namalowanymi przez dzieci oraz kwiatami. W ogródku postawiono dodatkowe ławki, leżaki i miękkie pufy do siedzenia. Dzieci wymyśliły wiele śmiesznych konkurencji, w których brali udział dorośli. Zaczęło się od zagadek, potem były zawody w podrzucaniu piłki głową, co okazało się ulubionym zajęciem niektórych tatusiów. Przedszkolaki zorganizowały pokaz puszczania baniek mydlanych, które wirowały w powietrzu, mieniąc się wszystkimi kolorami tęczy. Najwięcej śmiechu wywołała ogromna bańka, która osiadła na nosie jednego z rodziców

– minęło sporo czasu, zanim pękła! Tata Ady i Olka wygrał konkurs w skakaniu na jednej

nodze dookoła karuzeli i chociaż w trakcie spadł mu lewy but, nie poddawał się do końca.

– Brawo! – krzyczała Ada.

– Tato! Tato! – dopingował Olek.

Następnie odbył się konkurs drużynowy z udziałem dorosłych i dzieci. Liczyły się zręczność i refleks. Każdy rodzic otrzymał plastikową butelkę, a zadaniem dzieci było jak najszybsze napełnienie jej wodą i zakręcenie. Ach, ile było przy tym radości! Wszyscy się nawzajem pooblewali, jakby to był śmigus-dyngus. Na szczęście pogoda była wspaniała i słońce szybko wysuszyło zmoczone ubrania.

Mama Ady i Olka zajęła pierwsze miejsce w konkursie nadmuchiwania balonów. W ciągu

minuty nadmuchała aż trzy i nawet zdążyła je zawiązać na supeł. Nagle rozległo się potężne

trrrach! To jeden z balonów pękł i wystraszył siedzące na dachu gołębie.

– Myślałem, że wystrzeliłaś z armaty! – zażartował tata.

– To dlatego, że kiedyś grałam na trąbce i mam silne płuca – wyjaśniła mama.

Później odbył się konkurs na rodzinne śpiewanie piosenek. Och! Nie każdy potrafi śpiewać. Niektórzy bardzo fałszowali, ale zupełnie się tym nie przejmowali. Przecież wcale nie trzeba być najlepszym we wszystkim. Najważniejsze to umieć się śmiać nawet z samego siebie.

Jednak najwięcej radości wywołały wyścigi z surowym jajkiem trzymanym na łyżce. Dorośli

starali się zachować równowagę w czasie biegu, a dzieci piszczały z emocji! Bum! Jajko już

leżało na ziemi. Bach! Drugie jajko wylądowało na bucie jednego z ojców.

– Cały trawnik zamienił się w jajecznicę! – zachichotał Olek.

– To są jajka sadzone – stwierdziła Ada.

Zwycięzcy w różnych konkurencjach otrzymali nagrody zrobione przez dzieci: papierowe

sowy z przyklejonymi ruchomymi oczami, świeczki ozdobione suszonymi kwiatkami lub muszelkami, kamienie pomalowane jak biedronki i zakładki do książek.

Każdy, kto zgłodniał, mógł się poczęstować pysznym ciastem i owocami, ale najsmaczniejsze okazały się owsiane ciasteczka, które przedszkolaki upiekły razem z paniami kucharkami.

Na zakończenie rodzinnego festynu dzieci przygotowały część artystyczną, a Ada wyrecytowała wierszyk:

Gdy na Księżyc się wybiorę,

to spakuję do walizki

moją mamę oraz tatę,

bo nie mogę zabrać wszystkich.

Z mamą będę liczyć gwiazdy

i rysować złote słońce,

z tatą zrobię prawo jazdy

na talerze latające.

Na Księżycu dom postawię

i dla mamy kwiat w ogrodzie,

tacie gwiezdną dam golarkę,

by się mógł ogolić co dzień.

Więc, gdy lecieć chcesz w nieznane,

zabierz tatę oraz mamę!

Ada otrzymała wielkie brawa, a potem rozpoczęła się loteria. W losowaniu nagrody głównej

wzięli udział wszyscy zaproszeni goście. Każdy chciał wygrać, ale przecież to niemożliwe, żeby wygrali wszyscy. Dzieci trzymały kciuki i czekały, aż pani dyrektor odczyta zwycięski numer.

– Wygrywa los z numerem 1865!

– Hura! To nasz! – krzyknął uradowany Olek.

– Mamy szczęście! – pisnęła Ada.

Nagrodą główną były bilety do teatru dla całej rodziny. Pozostali uczestnicy wylosowali nagrody pocieszenia w postaci książek.

– Trzeba to uczcić! – zaproponowała mama.

– Tylko nie każcie mi już dzisiaj skakać na jednej nodze! – zaśmiał się tata.

Tego dnia Ada i Olek byli bardzo dumni ze swoich rodziców. Chociaż są dorośli, mają wspaniałe poczucie humoru i można się z nimi świetnie bawić.

-  Rozmowa na temat opowiadania.

- Z jakiej okazji odbywał się festyn w przedszkolu Ady?

- Kto z rodziny Ady przybył na festyn?

- Jaki konkurs wygrał tata Olka i Ady?

- Na czym polegał konkurs drużynowy – dorośli z dziećmi?

- W jakim konkursie mama Olka i Ady zajęła pierwsze miejsce?

- Jakie inne konkursy odbyły się jeszcze podczas festynu?

- Jakie nagrody przygotowały dzieci?

- Czym częstowali się goście?

- O kim Ada recytowała wiersz?

-  Czym zakończył się festyn?

,

4. Rozmowa na temat rodziny.

-  Czym zajmuje się nauka zwana genealogią? (Zajmuje się badaniem więzi rodzinnych między ludźmi na podstawie zachodzącego między nimi pokrewieństwa i powinowactwa.

Przedmiotem zainteresowania genealogii są wybrane rodziny i rody, ich pochodzenie, historia oraz wzajemne relacje rodzinne i losy poszczególnych członków rodziny).

- Kim są krewni, a kim powinowaci?(Krewni to członkowie najbliższej rodziny, mający wspólnego przodka, np. mama/tata – córka/syn, babcia/dziadek – wnuki, siostra – brat; powinowaci to członkowie rodziny, których nie łączą więzy krwi, np. żona – rodzice męża).

- Czym zajmuje się genealog?(Zbiera historie rodzinne, fotografie, dokumenty potwierdzające narodziny i śmierć krewnych, i powinowatych zwane metrykami).

-  Co to jest metryka? (dokument potwierdzający narodziny i śmierć) każdy z nas ma taką metrykę, na której jest napisane, kiedy się urodziliśmy, kto jest naszymi rodzicami.

-  Co to jest drzewo genealogiczne?(Drzewo genealogiczne to sposób przedstawiania powiązań pomiędzy daną osobą i jej przodkami).

5. Kończenie wypowiedzi rozpoczętych przez rodzica:

Mama mojej mamy lub mojego taty to… (babcia)

Tata mojej mamy lub mojego taty to… (dziadek)

Mama mojej babci lub mojego dziadka to… (prababcia)

Tata mojej babci lub mojego dziadka to… (pradziadek)

Siostra mojej mamy lub mojego taty to… (ciocia)

Brat mojej mamy lub mojego taty to… (wujek)

Córka mojej cioci lub mojego wujka jest moją… (kuzynką)

Syn mojej cioci lub mojego wujka jest moim… (kuzynem)

Inne propozycje wierszy i piosenek na Dzień Mamy i Dzień Taty

Słuchać mamy to zaleta,

którą każdy ceni,

ale nadmiar zależności

chyba pora zmienić.

Sama umiesz zapiąć guzik –

nie musi już mama,

pewnie znowu ci pomoże,

ale możesz sama!

Chętnie ci uczesze włosy,

buty zasznuruje,

jak myć zęby prawidłowo

zawsze pokazuje.

A ty naucz się dokładnie

to wszystko powtórzyć,

a przy stole grzecznie spytaj,

jak widelca użyć.

Zapamiętaj dobre rady,

ważne, mądre słowa,

lecz na większą samodzielność

musisz być gotowa!

.

Dziś Dzień Taty – mówi mama.

– Czy pomysły jakieś macie?

Nie wypada, abym sama

wyprawiała święto tacie…

Krzyś uśmiecha się do mamy.

– Mamy z Anią świetne plany!

Po śniadaniu, na trzepaku,

będzie popis akrobatów.

Potem – wyścig rowerami!

My, niestety, go przegramy,

dla zwycięzcy są nagrody,

– choćby Ani pokaz mody.

No, i zanim tata zaśnie,

poczytamy tacie baśnie…

Krzyś i Ania są szczęśliwi.

– To się dzisiaj tatuś zdziwi!

Tylko mama zamyślona,

trochę smutna, jak nie ona…

Wreszcie wzdycha głośno na to:

– Też bym chciała dziś być… tatą!

Piosenki:

https://www.youtube.com/watch?v=t7koX6Y_e3A

https://www.youtube.com/watch?v=j09kDRPi3tE

https://www.youtube.com/watch?v=j09kDRPi3tE

https://www.youtube.com/watch?v=RvHfN-4Va4g

                                                                                  Pozdrawiamy i życzymy miłej zabawy

Panie z grupy Misie

https://www.youtube.com/watch?v=mTSUSkSgvE4

Rysunek gotowy? Posłuchaj nagrania jeszcze raz i powtórz słówka wskazując na poszczególne elementy na obrazku:

roof (ruf)

door

window (łindoł)

chimney (czimnyi

sky (skaj)

sun (san)

cloud (klałd)

grass

flower (flałer)

tree (tri)

Jeśli wykonaliście to zadanie zapraszam do kolejnego. Posłuchaj tej piosenki: House Song

https://www.youtube.com/watch?v=jUNTMKpoLAI

Does your house have a roof? (łączymy dłonie nad głową tworząc dach)

Does your house have walls? (rysujemy w powietrzu prostokąt)

Does your house have windows? (rysujemy w powietrzu okno)

Does it have a door? (imitujemy ruchem otwieranie drzwi)

Here's the roof and the walls

Here are the windows

And here's the door

Is your house very big? (zakreślamy w powietrzu duże koło)

Is your house very small? (rysujemy palcem w powietrzu małe kółeczko)

Is your house very short? (pokazujemy gestem „niski”)

Or is it very tall (pokazujemy gestem „wysoki”)

This is big

This is small

This is short

and this is tall

Is your house made of concrete? („mieszamy” beton)

Is your house made of bricks? („układamy” cegły jedna na drugą)

Is your house made of wood? (pokazujemy dłonią długą deskę)

Or is it made of sticks? (krzyżujemy dwa palce imitując patyki)

This is concrete

these are bricks

this is wood

and these are sticks.

Spróbuj zaśpiewać piosenkę samodzielnie i pokazać ją za pomocą gestów.

Trzecie zadanie na dziś to wykonanie zadań z kart pracy:

Tracing pages – rysowanie po śladzie.

Dopasuj mieszkańca do jego domku.

https://www.youtube.com/watch?v=toHxCZxUjac

Dzieci wymieniają po kolei zwierzęta mieszkające na łące.

3. Zachęcam aby zajrzeć na stronę internetową „Świat przedszkolanki”, są tam dostępne materiały odnośnie tematu łąka, obrazki zwierząt oraz karty pracy do druku, poniżej przekazuję link:

http://swiatprzedszkolanki.pl/?p=612

4. Dzielenie nazw zwierząt na sylaby: motyl, biedronka, żaba, bocian, żuk, trawa, kwiaty, ślimak, zając, osa, pszczoła, mucha.

5. Ćwiczenia oddechowe Kropki biedronki.

Przygotowujemy dla dziecka: kontur biedronki (bez kropek), siedem czarnych kropek (kół), słomka.

N. kładzie przed dzieckiem sylwetę biedronki i prosi, aby za pomocą słomki przeniosło kropki/koła na jej sylwetę.

Biedronkę i kropki możemy wykorzystać również do zabawy matematycznej, rodzic mówi ile biedronka ma kropek a dziecko układa lub rodzic układa kropeczki a dziecko liczy, możemy też położyć na jednym skrzydełku więcej a na drugim mniej kropek i dziecko określa gdzie jest więcej kropeczek.

6. Zabawa z pokazywaniem Lata mucha.

Rodzic recytuje rymowankę, a dziecko głaszczą części ciała wymienione w rymowance:

Lata mucha koło ucha,

lata bąk koło rąk,

lecą ważki koło paszki,

lata pszczoła koło czoła,

lata mucha koło brzucha,

lecą muszki koło nóżki,

biegną mrówki koło główki,

pełznie gąsienniczka koło policzka.

7. Zabawa z pokazywaniem Wianek dla mamy.

Dzieci pokazują ruchem słowa opowiadania :

Dzieci:

Na majowej łące rosną różnokolorowe kwiaty, unoszą dłonie od podłogi w górę,

pachnące maki, konwalie, fiołki i rumianki. unoszą dłonie do nosa, robią wdech nosem,

Dzieci przyszły na łąkę maszerują w miejscu

i nazrywały kwiatów, wykonują ruch zrywania kwiatów,

z których uplotły wianek dla mamy. robią młynek przedramionami przed sobą,

Zaniosły mamie niespodziankę, maszerują w miejscu, łączą dłonie na wysokości piersi, a mama uśmiechnęła się i mocno przytuliła. splatają ręce na wysokości ramion

8. Ćwiczenia językowe Czerwony jak…

potrzebne: kolorowe karteczki, kapelusz/woreczek/pojemnik do losowania

Dzieci losują karteczkę, a następnie podają nazwy przedmiotów, roślin, zwierząt, które kojarzą im się z tym kolorem, np. czerwony jak jabłko. Mogą również wymyślać nazwy nowych kolorów, odwołując się do swoich doświadczeń, np. kolor malinowy, kolor plażowy.

9. Rozwiązywanie zagadek.

Ma długie nogi i dziób czerwony,

wrócił niedawno z dalekiej strony.

Z żabkami raczej niechętnie gada,

taka to jego największa wada! (bocian)

Skaczą zielone po majowej łące,

ogrzewa je ciepłe, wesołe słońce. (żaby)

Wolno sunie, hen przed siebie,

nie poprosi o domek ani mnie, ani ciebie.

Ma go ciągle na sobie,

nie służy tylko ku ozdobie. (ślimak)

Gdy zaświeci słonko

nad majową łąką,

wesoło latają

i kolorowe jak one

kwiaty odwiedzają. (motyle)

Z łąki do bukietów trafiają,

i piękny, czerwony kolor mają. (maki)

10.Zabawa ruchowa Ślimak.

Dzieci recytują rymowankę i rysują razem z rodzicem spiralną skorupę ślimaka palcem wskazującym, np. na dywa­nie, w powietrzu, na plecach kolegi (koleżanki).

Ślimak, ślimak, wystaw rogi,

dam ci sera na pierogi.

Jak nie sera, to kapusty

– od kapusty będziesz tłusty.

11. Zespół Dziecięcy Fasolki- Motyle na łące

https://youtu.be/bMLsDqD86-E

12. Zabaw ruchowa „Motylki”

https://www.youtube.com/watch?v=NFvfoCdPQWU

13. „Bajeczka o motylku”

czyli jak z gąsienicy powstał piękny motyl

Podejdźcie dzieci do mnie na chwileczkę,
opowiem wam zaraz krótką bajeczkę.
O motylku kolorowym zaraz się dowiecie,
co się zastanawiał skąd się wziął na świecie?
A teraz słuchaj uważnie drogi kolego,
Bo wszystko zaczęło się dnia pewnego,
Gdy motyla mama jajeczka na listkach składała
I nikomu się zbliżyć do nich nie pozwalała.
Z tych małych jajeczek gąsienice się powykluwały,
I listki dookoła ciągle obgryzały,
Bo głodomory z nich były niebywałe
i zawsze brzuszki lubiły mieć napęczniałe.
Gdy urosły już odrobinę, to postanowiły odpocząć chwilę.
Znalazły pod gałązką zakątek mały,
gdzie dookoła kokonem się poowijały.
I tak w tym kokonie przez tygodni kilka,
siedziała sobie poczwarka motylka.
Aż w końcu kokon popękał wszędzie,
I zaraz z niego motylek będzie.
Wyszedł powoli, nóżki rozprostował,
Zaczął nagle latać, w powietrzu „szybował”
A potem kolorowe skrzydełka wystawił do słonka
Motylków zaraz będzie cała pełna łąka.
Czy teraz już kochane dzieci wiecie,
Skąd motylki borą się na tym świecie?

14. Praca plastyczna „Biedronka”

http://krokotak.com/2019/03/ladybug/

15. Ćwiczenia grafomotoryczne „Motyl”, poprawiamy po śladzie o kolorujemy

http://bystredziecko.pl/cwiczenia-grafomotoryczne-motyl/

Zachęcam do lepienia zwierzątek z plasteliny, rysowania i kolorowania.

Pozdrawiay serdecznie i ściskamy Paulina Sieńczak, Klaudia Dadej

https://www.youtube.com/watch?v=MadTiSUv4Jo&list=RDZ3vCFpsz37E&index=5

Instrumenty- dźwięki dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=6y0LGu724lY

Poznajemy instrumenty - muzyka dla dzieci - Przedszkole Profesora Szymona

https://www.youtube.com/watch?v=5lrMLE0KFtQ

Wizyta w szkole muzycznej - Poznajemy instrumenty

https://www.youtube.com/watch?v=f43qSH2Nq9w

Instrumenty muzyczne (perkusyjne, dęte, strunowe)

https://www.youtube.com/watch?v=jMTrWCC24mg

Dzieci zamykają oczy, a R. włącza dźwięki.  Dzieci próbują podać nazwy instrumentów na podstawie wydawanych przez nie dźwięków.  Miłej zabawy.

• „Instrumenty” – mapa skojarzeń. Dzieci wyjaśniają, co to są instrumenty, i wymieniają wszystkie, które znają.
•  „Dawne instrumenty” – R. opowiada dzieciom, że jednym z pierwszych instrumentów, jakich używał człowiek, było jego własne ciało – klaskał, tupał, wydawał różne okrzyki. Następnie wykorzystywano przedmioty codziennego użytku, tworząc z nich proste instrumenty, np. grzechotki, bębny. R. prezentuje zdjęcia kilku dawnych instrumentów.
• „Pradawny rytm” – praca z KP4.14a, ćw. 1, odczytywanie i kontynuowanie rytmów.
• „Instrumenty wokół nas” – zabawa muzyczna, wydobywanie muzyki z przedmiotów codziennego użytku. Zadaniem dzieci jest poszukanie i wybranie jakiegoś przedmiotu w domu, który wydaje interesujący dźwięk. Następnie dzieci prezentują brzmienie swojego „instrumentu”.
•  „Mój pradawny instrument” – zajęcia techniczno-plastyczne z wykorzystaniem papierowych talerzy i makaronu. R. wycina środki papierowych talerzy tak, by zostały jedynie obręcze. Zadaniem dzieci jest oklejenie kolorowym papierem obręczy a następnie przywiązanie makaronu (rurki) do żyłek / sznurków i do obręczy. W ten sposób powstała jedna z afrykańskich ozdób, a jednocześnie instrument. Gdy dzieci poruszają instrumentem, rurki makaronu uderzają jedna o drugą i grzechoczą.
• Gra na szklankach - dydaktykamuzyka.pl https://www.youtube.com/watch?v=xQalexGPX2c
•  „Z jakiej rodziny?” – wprowadzenie podziału instrumentów na dęte i strunowe, klasyfikowanie instrumentów, praca z KP4.14a, ćw.2
• „Ile nutek?” – praca z KP4.14b, analiza słuchowa nazw instrumentów, doskonalenie percepcji słuchowej i wzrokowej, przeliczanie
•  „Czasem słońce czasem deszcz” – opowiadanie Pani Muzyki (K. Szczerbakowska-Biniszewska według Programu Kraina Muzyki). R. czyta dzieciom tekst:                                                                          Dawno, dawno temu w Krainie Muzyki żyli szczęśliwi mieszkańcy. Codziennie świeciło słońce, wszędzie rosły nutki, a każdy mieszkaniec krainy grał na instrumencie, śpiewał i tańczył. Nawet psy zamiast szczekać gwizdały. Wszystkim żyło się miło, więc w Krainie Muzyki brzmiały same wesołe melodie. Do czasu! Pewnego dnia do wesołej Krainy przybyła smutna wróżka Kropelka. Pozazdrościła mieszkańcom szczęścia i wesołości, zrzuciła na całą krainę deszcz. Padał wiele dni i nocy, przez co nutki nie rosły już tak szybko, a mieszkańcy byli bardzo smutni. Zaczęli też grać smutne melodie. Na szczęście o smutnym losie muzyków usłyszała dobra wróżka – Pani Muzyka. Swoimi wesołymi czarami złagodziła smutne zaklęcie wróżki Kropelki. Od tej pory w Krainie Muzyki czasem świeci słońce, a czasem pada deszcz.

 Po przeczytaniu tekstu R. zadaje dzieciom pytania: Jak nazywa się miejsce, o którym czytałam? Dlaczego jej mieszkańcy na początku byli bardzo szczęśliwi? Kto odwiedził Krainę Muzyki? Jak dziś jest w Krainie Muzyki? R. tłumaczy dzieciom, że w Krainie Muzyki smutek nazywa się moll, a wesołość – dur. R. włącza dwa fragmenty utworów muzycznych (moll i dur) z własnych zasobów. Prosi dzieci, by spróbowały ocenić ich nastrój.

Posłuchaj:

Fryderyk Chopin - Walc a-moll      

https://www.youtube.com/watch?v=LZXJf_r9Qyk

„Muzyka z kraju Chopina” | Fryderyk Chopin – „Mazurek B-dur” op. 7 nr 1

https://www.youtube.com/watch?v=Re51wA6L3Po

• Hymn krainy muzyki  – nauka piosenki.

słowa i muz. Aleksandra Chmielewska i Karolina Szczerbakowska- Biniszewska

10_Sciezka_10.wma link do piosenki

Gdy w przedszkolu gra muzyka – tańcujemy wkoło.

Nie ma ciszy, nie ma nudy – bardzo jest wesoło!

Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest!

Szybkie, skoczne pioseneczki – wszyscy uwielbiamy,

A przy wolnych – jak żółwiki wolno się ruszamy.

Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest!

Trąbka, flecik i fortepian – grają dziś od rana: Trutu, tu tu, fiju, fiju, bum, bum, na, na, na

Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest!

Lecz, żeby na instrumentach grać, Trzeba się na muzyce znać,

Rozumieć cały nutowy świat

Ty rozumiesz? On rozumie? Bo ja TAK!

Wszystkie te muzyczne sprawy – to nie tajemnica,

Dzięki naszej ulubionej – Pani Muzyce!

Ref.: I każdy z nas dobrze wie, Kraina Muzyki wspaniała jest

Wtorek

• „Gatunki muzyczne” – zapoznanie dzieci ze współczesnymi gatunkami muzycznymi, wysłuchanie i podawanie nazw różnych gatunków muzycznych. R. włącza utwory (z własnych zasobów) z różnych gatunków muzycznych: muzyki klasycznej, rapu, disco, rocka, jazzu itd. Dzieci starają się rozpoznać gatunki i podać ich nazwy
• „Gatunki muzyczne” – zapoznanie dzieci ze współczesnymi gatunkami muzycznymi

Klasyka: Fryderyk Chopin

https://www.youtube.com/watch?v=FItvuYc9VRw  

Rap:

https://www.youtube.com/watch?v=tAPgBy4cvLk

Koronawirusie chcesz dostać tu się„Nasz rap” – zabawa w tworzenie muzyki do znanych wierszy. Dziecko wybiera dowolny znany sobie wiersz, najlepiej rymowany, np. „Lokomotywa” i próbuje wykonać go, rapując

Disco:

https://www.youtube.com/watch?v=6BwHuwiknOs    Disco Kids - Tancz, Tancz, Tancz

„Taneczne rytmy disco” –wyjaśniamy, że disco to muzyka taneczna. Zadaniem dzieci jest wymyślenie układu tanecznego do piosenki

Jazz :

 https://www.youtube.com/watch?v=-ZH53G7YjIE     Jazz for Kids

Rock

https://www.youtube.com/watch?v=_mK-xz7vkeI     MUZYKA ROCKOWA

„Koncert rockowy” – naśladowanie gry na gitarze. Rodzic włącza muzykę rockową . Dzieci wcielają się w gitarzystów i próbują naśladować grę na gitarze elektrycznej – w takim tempie, jakie słuchać w utworze.

•  „Taneczne improwizacje” – tańczenie do różnych gatunków muzycznych, określanie tempa, nastroju. Włączamy utwory z poprzedniego ćwiczenia, a zadaniem dzieci jest tańczenie, tak jak prowadzi je muzyka. Dzieci określają, jak im się tańczyło, który utwór najbardziej przypadł im do gustu. Określają nastrój i tempo muzyki.
• „Kostka”– zabawa matematyczna. Dzieci  rzucają kostką. Ich zadaniem jest zsumowanie wyrzuconej liczby oczek i podanie wyniku.
• Posłuchaj, zobacz. Muzyczne Przygody Matyldy | Polskie Wydawnictwo Muzyczne

https://www.youtube.com/watch?v=Z3vCFpsz37E

Środa

• Koncert – wysłuchanie opowiadania Agnieszki Frączek.

W środę z samego rana do przedszkola przyjechali muzycy. I przywieźli ze sobą przeróżne instrumenty – jedne wielkie, inne malutkie, a wszystkie błyszczące i rozśpiewane. Dzieci przyglądały się im z ogromnym zainteresowaniem. Pan dyrygent, do którego wszyscy zwracali się „maestro”, opowiadał po kolei o każdym z instrumentów, a muzycy wydobywali z nich czarodziejskie dźwięki. Mnóstwo przy tym było niespodzianek! Najpierw się okazało, że ta trąba, pozwijana jak ślimak w muszelce, to wcale nie trąba, ale waltornia, a ta druga, długa jak wąż, to… to puzon! – Niemożliwe – nie chciał wierzyć Staś. – Jak to puzon? Przecież puzon powinien być długi i pyzaty, a ten jest długi i chudy! Po trąbach nie–trąbach przyszła kolei na klarnet, skrzypce (które wcale nie skrzypią). A wreszcie na basetlę, która w ogóle nie jest podobna do basseta. I bałałajkę, która niestety nie ma nic wspólnego z bajką… Ale nie szkodzi – to spotkanie i tak było ciekawsze od najciekawszej bajki. A po południu dzieci postanowiły dać własny koncert.

Po wysłuchaniu opowiadania dzieci odpowiadają na pytania: Czy był to taki koncert, o jakim rozmawialiśmy wczoraj? (R. prezentuje ilustrację z KP4.16b) Czym się różnią te dwa koncerty? Jak nazywała się osoba, która dowodziła całym koncertem? Jakie instrumenty były wymienione w opowiadaniu? Do czego chłopiec porównywał waltornię? Jaki instrument przypominał mu węża? Czy Wam jakieś instrumenty coś przypominają? R. powinien wyjaśnić dzieciom niezrozumiałe słowa – ponownie czytać opowiadanie, a dzieci podnoszą rękę, gdy nie rozumieją znaczenia danego słowa, R. wyjaśnia na bieżąco pojęcia. Ważne, by było to nie w trakcie pierwszego czytania, gdyż dzieci nie skupią uwagi na fabule i ogólnym zrozumieniu sensu.

• „Orkiestra” – swobodne wypowiedzi dzieci na podstawie własnych doświadczeń. R. zadaje pytania: Co postanowiły dzieci na koniec opowiadania wysłuchanego na początku zajęć? Czym jest orkiestra? Kto gra w orkiestrze? Kto oprócz muzyków jest potrzebny w orkiestrze? Jak myślicie, na czym mogły grać dzieci w swojej orkiestrze?

https://www.youtube.com/watch?v=qwJXgh984eY    

Serenada F.Schubert - Królewska Orkiestra Symfoniczna

Jak siedzi orkiestra?

https://www.youtube.com/watch?v=VVQ0jacqe1U

Kiedy klaskać?

https://www.youtube.com/watch?v=-rbc_ZEsjAo

• Przedszkolna orkiestra – wysłuchanie wiersza Agnieszki Frączek.

By zagrać z prawdziwą orkiestrą,

Nie trzeba być żadnym „ maestro”,

Wystarczy fantazji ćwierć deka.

Słuchacze już biegną z daleka!

Bo Antek w parapet uderza

i rocka grać na nim zamierza,

Jaś stuka zawzięcie w żeberka,

aż grzejnik wywija oberka,

Staś biurko przerobił na bęben

i bębni weń, nucąc kolędę,

a Krzysiek na nerwach gra tryle.

Przedszkolna orkiestra.

I tyle.

Rodzic  zadaje dzieciom pytania: Na czym grały dzieci w swojej orkiestrze? Jaką muzykę grały? Czy taka muzyka może się podobać?

• „Dyrygent” – zabawa muzyczna, ćwiczenie reagowania na polecenia.

Rodzic wciela się w dyrygenta. Rolę batuty może odgrywać dowolny przedmiot, np. długi klocek czy patyk. Dzieci zajmują miejsca przy swoich „instrumentach ( dowolny instrument lub coś co wydaje dźwięki). Dyrygent pokazuje, jak należy grać: cicho / głośno, szybko /wolno itd….

Po co orkiestrze dyrygent?

https://www.youtube.com/watch?v=gOlfk1U6z-8

https://www.youtube.com/watch?v=udyhgi4ODvk Dyrygent - Natalia Ciecierska

• Praca z KP4.16b – zabawa matematyczna doskonaląca przeliczanie i spostrzeganie.
•  Praca z KP4.16a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych, ćwiczenie słuchowe.
• Zabawa  plastyczna rozwijająca wyobraźnię

Jak zrobić bębenek?

https://www.youtube.com/watch?v=AtGUqwsHtNg

Gitara z patyczków do lodów i zakrętki słoika; mini instrument muzyczny  

https://www.youtube.com/watch?v=5vkFVS3V3w0

Jak zrobić grzechotkę?

https://www.youtube.com/watch?v=j_f4TJcsXHo

https://www.youtube.com/watch?v=rjlF1bRjmgE

Fletnia Pana DIY instrument - www.dydaktykamuzyka.pl

https://www.youtube.com/watch?v=uuKEw_csDM8

Czwartek

Muzyka Relaksacyjna – posłuchaj

https://www.youtube.com/watch?v=EQm0IYFnAIM

Godzina najpiękniejszych kołysanek, zachęcam  do słuchania przed snem 

https://www.youtube.com/watch?v=KRAM95B_HIo

• „Po co nam muzyka?” – burza mózgów, doskonalenie myślenia przyczynowo–skutkowego. R. włącza fragmenty różnej muzyki (z własnych zasobów), a dzieci decydują, do czego mogłaby być dobra (np. muzyka relaksacyjna, muzyka elektroniczna, rock&roll).
• „Namalujmy muzykę!” – malowanie dziesięcioma palcami do muzyki (muzyka z gatunku heavy metal). R. rozkłada na podłodze duży arkusz papieru (co najmniej A3) dla dziecka. Dzieci swobodnie malują farbami, wykorzystując wszystkie palce i całe dłonie – ilustrują muzykę. Następnie R.  powtarza ćwiczenie z muzyką relaksacyjną. Dzieci prezentują swoje prace. R. wywiesza je tak, by prace dziecka wisiały jedna pod drugą. R. zadaje dzieciom pytania: Czym różnią się te prace? Które są spokojne, a które nie? Czy łatwo rozpoznać, które były malowane, podczas którego utworu? Dlaczego?

• Wprowadzenie litery H, h:(Sposób wprowadzenia litery i zabawy potrzebne do ich utrwalania można znaleźć na naszej stronie we wcześniej podanych treściach.)

1. zaaranżowanie sytuacji, w której pojawi się wyraz podstawowy, np. R. zadaje pytanie: Gdy słuchacie muzyki relaksacyjnej, zamykacie oczy i gdzie się przenosicie?. Mówi, że on przenosi się na egzotyczną wyspę, leży w hamaku i słucha muzyki. Potem pyta: Co to jest hamak?; 2. wydzielenie jednej głoski w słowie „hamak”, by utożsamić ją później z wprowadzaną literą; 3. analiza i synteza słuchowa wyrazu podstawowego; 4. wprowadzenie schematu i modelu; 5. poprawna artykulacja wyrazu podstawowego; 6. tworzenie schematu i modelu wyrazu; 7. podział modelu na zgłoski; 8. zastępowanie okienek modelu literami drukowanymi.

https://www.youtube.com/watch?v=tZjEIqfKJ-s

• Praca z KP4.17a – doskonalenie zdolności grafomotorycznych i percepcji wzrokowej.
• Praca z W.10 – pokaz nowej litery drukowanej, analiza pokazywanej litery i jej elementów, wodzenie palcem po małej i wielkiej literze, ozdobienie szablonu litery dowolnym materiałem. Zabawa z W.20a – rozpoznanie nowej litery wśród innych liter.

http://bystredziecko.pl/karty-pracy/nauka-literek/1/nauka-literek-szablon-h.pdf

• Praca z KP4.17b – doskonalenie percepcji słuchowej, koordynacji wzrokowo–ruchowej, ćwiczenia w czytaniu.
• „Rytm” – zabawa matematyczna z wykorzystaniem W.53–54, utrwalenie aspektu porządkowego liczby. R. układa trzyelementowy wzór. Zadaniem dzieci jest ułożenie takiego samego wzoru i kontynuowanie go. R. zadaje pytania: Jaki kolor ma 4 / 8 / 7 element z kolei?

Piątek

• „Gdzie można usłyszeć muzykę?” – mapa myśli. Dzieci podają swoje propozycje (miejsc typowych i nietypowych). W razie potrzeby R. zadaje dodatkowe pytania, np. Jak nazywa się specjalne miejsce, gdzie można słuchać koncertów muzyki klasycznej? (filharmonia) Gdzie odbywają się przedstawienia, w których głównie słychać muzykę klasyczną i śpiew? (opera) R. podsuwa również następujące propozycje: kościoły, szkoły muzyczne, internet, koncerty plenerowe itd.
• „Śpiewamy jak w operze” – naśladowanie mimiką, gestem i ruchem. R. prezentuje dzieciom na filmie dowolny utwór operowy, np. z opery Carmen. Zadaniem dzieci jest zabawa w mima i bezdźwięczne naśladowanie śpiewu operowego.

Opera w filharmonii. Koncerty dla dzieci https://www.youtube.com/watch?v=2PshvrXVOnE

• Praca z KP4.18 – doskonalenie koordynacji wzrokowo–ruchowej, percepcji słuchowej i wzrokowej, zdolności grafomotorycznych, dekodowanie, łączenie dźwięku z ilustracją
•  „Jak zapisać muzykę?” – burza mózgów, zapoznanie dzieci z nutami i pięciolinią. R. zadaje dzieciom pytanie: Czy da się zapisać muzykę?. Dzieci dzielą się swoją wiedzą. R. prezentuje partyturę – wyjaśnia, że muzykę zapisuje się za pomocą nut i linii.                                                                                                                   

Nauka Nut i Klucz Wiolinowy                                                                                                                         https://www.youtube.com/watch?v=dUPNphXI5pQ

• „Pięciolinia” – zabawa . Nauczanie zdalne - Pięciolinia i jej mieszkańcy                                                     https://www.youtube.com/watch?v=QTk2FNbbrjQ                                               
• „Trema” – dyskusja. R. rozmawia z dziećmi, zadaje im pytania: Co to jest trema? Jakie to uczucie? Kiedy można odczuwać tremę? Co się z nami dzieje gdy czujemy tremę? Czy wy kiedyś odczuwaliście tremę? W jakiej to było sytuacji? Czy było to przyjemne uczucie? Czy tremę można przezwyciężyć? Kiedy to uczucie mija?
• „Radzimy sobie z tremą” – ćwiczenie oddechowe. R. tłumaczy dzieciom, że jednym z dobrych sposobów na poradzenie sobie z odczuwaną tremą, niepokojem, zdenerwowaniem są ćwiczenia oddechowe. Proponuje im nauczenie się ćwiczeń oddechowych w oparciu o wierszyk motywacyjny. Rodzic  recytuje wiersz, a dzieci wykonują ćwiczenie z zamkniętymi oczami, koncentrując się na własnym oddechu:

Wiem, że to potrafię, wszystko mi się uda. Stoję mocno na dwóch nogach, ręce trzymam na udach. Biorę głęboki wdech nosem, ręce unoszę do góry. Wypuszczam ustami powietrze, znikają zwątpienia chmury. I jeszcze raz wdech nosem i buzią wydech robię. Rozluźniam się, czuję się lekko, mam już wiarę w sobie

Alfabet muzyczny piosenka z filmu "Dźwięki muzyki"

https://www.youtube.com/watch?v=acLiPWPrPiE

Pani nutka - Rytm

https://www.youtube.com/watch?v=LKyZtocE9u0

Właśnie zakończyliśmy naszą podróż do krainy muzyki. Nie od dziś wiadomo, że dzieci bardzo lubią muzykę i zabawy z nią związane – śpiewanie, taniec i grę na instrumentach. W tym tygodniu skupiliśmy się jednak nie tylko na zabawie, lecz także na poznawaniu instrumentów i gatunków muzycznych. W następnym tygodniu powędrujemy do świata wrażeń i uczuć. Do zobaczenia !

Tematem kolejnego tygodnia będą zwierzęta mieszkające na wsi. Dzieci poszerzą wiedzę na temat hodowli zwierząt (karmienia, doglądania).  Będą mogły przypomnieć  sobie nazwy, sposoby poruszania się i odgłosy zwierząt mieszkających w gospodarstwie, a także ich miejsca zamieszkania.     W czasie wspólnej zabawy będą mogły naśladować odgłosy poszczególnych zwierząt, bawić się w zgadywanki, układać puzzle online, oglądać ciekawe filmy edukacyjne oraz nauczyć się piosenek o tej tematyce. Zachęcam Państwa do korzystania z propozycji zajęć, do wspólnych zabaw ruchowych oraz do zabaw plastycznych z dziećmi i wysyłanie zdjęć na adres  e-mail reniapoz@o2.pl  Zdjęcia Państwa dzieci będziemy podziwiać na stronie internetowej naszego przedszkola w galerii ,, Zabawy naszych przedszkolaków w domu’’

                                                     Pozdrawiamy serdecznie i życzymy udanej zabawy

                                                                   Violetta Bronisz i Pani Jolanta Jakubowicz

Kochane ,,Motylki’’ cieszymy się że możemy oglądać was na zdjęciach, które wysyłacie na stronę przedszkola. Widzimy że pracujecie, a także świetnie się bawicie ze swoimi rodzicami i rodzeństwem. Gratulujemy  kreatywnych zabaw i pięknych prac plastycznych, trzymajcie tak dalej !

Czekamy nadal z niecierpliwością na zdjęcia od was, do szybkiego zobaczenia !  Pozdrawiamy was serdecznie !

  Panie z grupy                                                

11-15.05.2020

TEMAT TYGODNIA:  NA WIEJSKIM PODWÓRKU

Poniedziałek

temat: Trampolinek detektywem

Cele:

-Wdrażanie dzieci do uważnego słuchania ze zrozumieniem

-Poznawanie życia zwierząt na wsi

-Motywowanie do logicznego myślenia

-Budzenie empatii w stosunku do zwierząt.

1.Oglądanie albumów i książek o zwierzętach hodowlanych oraz zdjęć przedstawiających zwierzęta w różnych sytuacjach.

Swobodne wypowiedzi dzieci.

2.Film edukacyjny dla dzieci,, Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi’’

https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

3.Zabawa „Jakie to zwierzę?”

Proponujemy, by dziecko wybrało sobie jedno zwierzę i zaprezentowało je za pomocą pantomimy. Rodzic odgaduje, o jakie zwierzę chodzi. Odgrywanie ról w zabawach parateatralnych.

4.Praca plastyczna

Odbijanie i odrysowywanie zwierząt z wiejskiego podwórka. Dziecko przykłada do obrazka przedstawiającego zwierzątko cienką kartkę ( może być papier do pieczenia)  i obrysowuje jego kształt wzdłuż krawędzi wewnętrznej. Ćwiczenie płynnych, rytmicznych, ciągłych ruchów ręki.

5.Zabawa ruchowa z piosenką

https://www.youtube.com/watch?v=lhVR1FDXS5E

,,Dziadek Lulka farmę miał ‘’

6.Zajęcia z wykorzystaniem opowiadania Urszuli Piotrowskiej

,, Przygoda Trampolinka na wsi ‘’

Rodzic prezentuje tekst opowiadania.

PRZYGODA TRAMPOLINKA NA WSI

Pewnego dnia do przedszkola przyleciał bocian Klek, który mieszkał na wsi w gnieździe na dachu stodoły.

– Kle, kle, Trampolinku, potrzebujemy twojej pomocy. Wsiadaj na moje plecy, po drodze wszystko ci opowiem.

I polecieli. Okazało się, że mały kotek Miluś gdzieś się zapodział. Jeszcze rano siedział w koszyku, a teraz go nie ma. Pies Filek posłał więc po Trampolinka, żeby pomógł w poszukiwaniach.

Przecież kiedyś bawili się razem w detektywów.

Wreszcie dotarli do wsi. Bocian bezpiecznie wylądował na podwórku.

– Hau, hau, tak się cieszę, że jesteś – przywitał Trampolinka Filek. – Muszę pilnować gospodarstwa i nie mam czasu

szukać tego małego wędrownika, ale ty na pewno go znajdziesz.

Trampolinek najpierw odwiedził krówki w oborze.

– Muu, nie widziałam kotka, Trampolinku, muu – zamuczała krowa. – Na nic nie patrzę, bo opiekuję się moim synkiem,

cielaczkiem, muu. Idź do stajni, może tam coś wiedzą.

Ale w stajni nikogo nie było, ani klaczy, ani źrebaka. Konie wybrały się na pastwisko, ihaha, ihaha. Trampolinek porozglądał

się po stajni, ale kotka nie znalazł.

Nagle usłyszał gdakanie dochodzące z kurnika.

– Koo, koo, ko, ko! – wołała kwoka swoje kurczęta na obiad.

Trampolinek zajrzał do kurnika. Kiedy zapytał o kotka Milusia, usłyszał, że może poszedł bawić się z małymi prosiaczkami.

A prosięta, jak wiadomo, mieszkają w chlewie z mamą świnką. Ale i tam nikt nic nie słyszał i nie widział.

– Zapytaj gęsi albo kaczek, chrum, chrum – poradziła mama świnka. – Pewnie pluskają się teraz w stawie, chrum, chrum.

Poszedł Trampolinek nad staw. Kaczka z kaczętami i gęś z gąsiętami chlapały wodą na wszystkie strony.

Takiego narobiły hałasu, że aż trudno opisać.

– Gę, gę, gę, nic nie wiem, gę, gę, gę – gęgała gęś, a kaczka dopowiadała: – Kwa, kwa, kwa, i ja, i ja. Miluś nie chce się z nami pluskać, kwa, kwa.

Trampolinek wrócił do Filka, który ze znudzoną miną słuchał koguta. A kogut dreptał za Filkiem i wrzeszczał:

– Ja tu rządzę, kukuryku, na podwórku i w kurniku.

Gdy kogut zobaczył Trampolinka, trochę się zawstydził, potrząsnął grzebieniem i z zadartym wysoko dziobem odmaszerował.

– Filku, o czym rozmawiałeś dzisiaj rano z kotkiem? – zapytał Trampolinek.

– Hau, hau, tłumaczyłem mu, że jak dorośnie, będzie przeganiał myszy ze stodoły, hau, hau.

– Biegniemy do stodoły, hej, hop! – zawołał Trampolinek.

Weszli do stodoły. A tam zwinięty w kłębek spał Miluś, bo koty lubią pospać w dzień.

– Może myślał, że jak się obudzi w stodole, to już będzie dorosłym kotem – zaśmiał się Filek.

Trampolinek położył paluszek na buzię, żeby pies był cicho, i wyszli na paluszkach.

Wszystko dobrze się skończyło. Zwierzęta podziękowały Trampolinkowi za pomoc.

Trampolinek musiał już wracać do przedszkola, więc bocian Klek zaprosił go do lotu.

I frr, polecieli.

7.Rozmowa na temat opowiadania. Przykładowe pytania:

-Kto poprosił Trampolinka o pomoc?

-Z jakimi zwierzętami rozmawiał Trampolinek?

-Gdzie odnalazł się kotek?

 8.Zabawa „Mali detektywi”.

Wspólne wyjaśnienie pojęcia detektyw – swobodne wypowiedzi dziecka. 

9.Piosenka ,, Uliczni detektywi ‘’

https://www.youtube.com/watch?v=0b_etPrjc0Q

Rodzic pokazuje dziecku przygotowane pudełko i pyta: Jak myślisz, co może znajdować się w środku?. Po krótkim zgadywaniu wyjmujemy z pudełka przedmiot np. figurkę zwierzątka i chowamy w pokoju. Dziecko zamienia się w detektywa, który ma za zadanie znaleźć ukryty przedmiot. Zabawę możemy powtarzać zmieniajac przedmioty.

10.Zabawa dramowa „Na wiejskim podwórku”

Rodzic podaje nazwy zwierząt hodowlanych, w jakie zamieni się dziecko

(np. kurki, koniki, świnki). Dziecko porusza się po pokoju w rytm wystukiwany przez rodzica , naśladując ruchy tych zwierząt.

11.Wykonanie ćwiczenia z KP3, s. 67

Wtorek

temat: Pożyteczna dżdżownica.

Eksperymentowanie-doświadczanie – pożyteczna dżdżownica.

Cele:

-Poznanie znaczenia i roli dżdżownicy w środowisku przyrodniczym

-Zachęcanie do bezpośredniego i czynnego obcowania ze światem przyrody

-Budzenie zainteresowania życiem zwierząt

-Uwrażliwianie na piękno i bogactwo przyrody

-Próby łączenia przyczyny ze skutkiem i przewidywania, co się może zdarzyć.

1.Prezentacja multimedialna na temat dżdżownic. Poznanie i omówienie budowy, trybu życia oraz pożyteczności dżdżownic.

SIEDEM CIEKAWOSTEK O DŻDŻOWNICACH

https://www.youtube.com/watch?v=Yr1kma_su5w

Piosenka ,, Dżdżownica ‘’

https://www.youtube.com/watch?v=jQpnnHaAD30

2.Obserwacja żywej dżdżownicy. Rozmowa kierowana o środowisku życia dżdżownic.

Swobodne wypowiedzi dzieci ukierunkowane przez pytania:                                    Jak wygląda dżdżownica?

Czy ma głowę, tułów? Jak się porusza? Czy ma nogi? Gdzie żyje? (pod ziemią) Dlaczego tam żyje? Czego nie lubi?

(światła).

Rozmowa kierowana na temat roli dżdżownic: Gdzie można spotkać dżdżownice? (np. w ogrodzie, na grządkach).

Dlaczego tunele wydrążone w ziemi przez dżdżownice są potrzebne? Zapisanie wszystkich wypowiedzi dzieci.

3.Rysowanie dżdżownicy kredą na betonie. Operowanie różnymi rodzajami linii.

4.Zabawa skoczna „Skoczki”

Rysujemy klasy w kształcie dżdżownicy, dzielimy na kilka części i numerujemy.

Rzucamy kamyczek i skaczemy według kolejnych liczb. Skacząc dziecko może głośno przeliczać każde przeskoczone pole.

5. Praca plastyczna dżdżownica

Wykonanie dżdżownicy ze starej rajstopy mamy (najlepiej cienka, brązowa)

Odcinamy jedną cześć rajstopy (nogawkę) i wypychamy zgniecionymi gazetami, ozdabiamy dżdżownicę według pomysłu dziecka np. przyklejamy oczy.  

6.Ćwiczenia oddechowe „Kacze piórko”

Dziecko dmucha na piórko położone na dłoni. Zwiększanie pojemności płuc.

7.Film edukacyjny ,, Dżdżownica Matylda ‘’

https://www.youtube.com/watch?v=SCEtVBhNEIs

8.Rozwiązywanie zagadek o zwierzętach z wiejskiego podwórka. Rozwijanie logicznego myślenia.

https://miastodzieci.pl/zagadki/zagadki-dla-dzieci-o-zwierzetach-gospodarskich/

9.Lepienie z plasteliny zwierząt z wiejskiego podwórka i wykonanie makiety podwórka. Ćwiczenie sprawności dłoni oraz poznawanie właściwości plasteliny.

10.Swobodny tekst „Mój zwierzaczek”

Układanie krótkich historyjek o własnych zwierzętach.

Środa

temat: W wiejskiej zagrodzie.

Cele:

-Kształtowanie umiejętności klasyfikowania przedmiotów według określonych zasad

-Porównywanie liczebności zbiorów

-Określanie wspólnej części zbioru

-Doskonalenie umiejętności dostrzegania regularności w prostych układach, rozumienie następstwa dnia i nocy

-Stosowanie liczebników porządkowych

1.Ćwiczenia artykulacyjne „Zwierzaki rozmawiają”

Odgłosy zwierząt z wiejskiego podwórka

https://www.youtube.com/watch?v=qQtJP40a1Iw

Dziecko naśladuje odgłosy różnych zwierząt domowych – Rodzic może wymyślać i podawać odgłosy, a dziecko powtarza. Usprawnianie mięśni narządów mowy.

2.Zabawa dramowa „Na wiejskim podwórku”

Dziecko siedzi na dywanie i zastanawia się, w jakie wiejskie

zwierzątko chciałoby się zamienić. Następnie  wychodzi na środek i za pomocą gestu, mimiki oraz ruchu przedstawia wybrane przez siebie zwierzę. Rodzic odgaduje jego nazwę i zamienia się z dzieckiem rolami.

Odgrywanie ról w zabawach parateatralnych.

3.Ćwiczenie percepcji wzrokowej

Rodzic pokazuje dzieciom ilustrację ze zwierzętami i opisuje jedno z nich, np. Mam namyśli takie zwierzę, które jest żółte i ma dwie nogi. Dziecko próbuje odgadnąć, o którym zwierzęciu mówi. Rozwijanie spostrzegawczości.

Zajęcia matematyczne

1. Zabawa ruchowa „W zagrodzie” Rodzic dzieli dywan za pomocą skakanki na dwie części: w jednej części dziecko-zwierzątko mieszka,

a w drugiej (w zagrodzie) swobodnie spaceruje. Gdy Rodzic pokazuje żółty krążek oznaczający dzień, zwierzątko wychodzi do zagrody, gdy pokazuje niebieski krążek oznaczający noc – zwierzątko chowa się do domu. Zabawę powtarzamy kilka razy.

2. Zabawa „Nogi i rogi”. Dziecko siedzi na dywanie a Rodzic rozkłada obrazki ze zwierzętami.

Prosi, by dziecko uważnie się im przyjrzało, a następnie rozłożyło je na trzech tacach: na pierwszej zwierzęta z czterema nogami, na drugiej zwierzęta z dwiema nogami, a na trzeciej zwierzęta, które mają rogi. Porównywanie wyglądu zwierząt i określanie wspólnych cech (wyznaczanie podzbioru).

3. Zabawa „W zagrodzie”. Dziecko porządkują zwierzęta od największego do najmniejszego. (do tej zabawy możemy wykorzystać figurki zwierząt zrobionych wcześniej z plasteliny)

Przeliczają swoje zbiory, stosując liczebniki porządkowe.

Zajęcia umuzykalniające.

Roztańczone zwierzaki.

Cele:

-Nauka piosenki Roztańczone zwierzaki

-Reagowanie na sygnał dźwiękowy

-Rozwijanie koordynacji słuchowo-ruchowej

-Kształcenie słuchu

-Kształcenie wyobraźni i pamięci słuchowej.

1. Zabawa „Samochody” Rodzic zapowiada wycieczkę samochodową na wiejskie podwórko. Dziecko naśladuje ruchem wszystkie

czynności związane z jazdą – wsiadanie do samochodu, sprawdzanie stanu technicznego (wycieraczki, kierunkowskazy, pasy), uruchomienie silnika i wyjazd. Po drodze zatrzymuje się, aby pokonać różne przeszkody wymieniane przez Rodzica:

-dokręcanie luźnego koła (przykucnięcie i wykonywanie ruchów dokręcania)

-wymienianie przepalonej żarówki w podsufitce (wyciągnięcie ręki w górę i wykonywanie ruchów wykręcania i wkręcania)

-wycofywanie (kroki do tyłu )

- jazda wolno pod górę (powolne poruszanie się krok za krokiem).

3. Słuchanie piosenki Roztańczone zwierzaki

https://akademia.pwn.pl/view/8c3884dd-7798-4b17-8e20-29e8ac6adb43/37796/track_17.mp3

Zabawa do piosenki

https://ms-my.facebook.com/teczowypromyk1/videos/2187354031492622/

Piosenka ma formę zabawy, więc dziecko z łatwością nauczy się jej po kilku powtórzeniach.

Przy pierwszym odtworzeniu utworu dziecko może zaśpiewać go razem z nagraniem, wykonując taki ruch, jaki dyktują słowa piosenki.

Utrwalanie piosenki może odbywać się poprzez wykonywanie jej na różne sposoby.

Czwartek

temat: Na wsi.

Cele:

-Budzenie zainteresowania pięknem i bogactwem wiejskiego krajobrazu

-Zapoznanie z nową techniką plastyczną

-Rozwijanie wyobraźni

-Doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej

-Ćwiczenie sprawności manualnej.

-Określanie kierunku lewo-prawo

1.Ćwiczenie lateralizacji „Leniwa ósemka” (ćwiczenie według metody Paula Dennisona). Dziecko rysuje ósemkę prawą

ręką, lewą ręką i obiema rękami jednocześnie.

2.Zabawa słowna „Nasi przyjaciele z wiejskiego podwórka”

Dziecko siedzi na dywanie, a Rodzic pokazuje mu ilustracje ze zwierzętami żyjącymi na wsi. Zadanie dziecka polega na ułożeniu zdania z nazwą danego zwierzęcia, np. krowa: Krowa daje mleko.  Układanie zdań. Rozwijanie zainteresowania pisaniem i czytaniem.

3.Zabawa „Zgadnij, co to za zwierzę”

Rodzic oznajmia:

Odpoczywamy na wsi . Ciekawe, czy rozpoznasz po głosach, jakie zwierzaki

chodzą po podwórku. Następnie odtwarza odgłosy zwierząt z wiejskiego podwórka , a dziecko próbuje odgadnąć ich nazwy.

Odgłosy zwierząt z wiejskiego podwórka

https://www.youtube.com/watch?v=tj2ccM-9kF0

4.Zabawa ruchowa „Konik na polance”

Dziecko-konik porusza się w kole w lewo lub w prawo, zgodnie z poleceniem Rodzica, który co chwilę zmienia kierunek. Może także wprowadzać dziecko w błąd (a raczej utrudniać zadanie) przez powtarzanie tego samego kierunku. Mobilizowanie do uważnego słuchania ze zrozumieniem.

5.Czy wiesz jak?

Kształty zwierząt dla dzieci na wsi

https://www.youtube.com/watch?v=B3GWjOfgEDs

6.Praca plastyczna

Do pracy potrzebna będzie kartka A4 zamalowana podkładem z kredki świecowej i grubszy patyczek do szaszłyków .

Rozmowa wprowadzająca w temat pracy plastycznej – odwołanie się do wcześniejszych wypowiedzi dziecka w odniesieniu do wsi.

Dziecko za pomocą ostrego patyczka do szaszłyków wydrapuje na kartce zamalowanej kredkami świecowymi dowolny obrazek przedstawiający wieś (podkład musi dobrze zaschnąć).

Wspólne sprzątanie po zakończonej pracy oraz powieszenie obrazka w miejscu wskazanym przez dziecko.

7.Zabawa ruchowa orientacyjno-porządkowa do muzyki.

Raz zwierzęta wiejskie potańczyć chciały, więc

wymyśliły sobie do tańca kroków pięć:

konie tak skakały,

krowy kołysały,

świnki w błocie się taplały,

a koguty głośno piały,

małe myszki uciekły.

8.Film edukacyjny dla dzieci

Zwierzęta w gospodarstwie rolnym na wsi

https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U

Piątek

temat: Co lubią zwierzęta?

Cele:

-Budzenie zainteresowania światem przyrody

-Poznawanie zwyczajów zwierząt z gospodarstwa wiejskiego

-Utrwalenie nazw młodych zwierząt hodowlanych oraz dopasowywanie do odpowiadających ich gatunkowi zwierząt dorosłych

-Zachęcanie do myślenia i dzielenia się doświadczeniami na określony temat

-Wdrażanie do słuchania ze zrozumieniem.

1.Ćwiczenia ortofoniczne „Powtórz za mną”

Dziecko powtarza za Rodzicem różne sylaby, np. la, re, mi, ko

Ćwiczenie narządów mowy.

Film edukacyjny dla dzieci

Zwierzęta na wsi i ich dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=JGtV5J4C9PM

2.Zabawa „Układamy puzzle online”

Farma na wsi

https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/bajki/164809-dora-poznaje-%C5%9Bwiat

3.Zabawa dopasuj

Rozkładamy na dywanie wizerunki zwierząt z wiejskiego gospodarstwa:

https://panimonia.pl/wp-content/uploads/2020/04/farma-gospodarstwo-wiejskie.pdf

Karty pracy do druku

krowy, owcy, kaczki, kury, konia, koguta, świni

Zadaniem dziecka jest dopasowanie odpowiednich kart pasujących do zwierzęcia.

Klasyfikowanie i porównywanie obiektów. Tworzenie kolekcji.

Film edukacyjny dla dzieci

Gdzie ja mieszkam? Nauka zwierząt gospodarstwa, nazwa ich domów

https://www.youtube.com/watch?v=1PD3jNhefUA

4.Ćwiczenia ruchowe z Lulisią i Lulitulisiami

Trening fitness dla dzieci cz.1

https://www.youtube.com/watch?v=9iOLdoHhLpc

5.Zabawa ruchowa „Kot i myszka” do przyśpiewki Uciekaj myszko do dziury.

Uciekaj myszko do dziury,

by cię nie złapał kot bury.

A jak cię złapie kot bury,

to cię obedrze ze skóry.

W trakcie piosenki myszka (dziecko ) ucieka, a kot (rodzic) musi ją złapać.

Zabawa trwa, dopóki kot nie złapie myszy. Poznanie tradycyjnych zabaw, ćwiczenie refleksu, tworzenie atmosfery dobrej zabawy.

Filmik edukacyjny

Co jedzą wiejskie zwierzęta?

https://www.youtube.com/watch?v=2LOpSLZe2RA&vl=pl

Dziecko swobodnie wypowiada się na temat  produktów, które zwierzęta najbardziej lubią jeść.

6.Zabawa rozwijająca zmysł dotyku i węchu „Co lubią zwierzęta?”

Rodzic prezentuje dziecku koszyk, w którym są owoce, warzywa, trawa, zboże itd. Dziecko dotyka , wącha , po czym odkłada do koszyka, poprzez dotyk oraz zapach próbują odgadnąć nazwę owocu lub warzywa.

7. Zabawa dźwiękonaśladowcza „Na wiejskim podwórku”

Dzieci swobodnie poruszają się po pokoju przy skocznej muzyce.

Podczas przerwy w nagraniu Rodzic wybiera z  ilustracji jedno zwierzę i pokazuje go dziecku.

Gdy ponownie włączymy muzykę, dziecko naśladuje ruchy i odgłosy tego zwierzęcia. Zabawę możemy wielokrotnie powtarzać.

8. Quiz: prawda czy fałsz.

Rodzic wypowiada zdania na temat zwierząt, a dziecko decyduje, czy dane zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe.

Przykładowe zdania do quizu:

-Krowa je cukierki. (fałsz)

-Kaczki pływają w stawie. (prawda)

-Świnka robi „chrum-chrum”. (prawda)

-Koń jest w kolorze zielonym. (fałsz)

9.Praca plastyczna ,, Na wsi ‘’

Dziecko z rodzicem wyszukuje i wycina z gazet lub różnych czasopism obrazków przedstawiających zwierzęta. Nakleja na czystą kartkę i dorysowuje pozostałe elementy według pomysłu np. trawę, zagrodę, domek itp.

Wywieszenie i prezentacja pracy.

10.Piosenka

STUDIO STODOŁA ,, BO NA WSI’’

https://www.youtube.com/watch?v=9KdueuWIu3g

11. Wykonanie ćwiczenia z KP3, s. 68.

https://www.youtube.com/watch?v=ziGG_L9C12o

Czy już wiesz ile jest żabek? Policz po angielsku.

A teraz spróbuj sam zaśpiewać piosenkę.

Five green and speckled Frogs sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

One jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there were 4 green speckled frogs

4 green and speckled Frogs Sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

One jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there were 3 green speckled frogs

3 green and speckled frogs Sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

One jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there were 2 green speckled frogs

2 green and speckled frogs Sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

One jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there was one green speckled frog

One green and speckled frog Sat on a speckled log

Eating some most delicious bugs. Yum! Yum!

he jumped into the pool Where it was nice and cool

Then there were no green speckled frogs

Jeżeli już potrafisz śpiewać piosenkę zapraszam do wykonania kart pracy.

Karty zamieszczam w załącznikach oraz na poczcie:

hasło:jang245@wp.pl

login: przedszkole245

Dla chętnych

Wysłuchaj uważnie historyjki.

Storytime! ~ I DON'T WANT TO BE A FROG Bedtime Story Read Along Books

https://www.youtube.com/watch?v=mqLB9pbJprU

Czy wiesz kim chciała być żabka?

a cat

a rabbit

a pig

an owl (en ołl)

Posłuchaj historyjki jeszcze raz i klaśnij w dłonie za każdym razem kiedy usłyszysz słowo frog.

https://www.youtube.com/watch?v=vO5NvfQ92bc

2 . „Jakie maszyny i urządzenia pomagają rolnikowi?” – rozmowa na temat pracy rolnika na podsta­wie obejrzanego filmu, zdjęć i doświadczeń dzieci.

– Jakie znacie maszyny i urządzenia, które pomagają rolnikowi w jego ciężkiej pracy?

Kombajn zbożowy – jest maszyną, która ścina zboże, młóci je (czyli oddziela ziarno od kłosów). Na polu kombajn zostawia słomę, a ziarna zbóż zbiera i przesypuje do zbiornika przygotowanego przez rolnika.

Silos – to zbiornik do przechowywania ziarna, jednak zanim ono tam trafi, musi być bardzo dokład­nie wysuszone, bo inaczej szybko zapleśnieje.

Traktor – jest maszyną wielofunkcyjną. Po podłączeniu do niego innych urządzeń można go wyko­rzystywać przy różnych pracach.

Prasa belująca – służy do zbierania siana z pola i zwijania go w b

Pług – narzędzie do przekopywania ziemi po zimie, aby nie była zbyt twarda. Pług przygotowuje ją tak, aby można było w niej zasiać nowe nasiona.

Siewnik – maszyna do rozsiewania ziarna po polu.

3. Posłuchaj i zobacz teledysk do piosenki pt. "Olek i traktorek", w który pokazane jest z czego robi się popcorn.

https://www.youtube.com/watch?v=hDWYg4RwEd4

4. „Co powiedziałam?”- ćwiczenie syntezy słuchowej.

R. wymawia słowa związane z pracą na wsi, np. nazwy maszyn rolniczych z podziałem na sylaby. Dziecko syntezuje sylaby i mówi całe słowa.

Mama: tra-ktor dziecko: traktor, itp.

5.„Maszyna przyszłości” – zabawa plastyczna, rysowanie maszyny przyszłości, która ułatwi rolnikom prace na polu.

6. Kolorowanka- traktor do wydruku:

https://www.przedszkola.edu.pl/kolorowanka-traktor.html

WTOREK

Dziś porozmawiajmy o produkcji cukru.

1. Proponujemy Dziecku obejrzeć film na temat wyprawy rolnika do cukrowni:

Prosimy o krótką rozmowę na temat obejrzanego filmu:

https://youtu.be/mxn-VJ1vcF8

2. Zobaczcie skąd pochodzi i czym wyróżnia się burak:

https://www.youtube.com/watch?v=DZ7JCSnfzC8&t=27s

Warto również porozmawiać z Dzieckiem o różnych rodzajach buraków:

Czy ze wszystkich buraków można zrobić cukier?

Do czego służą buraki pastewne?

Do czego służą buraki czerwone?

3. W następnych częściach dzisiejszej zabawy przyda się wiedza uzyskana z programu edukacyjnego Jedyneczka:

• Link do programy TVP „Jedyneczka”/ cukier:

https://vod.tvp.pl/video/jedyneczka,cukier,41778

• Po obejrzeniu programu proponujemy rozmowę z dzieckiem o tym jakie są etapy produkcji cukru:

- Rolnik zbiera na polu buraki cukrowe.

-Transport buraków traktorem do cukrowni.

- Praca na linii produkcyjnej w cukrowni.

- Sklep, np spożywczy lub ze słodyczami.

Zachęcamy, aby w trakcie rozmowy posługiwać się pojęciami: na początku, później, następnie, na końcu, co powinno pomóc dzieciom w porządkowaniu pojęcia następstw wydarzeń i czasu.

4.„Co tak smakuje?” – zabawa sensoryczna. Przed zabawą Rodzic przygotowuje słomki do napojów dla dziecka oraz w pojemnikach np.: sok z cytryny (może być lekko rozcieńczony), mocno posłodzoną wodę i mocno osoloną wodę. Dziecko nie wie, co znajduje się w pojemnikach. Rodzic zachęca dziecko, by kolejno próbowały płynów (zwraca uwagę, by pociągnęły małą ilość). Następnie każde dziecko ocenia smak i wymienia ulubione potrawy, smakołyki, które kojarzą mu się z tym właśnie smakiem.

5. Drodzy Rodzice, jeśli nie macie możliwości dłuższej zabawy z dzieckiem przy komputerze zapraszam do wydrukowania i przeczytania dziecku opowiadania:

"Słodka opowieść "Alicja Cholewa

Wpadłem na chwilę do Marty. Dostała nowe puzzle i nie mogła sobie poradzić z ich ułożeniem. Postanowiłem jej pomóc i z chwili zrobiła się godzina. Piliśmy herbatę owocową. Pachniała lasem i malinami. Właśnie kończyliśmy układanie, kiedy do pokoju weszła mama Marty.

– Kto rozsypał cukier? – zapytała, podchodząc do stołu, i po chwili zaczęła zgarniać z obrusa białe kryształki. – No tak, jak zwykle nie ma winnego – mrugnęła do nas wesoło.

– Oj mamusiu, wysypało się – tłumaczyła Marta.

– No właśnie wysypało się – wtórowałem.

– Teraz cukier jest tani, ale kiedyś dawno temu, jedli go tylko bardzo bogaci ludzie – wtrąciła mama.

– Naprawdę? – zapytaliśmy prawie równocześnie.

– Dawano go też chorym, żeby szybciej wracali do zdrowia – uśmiechnąłem się do Marty i odezwałem się z nutką zazdrości w głosie.

– Ale ci chorzy mieli się dobrze. Ostatnio bolało mnie gardło, jednak zamiast cukru musiałem zażywać gorzkawy syrop.

- Mamusiu, a z czego robi się cukier? – przerwała mi Marta.

– Otrzymuje się go z trzciny cukrowej i oczywiście z buraków cukrowych. Sok wyciśnięty z tych roślin gotuje się, aż powstaną z niego kryształki. Można je potem barwić farbami spożywczymi i różnie formować. Stąd w sklepach tyle cukierków, lizaków i draży.

– A czy wiesz Marcinku, czym słodzili potrawy twoi ukochani Indianie? – próbowałem sobie przypomnieć, jednak w końcu poddałem się i poprosiłem panią Olę o podpowiedź.

– Wiele roślin zawiera słodkie substancje. Indianie do produkcji syropu wykorzystywali sok z drzewa klonu. A teraz – zwróciła się do nas – zgadywanka.

– Kto mi powie, jak wygląda burak cukrowy? – Uniosłem do góry palec – ja, ja – zawołałem.

– Jest duży, ma biało-szarą głowę i wielkie zielone liście, acha – i rośnie na polu.

– A jak się nazywa fabryka, w której powstaje cukier? – tym razem Marta była pierwsza.

– To cukrownia. Tam ogromne samochody i ciągniki zwożą buraki z pól.

– Wspaniale – mama była bardzo zadowolona.

– W takim razie jeden do jednego. Nie ma pokonanych. Obydwoje zwyciężyliście. A oto wasza nagroda – mamusia Marty położyła na stole dwa duże kolorowe lizaki.

– Hurra, hurra – podskakiwaliśmy z Martą, radośnie pokrzykując.

– Kiedy je zjecie, nie zapomnijcie umyć zębów – poprosiła, wychodząc z pokoju.

Rozmowa dotycząca treści opowiadania:

Z jakich innych roślin, oprócz buraków cukrowych, można uzyskać cukier?
Czy dawno temu wszyscy ludzie mieli dostęp do cukru?
Dlaczego cukier podawano chorym ludziom?
Co to znaczy, że cukier krzepi?

6. „Czy jedzenie słodyczy, które zawierają dużo cukru, jest zdrowe?” – rozmowa dotycząca szkodliwości jedzenia słodyczy, zwrócenie uwagi na choroby, które są wywołane przez nadmierne spożywanie słodyczy.

Proponujemy wysłuchanie „Piosenki o niezdrowym jedzeniu”:

https://www.youtube.com/watch?v=1bmJ4Zlj_B4&feature=youtu.be

ŚRODA

1. Jako kolejne działanie proponujemy zapoznanie dziecka z etapami powstawiania lizaków w trakcie działania ” Od buraka do lizaka”:

• Rodzic czyta a dziecko uważnie słucha wesołego wiersza:

„Od buraka do lizaka”

Cukrowa wata, cukrowa wata,

Kręconą w bębnie kupuje tata

Ja lubię watę, lubi tez osa

Cukrowe nitki cieńsze od włosa.

Lecz nie wie osa, ja nie wiem też,

Skąd wziął się cukier. A czy Ty wiesz?

Rośnie na polu burak cukrowy,

Długo dojrzewa, aż jest gotowy.

Trzeba buraki z ziemi wyrwane

Zwieźć do fabryki cukrownią zwanej.

Tam się je myje, kroi, szykuje

I coś jak kompot przygotowuje.

Na samym końcu z tego kompotu

Jest wreszcie cukier. Tyle kłopotu

Ma mnóstwo ludzi z takim burakiem,

Byś mógł się cieszyć jednym lizakiem.

2. Pomocą w zrozumieniu etapów produkcji lizaków będzie krótki film o tym jak powstaje lizak: – https://www.youtube.com/watch?v=lJ8DxgRzCko

Możecie też zrobić lizaki w domu:

https://www.youtube.com/watch?v=9yMqQ_qA-ZI

3.„Mój lizak” – zabawa plastyczna. Na zakończenie dziecko samodzielnie projektuje wymarzonego lizaka lub koloruje lizaka narysowanego przez Rodzica. Możemy ulepić lizaka z plasteliny lub ciastoliny, jeśli posiadamy w domu. Dziecko potrzebuje kilka kawałków plasteliny w różnych kolorach. Z każdego formuje cienki długi wałeczek. Łączą ze sobą kolejne wałeczki, a następnie zwijają w ślimak. Na końcu nabijają na wykałaczkę lub patyczek.

4. Teraz trochę myślenia podczas układania rytmów w trakcie zabawy matematycznej „Ułóż dalej” – Zabawa nie tylko rozwija myślenie ale i przygotowuje wzrok do przenoszenia z jednego elementu na drugi, co jest potrzebne przy nauce czytania:

Proszę przygotować liczmany w trzech kolorach: białym (buraki cukrowe), czerwonym (buraki czerwone), zielonym (buraki pastewne). Rodzic układa wzór, a Dziecko ma go dokończyć. Powtarzamy zabawę kilkakrotnie ze zmienionym wzorem. Zaczynamy od najprostszego do najtrudniejszego. Przykładowe wzory:

bczbczbcz…..

bbcczzbbcczz….

zcbzcbzcb….

CZWARTEK

Dzisiaj dowiemy się także „Jak powstaje chleb?”.

1. Pomoże nam w tym film, do którego obejrzenia zachęcamy:

https://www.youtube.com/watch?v=kWq3VMWJ9MA

• Jeśli ktoś jest ciekawy tego jak się piekło chleb dawniej, proponujemy obejrzenie programu edukacyjnego, nagranego w Skansenie w Olsztynku.

Link do programu:https://www.youtube.com/watch?v=jl1lRfgwzWU

2. Dopełnieniem naszej wiedzy o sposobie powstawania chleba, może być upieczenie chleba razem z dzieckiem:

Oto przepis na chleb z ziarnem:

https://www.youtube.com/watch?v=RaqlZD6D2zw

3. Zanim chleb wystygnie, możemy zająć się zrobieniem wiatraczka:

Działanie: praca zgodnie z instrukcją.

Działanie:

https://www.youtube.com/watch?v=EF-VG0wHvH0

lub

https://www.youtube.com/watch?v=xuz9EwXiu-o

4. „Kosiarze” – zabawa ruchowa, fabularyzowana

- ćwiczenia ruchów obu ramion. Przy włączonej dowolnej muzyce dziecko naśladuje ruchy kosiarzy (ruchy obu ramion jednocześnie – skręty tułowia). Gdy muzyka ustaje, kosiarze odpoczywają (dziecko siada ze skrzyżowanymi nogami). Zabawa jest kontynuowana, gdy rodzic ponownie włącza muzykę.

5. Posłuchaj pioosenki pt."Mało nas do piecznie chleba":

https://www.youtube.com/watch?v=YC-pDKWLRKw

PIĄTEK

1. Słuchanie opowiadania czytanego przez rodzica:

"Gospodarstwo ekologiczne "Olga Masiuk

Wycieczka do gospodarstwa ekologicznego była zaplanowana od dawna. Dzieci próbowały się dowiedzieć, co znaczy słowo „ekologiczne”, ale ponieważ odpowiedzi „zdrowe”, „naturalne” niewiele wyjaśniały, postanowiły sprawę zbadać dopiero na miejscu.

Jazda małym autobusem była bardzo przyjemna. Po godzinie pojazd zatrzymał się przed niewielkimi zabudowaniami. Trampolinek, oczywiście, wyszedł pierwszy. – Ale tu pięknie pachnie! – zawołał zdziwiony. Na spotkanie dzieciom wyszła uśmiechnięta pani.

– Pachnie kwiatami i świeżym powietrzem – wyjaśniła. – Chodźcie, wszyscy już na was czekają.

– Kto na nas czeka? – zainteresowała się Elizka.

– Ktoś w oborze, ktoś w kurniku i ktoś na polu – zaśmiała się pani.

– Hej, hej, dzieci – dał się nagle słyszeć głos.

Wszystkie głowy zwróciły się w stronę pola, skąd dochodziły okrzyki. Stał tam pan i przyjaźnie machał ręką.

– O, to właśnie jeden z oczekujących – rzekła pani. – Mój mąż. Pokaże wam, czym się zajmujemy. Trampolinek oczywiście był pierwszy.

– Tylko uważaj, żebyś niczego nie podeptał – powiedział pan. – Musisz iść bardzo ostrożnie.

– Na co mam uważać? – zdziwił się Trampolinek.

– Zobacz, dopiero niektóre warzywa wychodzą z ziemi.

Trampolinek nachylił się. I rzeczywiście, widać było niewielkie zielone listki różnych kształtów. Małe krzaczki sałaty, rzodkiewki, nieśmiałe jeszcze pióropusze marchewek. Trampolinek nachylił nos i po chwili zakrzyknął uradowany:

– Jak te marchewki pięknie pachną! W życiu nie czułem tak smakowitego zapachu!

– Pachną tak, ponieważ są zdrowe. Bardzo o nie dbamy. Rosną w czystej ziemi i oddychają czystym powie-trzem.

– A co tam jest? – zapytał Kuba wskazując na dwa budynki obok.

– Tam mieszkają zwierzęta – odpowiedziała pani. – W oborze krowy i świnie, a w kurniku…

– Jajka! – krzyknął Trampolinek, zanim pani dokończyła zdanie.

– Specjalnie czekałam na was z wyprowadzeniem krów na pastwisko. Trawa jest jeszcze słabiutka, ale pogoda piękna, więc krowy nie chcą siedzieć w oborze. Pomożecie mi – powiedziała pani.

Szczypior, który był najodważniejszy ciągnął sznurek i krowa potulnie ruszyła za nim.

– A teraz pójdziemy szukać jajek – rzekł pan.

W kurniku na grzędach siedziały kury. Rozbiegły się, kiedy zobaczyły dzieci i można było szukać jajek. Zosia znalazła dwa, Kuba trzy, więc pani zaproponowała, żeby iść do kuchni zrobić jajecznicę. Dzieci pomagały wbijać jajka na patelnię i kroić chleb, który był puszysty i chrupała mu skórka. Trampolinek przytknął kromkę do nosa.

– Znowu pięknie pachnie! – krzyknął. – Już wiem, co to znaczy ekologiczny – roześmiał się. – To znaczy, że pachnie.

Rodzic zadaje pytania dziecku dotyczące tekstu:
Gdzie pojechały dzieci?Co widziały?Po co poszły do kurnika?
Co robiły w oborze?Rodzic pokazuje obrazek wiejskiego gospodarstwa. Dziecko podaje nazwę miejsca i zwierząt.

2.”Rolnik w polu” – masażyk wg. B. Gawrońskiej.

Rodzicem siedzi za dzieckiem, rysując wzory na plecach.

Rolnik rano rusza w pole - kroczą palcami obu rąk po plecach dziecka z dołu do góry.
Orać pługiem czarną rolę -rysuję linie równoległe do linii kręgosłupa z góry do dołu.
Sieje zboże i buraki-stukając palcami po całych plecach.
Z których później są przysmaki-lekko Rodzic puka dłońmi w plecy dziecka.

3. Podsumujmy wiedzę dzieci w zabawie dydaktycznej „Prawda czy fałsz?”:

Rodzic z Dzieckiem siedzą na dywanie. Zabawa polega na wypowiadaniu przez Rodzica zdań. Zadaniem Dziecka jest rozpoznanie, czy wypowiedziane zdanie jest prawdziwe, czy fałszywe. Jeżeli jest ono prawdziwe, dziecko klaszcze w ręce, a jeżeli fałszywe – dziecko wstaje i tupie.

Przykładowe fałszywe zdania:

Wieś jest większa od miasta.

Zimą zbieramy zboże z pola.

Krowy jedzą cukierki i ciasto.

Traktor to maszyna do robienia naleśników.

Jabłka rosną na grządce.

Przykładowe prawdziwe zdania:

Miasto jest większe od wsi.

Zboże z pola zbieramy latem.

Krowy jedzą trawę.

Na traktor można powiedzieć – ciągnik.

Jabłka rosną na drzewach.

4. Posłuchaj i poruszaj się do piosenki- Studio Stodoła pt."Bo Na Wsi"

https://www.youtube.com/watch?v=9KdueuWIu3g